Als ik het goed lees heeft ze jou pijn gedaan, maar ben je bereid om haar te vergeven. Je wilt haar er graag bij hebben en lijkt jullie goede relatie te missen? In dat geval zou ik het gaan uitpraten met haar. Als jullie relatie hersteld is kun je het over je zorgen hebben en zal ze misschien begrijpen dat het voor jouw bruiloft niet zo handig is als haar vriend mee komt. Succes!
Daar zat ik ook aan te denken. Ik zou sowieso geen onrust stokers of toxische mensen op mijn huwelijk willen, familie of niet. Stel je nodigt haar uit en ze komt opdagen maar staats straks met een chagrijnige kop op de foto's of gaat trammelant en problemen veroorzaken. Daar moet je toch niet aan denken op je bruiloft?! ☹️ Ik zou dan nu alvast toenadering gaan zoeken en kijken of je zus bereid is weer een normale familie band aan te gaan en alleen dan haar dus uitnodigen. Mocht ze daar niet aan mee willen werken zou ik haar absoluut niet uitnodigen en toch gaandeweg accepteren dat de band die je met je zus had kapot is en niet hersteld zal worden, hoe jammer dat ook is. Wij hadden ook allemaal gezeik binnen de familie en hebben er daarom destijds voor gekozen alleen onze echt dierbaren uit te nodigen zonder verdere 'moetjes' of verplichtingen. Wij zijn vervolgens naar de VS afgereisd om daar te trouwen met onze tien allerdierbaarste vrienden en twee familieleden en het was fantastisch! Het werd ons niet in dank afgenomen, maar jammer dan. Denk er nog even goed over na en laat je niet onder druk zetten op wat voor manier ook, it is YOUR party! 🎊🎉
Bedankt iedereen voor de tips en ideeën Hier zit ik ook een beetje aan te denken. Komt ze niet, dan komt ze niet. Ik wil haar er graag bijhebben, maar zoals het nu gaat kan het gewoon niet. Afgelopen weekend was er weer een aanvaring tussen mijn zus en mijn familie (dit keer mijn tante en oma). Het gaat maar door.. steeds meer mensen die niet begrijpen wat ze aan het doen is en waarom ze dingen op een bepaalde manier aanpakt en heeft aangepakt. En mijn zus die dan weer uit haar panty schiet en roept dat ze Oh zo gelukkig is en dat iedereen haar veroordeeld. Als je zegt dat je niet wil veroordelen maar dat bepaalde dingen niet door de beugel kunnen, dan krijg je daar geen reactie op. Het is haar leven en daar moet je het mee doen. Ze is volledig afgesloten en wij komen niet meer bij haar binnen. Dat op zich is natuurlijk haar keuze, maar daar hangen wel consequenties aan. En die begrijpt zij dan weer niet. En zo lopen we in rondjes.. zucht. Praten heeft ook geen zin. De laatste keer dat we hebben gepraat was 2 maanden geleden, en dat liep uit op niets. (Ja, op wederzijds blokkeren want bij mij was de maat vol)
Thanks Nikki! Je hebt gelijk dat je op een gegeven moment maar los moet laten, dat de relatie niet de herstellen is. De uitnodigingen worden voorlopig nog niet verstuurd, dus ik kijk de situatie nog even aan. Misschien dat er nog wat gered kan worden. Maar als de situatie blijft zoals hij nu is, dan is het gewoon niet mogelijk om haar uit te nodigen..
Ja, dit dus eigenlijk Mijn ex-zwager ken ik al 10+ jaar, hij is de vader van mijn neefje en mijn ex-zwager en ik zijn goed bevriend. Hij kan het ook goed vinden met mijn vriend. Dat ik hem uitnodig is vanzelfsprekend en staat ook los van de situatie met mijn zus.
Sterkte meis, wat zal je je verdrietig en gefrustreerd voelen. 😪 Hebben jullie enig idee waar dit abnormale gedrag van je zus vandaan zou kunnen komen? Komt het uitsluitend van die vriend vandaan? Zijn ze aan de drugs of zo? Kan je zus (manisch) depressief zijn of andere psychische problemen hebben. Ik noem maar een paar zijstraten hoor. Niet dat dat een excuus zou zijn, maar dan wel een reden.
We hebben geen idee waar het vandaan komt. Wij proberen daar ook al een jaar achter te komen. We hebben zo'n beetje alles bekeken voor ons gevoel. Is ze manisch? Slikt ze een verkeerde dosis medicatie? Is ze gewoon gek geworden? We weten het niet. Van de 1 op de andere dag besloot ze te willen scheiden, ze zei al jaren te zijn mishandeld (emotioneel), ze had direct al een nieuwe vriend, daar woonde ze ook al. Wij maakte ons uiteraard erge zorgen als familie. Dat alles gebeurde binnen zo'n korte tijd. Direct al sloot ze mij af, ze liet niets van zich horen. Als ik mijn zorgen uitte naar haar dan vatte zij dat op als veroordeling. Alles ging het ene oor in en andere oor uit. Ik ben maanden lang voor de gek gehouden met smoesjes en l*lkoek. Ik voel mij daarom beledigd en heb er veel verdriet over gehad. Zij vind dat overdreven. Het is ook niet waar, vindt zij. Later kwamen we ook achter veel meer leugens. Gebeurtenissen die niet waar bleken te zijn, een tijdlijn die niet klopt. Ondertussen en daaropvolgend is er veel gebeurd in onze familie. (ik wil niet in teveel in details treden) Er kwam een grote reactie op. Maar dat maakt haar niets uit. Het enige wat haar uitmaakt is dat mensen het niet zien zitten om gezellig kerst te vieren. Zij begrijpt dat niet. Dan zeg ik: "omdat je heb gelogen? omdat vertrouwen is beschadigd? Mensen vinden het lastig om met jou leuke dingen te doen op dit moment." dan kijkt zij je arrogant aan en ontkent, of nog erger: ze lacht je gewoon uit. Overigens is dit slechts een deel van wat er allemaal is gebeurd afgelopen jaar. .. wij weten het ook niet meer. Is ze gek geworden? Of is dit 'gewoon' hoe ze is?
