ben ff aan het janken hoor: Grey's Anatomy (en die verdomde hormonsters natuurlijk hahaha) wie kijkt dit ook nu?
Bedankt voor het kijken meiden, ik heb helaas geen andere echo foto vanaf de zijkant helaas. Dan nog maar 7 weekjes wachten voor de echte zekerheid.
Dankje! Nou ik ben al gek, dus kan het ook niet meer worden! Nee hoor hahaha... Ik was net 19 met de eerste en elke keer vond ik mezelf te jong om er definitief mee te stoppen. Nog 1 keer dan......... Je went aan de drukte en als wij er drie hebben dan zeg ik wel eens perongeluk: "De kinderen zijn weg nu heb ik rust" waarop mensen me vreemd aankijken van: "En wat zijn dat dan..." Er komen ook altijd vriendjes en vriendinnetjes logeren dus we hebben er vaak nog meer. Ik kan niks plannen, alles gaat zoals het gaat! Als mijn huis s'ochtens helemaal schoon is ziet het er s'middags uit alsof ik een maand niets heb gedaan. Dat is erg frustrerend. Je word ook heel selectief. Je kunt niet op alles reageren anders praat je de hele dag. De kinderen leren vooral om kleine moeilijkheden zelf op te lossen. Anderzijds ben ik er wel als ze over iets emotioneels willen praten of als er echt iets is! Wat ik vaak zie bij kinderen uit een klein gezin is dat ze alles aan me vragen en voortdurend aandacht willen. We ondernemen veel met zijn allen. Zo hebben we een abonnement op bijna alle pretparken en gaan we veel naar zee of naar de speeltuin. Dat heb ik zelf ook echt nodig want ik ben geen binnenzitster. Ook ik heb te maken met niet luisterende kleuters en peuters en wordt er net als jij soms helemaal stapelgek van. Het moeilijke is dat de buitenwereld dan zegt: "Je kiest er toch zelf voor.." Maar waarom moet alles leuk zijn? Dat geld voor twee kinderen maar ook voor zeven. Ik geniet heel erg van ze en het gaat gelukkig goed maar soms heb ik er ook helemaal geen zin in en zit ik het liefst op de bank ipv politie agentje spelen. Ik geniet nu bv ontzettend van de oudste en regel dan ook vaak een avondje alleen met de oudste kinderen. Het heeft ook veel grappige kanten. als wij bv met zijn allen weggaan met de bus dan zie je iedereen tellen en kijken. Dan reizen er ook nog drie honden mee..hahaha. De kinderen zwaaien dan vrolijk naar de auto's die staren, na ja soms zijn we net familie flodder. Als mijn kinderen elkaar constant aanvallen haal is ze meestal even uit elkaar. Het is ook allemaal erg collectief. Als de meerderheid zich niet gedraagd dan gaan de leuke dingen niet door. Dat lukt me dan ook echt niet. dus weten ze dat ze het niet alleen voor zichzelf verpesten maar ook voor elkaar en ook daar wordt dan weer over gesproken. Dus willen ze naar een pretpark dan weten ze dat dat alleen mogelijk is als iedereen meewerkt. Het lijkt te werken! Dit kun je natuurlijk ook al met twee kinderen zo doen. Nou zijn jou kinderen nog klein en dat is gewoon zwaar. Ze reageren op inpulsen en je kunt alles nog niet uitleggen. Mijn zoontje van twee is ontzettend druk. Als ik niet kijk heeft hij de tandpasta leeg geknepen en tegelijkertijd de zonnebrandcreme over de tafel gesmeerd. Als hij zo'n bui heeft zet ik hem meestal even in zijn stoel en hij weet dat hij er pas uit mag als hij stopt. Het is echt een boefje en hij krijgt een overvloed aan aandacht. Hij begrijpt alles en praat gerust in babytaal met de rest mee! Het voeld hier vaak als een storm die opkomt en weer even wegzakt. De spitsuren etc... Maar we leven nog en het gaat goed en dat is wat telt! Ik heb je foto's gezien je hebt mooie kinderen! Grt. Mir
