ik zet mijn verhaal hier maar neer weet niet of hij goed staat ander hoor ik het wel... gisteren dus iets te horen gekregen van de gyn dat ik niet meer zwanger mag worden dit heb ik geschreven om het van mij af te schrijven nooit meer zwanger mogen worden nooit meer leven in je buik mogen voelen nooit meer een kindje dragen nooit meer de eerste levens licht zien nooit meer maar echt nooit meer ik mag niet meer wegens gevaar voor eigen leven en het kindje ben blij met mijn 3 mooi schatjes maar een wens om ooit nog eens zwanger te worden is weg mag niet meer nooit meer nooit meer dit doet pijn ook al zou ik het niet willen dan nog het is iets van jezelf stel je nou toch voor dat je toch ooit nog zwanger wilde zijn nog een aller laatste keer hier heb ik geen rekening mee gehouden dit doet pijn zo verdomde pijn ik wil niet dat een ander voor mij beslist dat wil ik zelf nooit meer maar echt nooit meer ik wil begrepen voelen mij ei kwijt kunnen even kunnen gillen en kunnen zeggen dat ik het echt verdomde klote vind en echt oneerlijk laat de vrouwen die niet voor kinderen zorgen nooit meer zwanger kunnen worden maar ik ben goed voor mijn kindjes krijgen alles wat ze willen nooit meer echt nooit meer zwanger mogen zijn WEET JE WEL HOE DAT VOELT DOET PIJN IS KLOTE NOOIT MEER ECHT NOOIT MEER ZWANGER MOGEN ZIJN... je laten steriliseren zo dat het ook echt niet meer kan gebeuren tjee wat een ellende voel me ellendig en alleen onbegrepen verdrietig en klote dit zijn dingen die een ander niet mag beslissen MAAR ALLEEN MAAR IK... maar dit keer doet een ander dit voor mij iemand die eigenlijk erg ver van mij afstaat maar ook weer zo dichtbij pijn en verdriet dat doet het wil dit niet pijn en verdriet wil blijheid en gezegen zijn datben ik met mijn engeltjes maar een wens is weg gevaagt nooit meer echt nooit meer deze woorden zijn hard en oneerlijk :x
dank jullie wel meiden erg lief het is even heftig en ik was er ook echt even stil van was alleen met mijn kleine meisje en dat krijg je zo iets te horen was echt echt stil van
Ach meis toch! wat akelig om dat dan ook nog eens zo alleen (oke met kindje maar niet iemand die je kan steunen) te horen te krijgen. Hopelijk kan je er dan wel goed met je man/fam/vriendinnen over praten.
dank jullie wel meiden het is zeker even een klap in het gezicht en er over praten vind ik nog erg moeilijk want iedere keer als ik er over wil beginnen klap ik dicht omdat ik gewoon weg niet meer weet wat ik moet zeggen het liefst wil ik gillen of kei hard schreeuwen op het moment vreemd eigenlijk maar het is wel zo ben erg blij met mijn 3 moppies echt waar en nu ik weet dat roxan echt de laatste is ben ik toch meer aan het genieten van haar kleine dingentjes en dat maakt al een hele boel goed ik geniet net zo van de andere twee met hun andere mooi fases
Jeetje wat moet dat een klap zijn geweest! Ik wil je heel erg veel sterkte toewensen met je verdriet!
ik deel je verdriet, ik mag ook niet meer zwanger worden, een 3e zwangerschap is gevaarlijk voor het ongeboren kindje en voor mij, hoewel mijn verhaal wel anders is als die van jou. ik ben chronische ziek, en kon misschien niet eens kinderen krijgen, en anders zou ik eerst veel miskramen krijgen en misschien zelfs doodgeboorte, toch hebben we de stap genomen, en ik werd meteen zwanger, bij de 20 weken echo bleek van een zoontje, wel bleek dat ik SSA antistof positief was, (alleen tijdens zwangerschap) dit houd in dat als ons kindje dit ook binnenkrijgt, hij een hartblokkade zou krijgen, dus ik werd wekelijks in de gaten gehouden, Bij week 30 kreeg ik er ook nog een I.C.P bij, dit is een ernstige vorm van zwangerschapsjeuk wat met de leverfunctie temaken heeft, dit houd in dat ons kindje een nog grotere kans had op doodgeboorte,en absoluut niet langer dan 37 weken mag blijven zitten met 36 weken is ons zoontje geboren, hij is langer blijven zitten dan verwacht, (gelukkig) 8 maand later was ik weer zwanger, dit werd een mk, toen was ik een maand later weer zwanger, met 16 weken bleek van een meisje, en ook dit keer was ik SSA antistof positief, wat bleek... bij elke zwangerschap heb je extra grotere kans dat het bij het kindje terrecht komt, en ook nu met 30 weken last van icp, dit keer in een nog heftigere vorm, het ging niet meer goed, ik kreeg er slapeloosheid bij, en moest aan extra medicatie, ik had al medicatie voor mijn ziekte, prednison, daar mocht ik niet mee stoppen, nu kreeg ik voor de slapeloosheid en de jeuk nog medicatie, dit hielp geen zak, met 35 weken werd besloten om met 37 weken ons meisje te halen... met 35,5 weken nog op controle op een vrijdag.... en het ging niet goed meer met ons meisje, ze had het heel zwaar en ze besloten mij na het weekend in te leiden op 9 aug. want haar longetjes en organen waren nog niet helemaal goed, dit door alle medicatie dat het allemaal wat trager is, op 8 aug is ze gelukkig spontaan geboren, maar ik kreeg dus van 3 specialisten waar ik onder behandeling ben geweest ( 1 voor mijn ziekte, 1 voor de zwangerschap en 1 voor de huid ivm icp) dat ik niet meer zwanger mag worden of iig beter van niet.... omdat de kans bij een 3e nog groter is dat de icp terug komt, en het kindje dan met 85% dood geboren word,ook zitten er nu hoge risico's voor mij aan verbonden ,zeker met nog 2 kindjes die ik al heb, en gelukkig gezond zijn, er zit 1,5 jaar tussen, en nog een 3e zou het heel moeilijk zijn om voor mijn andere 2 te zorgen, het is moeilijk te accepteren dat er geen 3e komt, dit omdat wij beiden graag 3 kindjes heel kort op elkaar wouden, sterkte met het verwerken van het verdriet !
dank jullie wel meiden voor jullie medeleven @mejojo jeetje wat heftig ook voor jou zeg ik kan ook erg goed begrijpen dat het erg veel pijn en verdriet doet ik heb dat ook wilde graag nog een 4e maar dan over een jaar of 4 hier zit met deze 3 niet veel verschil tussen mijn zoon en oudste dochter zit bijna 3 jaar tussen scheeld net een maand voor zijn 3e verjaardag toen en tussen mijn twee dochters zit amper 22 maanden hihi niet veel verschil dan bij jou maar vind het nu wel erg druk hoor ik leef ook erg met jou mee en super bedankt voor je lieve woorden hele dikke kus en knuffels hoor