Haai, Ik weet niet zo goed of ik hier moet zijn, of bij gezondheid, ze doen immers onderzoeken voor mijn gezondheid haha. Vanwege complicaties in mijn vorige zwangerschap (eiwit, bloeddruk etc.) Deze keer begon het al veel eerder allemaal, met 5 weken had ik een nette bloeddruk bij de huisarts, met 9 weken in het zkh (doorgestuurd voor de zekerheid) gelijk verhoogd. Mijn bloeddruk is verhoogd gebleven, eiwit is al een keer een plusje en een spoortje gevonden, toen ik moest sparen was het dan weer wel goed. De eiwit test dus weer opnieuw gedaan, onder het mom van goed wassen, nu ben ik er bekend mee dus ja weer goed gewassen, en weer een spoortje, met sparen dus weer niet. Bloeddruk heb ik medicijnen voor, eerst 250 mg en toen 500 mg, we houden het nu maar op stabiel verhoogd omdat die niet boven de 90 uit komt, maar er tegen aan blijft duwen. Nu dus de suikertest, ook deze was na de glucose test, jaja, verhoogd. Waardoor ik nu dus voor de tweede dag aan het prikken bent, en ook hier, jaja, omhoog, omlaag, gisteren was stabiel en gewoon vrij normaal, met hier en daar een 1/10de hoger dan toegestaan. Opeens in de avond naar 9.2, wat voor het slapen gaan alweer helemaal gezakt was naar 6.0. Vandaag springt het nog meer kanten op, heb zelfs de 10.2 al aangetikt. Eerlijk gezegd snap ik er weinig meer van, in het zkh heb ik ondertussen geloof ik wel 7 verschillende verloskundiges en gyns gehad, waarvan enkele ook zeiden dat mijn lichaam alle kanten op gaat, en waarom? Geen idee. De baby ligt netjes op schema, beweegt goed, groeit goed, mooi hartje, hij lijkt het goed naar zijn zin te hebben. Ook vruchtwater en placenta zien er prima uit. Kortom alles in de baarmoeder is goed, alles daarbuiten eh not so much. Ik ben ondertussen constant moe, omdat ik al vanaf 5 weken de hele dag door misselijk ben, kokhals en rond de 10 weken begon mijn bekken al pijn te doen, wat ondertussen veranderd is in een constant knagend gevoel. Een heleboel klachten dus, en geen idee wat ik moet. Het is allemaal onwijs eng, soms denk ik ook hoe kan er nou een gezonde baby in mijn buik zitten, die arme jongen moet er wel wat van mee krijgen. Probeer je maar eens niet druk te maken met dat in je achterhoofd. Misschien mensen met ervaring hier? Hoeft niet met alles te zijn, maar al is het maar met suiker, of met bloeddruk, of gewoon zin om even te zeggen dat het wel goed komt (ps de opmerkingen: ze houden je gelukkig in de gaten, en, je krijgt er iets moois voor terug, ken ik ondertussen wel dromen )