Haha, dat was even de positieve impuls die ik nodig had hahaha! Het is inderdaad zwaar en als je dan eens tegen iemand (schoonmoeder/moeder/kennis iemand die kinderen heeft dus) 'klaagt' dan krijg je altijd een opmerking van: -je kiest er zelf voor -jullie derde moeet nog komen -ach het zijn kinderen -het wordt nog erger als ze naar de basisschool gaan -jij kunt ook niets hebben -je moet wat meer met de kinderen ondernemen Ik zit dus enorm met mijn bekken waardoor ik geen kant uit kan. Ik zou dolgraag een dagje naar de speeltuin of het bos willen met mijn kleine spookjes maar het zit er momenteel niet in. En na de bevalling zal het er ook niet makkelijker op worden. Dat compenseer ik dan met verven of liedjes zingen met de kids. Maar ook ik heb niet altijd zin om de kids al mijn aandacht te geven. Het liefst leer ik ze ook om zelfstandig te spelen. Nu is mijn jongste echt een rokkenhangen, altijd maar bij mamma zitten. Ja het is zwaar, maar het is ook erg leuk!!! Het is alleen jammer dat niemand eens een luisteren oor heeft of de gouden tip. Want feitelijk gezien sta je er alleen voor. Zeker als je niet aan het modale beeld van je kennissen voldoet: 2 kindjes met flink wat tijd tussen de twee. Ik herken jouw gedachtengang wel, te jong om te stoppen. Ik ben nu 24 en in verwachting van mijn derde. En als ik er alleen al over nadenk dat ik hierna niet meer zwanger zal zijn, geen borstvoeding meer zal geven, nooit meer het eerste lachje, brabbeltje, stapje etc.... Daar wordt ik best verdrietig van. Hoewel ik wel ontzettend uitkijk naar het moment dat de kids 'zelfstandig' zijn. Zelf hun bed uit kunnen om beneden televisie te kijken zodat pappa en mamma nog even kunnen blijven liggen, dat ze zelf lekker in de speeltuin kunnen spelen, zelf kunnen eten, zindelijk zijn, niet meer op hoef te letten voordat er een wankelende net lopende dreumes bijna valt of omver gelopen wordt. Maar die andere kant......... we zijn er nog niet definitief over uit. We willen we stoppen of hierna toch nog een kindje (mochten wij die natuurlijk mogen ontvangen want niets is vanzelfsprekend). Als we toch nog voor een vierde kindje gaan wordt dit in mijn ogen echt wel een nakomertje over 5 a 6 jaar. Maar aan de andere kant........ Dan heb je net je 'vrijheid' een beetje terug. ik maak me ook nog weleens druk over de schookosten later.. maar ja, dat is ook echt een zorg voor later. Dank je voor je compliment groetjes, Lindsay
Hoi hoi Zo dacht ik ook rond mijn 24ste, maar uiteindelijk zijn er nog vier bijgekomen! Elke keer was het de laatste en ook ik zei na de derde dat ik er dan minimaal vijf jaar tussen wilde hebben. De drang was TE sterk! Vervelend van je bekken. Als je alles geeft wat je hebt is het toch goed! Ik heb bv ook geleerd dat ik niet tegen mijn zin een spelletje met de kinderen moet gaan doen. Dan wordt het nooit leuk! Ik kijk vooral hoe ik dingen kan combineren. Geen zin in een spelletjes avond, dan maar een filmavond. Dan heb ik zelf iets meer ruimte en hebben de kinderen het toch leuk. financieel zou ik me niet zo'n zorgen maken. Als jij of je kinderen echt iets willen bereiken dan kom je er met de juiste wil wel! Met meer kinderen zul je er inderdaad meer moeite voor moeten doen! Volgens mij zijn trouwens de schoolboeken