Ik zou mijn zus op deze manier ook niet uitnodigen. Als ik lees wat er allemaal is voorgevallen, dan kan ze nog je zusje zijn. Misschien ben ik daar heel makkelijk in, maar het is jouw dag en niet die van een ander. Je moet het niet enkel doen omdat het hoort en omdat ze anders niet op de foto's staat.
Daar is je antwoord al. Ik weet natuurlijk niet hoe de situatie precies is maar als je drama kan verwachten van bepaalde mensen dan zou ik die bij voorbaat al niet uitnodigen. En als je er inderdaad een briefje bij stopt waarop staat 'zus is welkom, zwager niet' dan is de kans groot dat je zus er ook geen zin meer in heeft haha.
Verschrikkelijk zeg, wat zullen jullie je machteloos voelen als familie! Ik denk als buitenstaander ook even mee. Was je zus tot vorig jaar wel altijd emotioneel (min of meer) stabiel? Heeft ze ooit eerdere depressies gehad, psychoses? Is ze verslavingsgevoelig op wat voor manier ook? Zijn er trauma's uit haar jeugd of verleden en/of heeft ze toevallig een heel laag zelfbeed. Functioneert ze nog wel ok, qua werk eventueel en kinderen opvoeden, het huishouden? Het klinkt idd alsof er een psychische aandoening aan ten grondslag ligt.....manie, borderline of ga zo maar door. Maar dat is allemaal speculeren natuurlijk zo op een afstand. Wat wegen jullie over het functioneren en psychische gesteldheid van die nieuwe vriend van haar? Hebben jullie wel eens een intervention geprobeerd, of een mediator ingeschakeld. Is er nog iemand in de familie of een goede vriendin die ook maar enigszins tot haar kan doordringen? Zit er iemand toevallig bij haar huisarts ook, niet dat deze zijn beroepsgeheim kan schenden maar die kan de ha hierop wel attenderen dan tenminste. Zorgelijk hoor, moet een nachtmerrie zijn voor je ouders ook.
Ik snap je helemaal, en initieel heb ik ook iets van: Jullie mogen zelf weten, wie je wel en niet uitnodigt. Maar waar je aan moet denken, is wat voor gevolgen het zal hebben en of je dat erg vindt. Als je zus je hierdoor nooit meer aankijkt, zou je dat erg vinden? Zou je gedonder krijgen in de familie? Dan zou ik overwegen om hem toch uit te nodigen. Ik heb zelf trouwens ook zoiets meegemaakt. Op onze bruiloft waren de partners van één vriend en één vriendin eigenlijk ook helemaal niet welkom. Verschrikkelijke mensen. Zij deed vaak lelijk tegen en over mij. Hij is gewoon een enorme eikel en zou zich lam zuipen en vervelend gaan gedragen. Toch hebben we ze uitgenodigd, en wel vanwege onze vriend en onze vriendin. Als we tegen hen zouden zeggen, dat hun partner niet welkom was, dan hadden we hen veel verdriet gedaan. Dat wilden wij niet! Nu is de partner van die vriendin überhaupt niet op komen dagen. Is ook heel lullig gegaan. Hij had gewoon geen vrij gevraagd en had zijn vriendin in de waan gelaten dat ze toch samen zouden gaan, dat hij alleen 's ochtends ging werken. Uiteindelijk is zij met een ander bevriend stel meegegaan, op het laatste nippertje. Was echt heel lullig voor haar, maar wel een duidelijk teken, dat het écht een eikel is. De vriendin van onze vriend was er helaas wél bij. Gelukkig hebben we van haar helemaal niks meegekregen. Ik heb haar gezien bij de felicitaties, that's it. Wat ik wel heel jammer vind, is dat ze ook op de foto's staat. En onze vriend wilden we er wél bij hebben, op de foto's, maar ja, zij staat er natuurlijk naast. Maar ik heb het beperkt tot één foto waar zij op staat in ons album. Wat je zou kunnen doen, is de vriend van je zus wel uitnodigen, maar de ceremoniemeester op de hoogte brengen, dat hij alle mogelijke drama op tijd de kop in drukt en desnoods vervelende mensen de deur uit zet. Je kunt ook de fotograaf vragen om hem niet op de foto's te zetten. Dus bijvoorbeels alléén de familie, niet de aangetrouwde familie erbij. En bij de 'spontane' foto's om hem heen fotograferen. Dus gewoon uitnodigen en misschien komen ze niet eens. Valt jou in elk geval niks te verwijten.