Van mijn fertiliteitsarts dien ik binnenkort aan de Ultro te gaan, voor 6 maanden zodat mijn LF langer wordt. Als dit niet helpt dan ga ik gelijk door naar IVF en ik vraag me af hoeveel pogingen je dan mag doen? En als IVF niets wordt dan is het einde oefening. Heel wrang. Iemand anders ook zoiets gehad? Vind het zo gek dan het zo snel en zo beslissend is allemaal.
Er worden drie IVF-behandelingen vergoed voor elke te realiseren zwangerschap. Dus drie behandelingen voor een eerste kindje, drie voor een tweede, enz. Sommige verzekeraars vergoeden meer IVF-behandelingen. Maar dan moet je over het algemeen daar al verzekerd zijn en het allerduurste aanvullende pakket hebben. Als je eenmaal in het medische circuit zit, nemen ze je vaak niet meer aan. Mocht je niet voor meer behandelingen verzekerd zijn, dan zul je het zelf moeten gaan betalen, als het na drie keer nog niet gelukt is en je toch verder wilt. Wat is de reden dat je arts na de Utro meteen over wil op IVF? Je bent natuurlijk niet verplicht om hierin mee te gaan. Je kunt altijd naar een ander ziekenhuis overstappen of ergens om een second opinion vragen. Als IUI ook kans van slagen heeft, zou ik dat eerst willen proberen. En als het je allemaal te snel gaat, moet je dat ook zeker aangeven bij je arts. Je arts is er voor jullie en niet andersom! Wees zelf duidelijk in wat je wel en niet wilt, of geef aan dat je langer tijd nodig hebt om dingen uit te zoeken en te laten bezinken.
Opzich is er niks vreemds om meteen te starten met ivf, wij zijn meteen gestart met icsi namelijk omdat iets anders geen optie was. Wat is die reden om het op deze manier te doen? Als het te snel voor je gaat kan en mag je altijd op de rem trappen. Het is aan jou/jullie om aan te geven wanneer je wil starten.
Hier ook direct met ICSI moeten starten. Is er verder niets met/bij jullie aan de hand buiten een korte luteale fase..? Zijn er zaadonderzoeken oid geweest..?
Hier was ook ICSI de enige kans (achteraf), andere behandelingen als IUI bijvoorbeeld met weinig kans van slagen kunnen ook voor ‘onnodig?’ extra frustratie, verdriet en onzekerheid zorgen. Bij ons was dit in ieder geval zeker zo. Het is confronterend, hard en schrikken. Dat is begrijpelijk, maar raar?? Helaas niet...
Bij ons was het ook gelijk ICSI, dus ik vind dat ook niet zo vreemd. Geeft de arts niet aan waarom ze gelijk voor IVF kiest?