gratis tegenwoordig. Kleding kun je ook tweedehands kopen, zelfs schoenen. En dan ook nog merkkleding als je dat wilt! Ik kreeg vroeger wekelijks zakken met kleding van iedereen. En dan echt Oililly, Mexx en Esprit. Daar profiteer ik nog van! Als wij 1 keer naar Walibi gaan zijn we zoveel geld kwijt dat doen we dus niet! Nee wij nemen ongeveer twee abonnementen per jaar. voor Walibi is dat 200 euro voor een heel gezin per jaar. Dan hebben we ook nog toegang tot een ander groot park en een mega groot subtropisch zwemparadijs! Dat allemaal voor 200 euro! Dit jaar hebben we er nog Sealife en Earth Explore bijgedaan. Dat is ook in de winter open. Zo maak je het heel leuk voor weinig geld. En we gaan zeker een paar keer per maand naar een pretpark. Vriendjes zijn vaak jaloers. Die keuze maak je denk ik sneller met een groot gezin want het is veel voordeliger. Ik vind het inderdaad veel makkelijker worden als ze groter zijn. Je hoeft niet iedereen overal mee naar toe te slepen. Alleen de keerzijde is natuurlijk PUBERS! Dan heb je weer hele andere problemen. Achter huiswerk aanzitten, lang op willen blijven, grote mond..... Maar toch vind ik dat goed te doen. Ik probeer altijd een middeweg te zoeken, maar ben wel heel begrenst t.o.v. dingen die echt niet kunnen. Pubers zoeken veiligheid en ik merk dat ze ontzettend beinvloedbaar zijn door hun omgeving. Ik probeer ze dus steeds bij zichzelf te laten blijven. Soms is nee gewoon nee. Maar pubers heb jij nog lang niet......haha dus ik zal maar stoppen. Ik zit erover te twijfelen om de foto's van de schaamlippen van de baby nog te plaatsen! (Om even bij dit onderwerp te blijven hahaha) Ik spreek je weer! Veel groetjes Mir
Zit naar dat rekensommetje te kijken maar moet je dan je leeftijd nemen op het moment van je laatste periode of je huidige leeftijd. Ik was toentertijd nl 28 en ben inmiddels 29.
Hier heb ik nog wat echo's ze zijn niet erg duidelijk denk ik, maar ik had zoiets van nooit geschoten altijd ....mis! Tot nu toe hebben een aantal dames een "voorzichtige" uitspraak gedaan qua geslacht: Een meisje... Valt hier nog iets uit te halen voor jullie? Met name de NUB-experts : Little....en Irisje Maar ieder ander die denkt iets er over te kunnen zeggen...graag De eerste is met 15 weken en een niet zo duidelijke echo Mirre
Deze is van afgelopen maandag (met vruchtwaterpunctie) toen was ik 16 wk +....alleen heb ik hem op z'n kop gezet, want dat leek me iets duidelijker evt ivm de NUB
sorry meis, 15 weken is te laat voor een nub dan heeft het beebje al een pieleke of schaamlipjes. Ik wil je vragen of je je eerste en tweede geplaatste echo kan scannen en hier nogmaals kan zetten. Doordat deze met de foto is genomen is deze wat wazig. Je laatste echo met 12 weken neigt naar een meisje maar als ik zo die eerste en tweede zie........ kom ik een beetje in verwarring. Please????
Hmm jammer inscannen kan ik niet helaas. Oh dus nu is alles al gevormd hahaah dom van me! Natuurlijk!! Nou ja dan is het toch afwachten voor me...denk ik Over 3 wk is de uitslag punctie bekend en dan weten we het 100% zeker hihi Kijk er wel naar uit, maar het is gewoon leuk om een beetje te speculeren.
Als de bovenste echo 15 weken is en ik iets zie wat op een nub zou wijzen , dan zou het dus een jongetje moeten zijn. De foto eronder vind ik erg onduidelijk. Heb je geen toiletshot? ik ga nog steeds voor jongen.