nekplooimeting

Ja inderdaad, onder de 35 jaar is de kans klein dat er een verhoogd risico uitkomt. Het is wel een uitgebreide echo en ze geven gelijk aan of de nekplooi goed is, het blijft natuurlijk een kansberekening en geeft geen zekerheid. Ik vond het idee fijn dat ik liever vroeger in de zwangerschap te weten kon komen of er bv een grotere kans is op down dan later. Plus elke extra echo waarbij ze goed naar het kindje kijken is wat mij betreft mooi meegenomen

 

Wij hebben de combinatietest gedaan en bij ons kwam er een verhoogd risico uit. We zitten momenteel middenin de onderzoeken en weet je: ik zou de test zó nog een keer doen. Je moet je gewoon bedenken wat je wilt met de uitslag: ben je niet bereid een vlokkentest of vwp te doen? Dan moet je de ct niet gaan doen. Wil je graag weten waar je aan toe bent en ben je bereid verdere onderzoeken te doen of stappen te ondernemen, dan kun je de ct wel laten doen. Bedenk wel dat op jouw leeftijd de uitslag nog redelijk onzeker is.

Wij willen weten waar we aan toe zijn en liever met 12/13 wk dan "pas" met 20wk. Dit ook omdat je dan meer tijd voor onderzoek hebt. Het is een hele persoonlijke overweging en moet je toch echt voor jezelf beslissen.

 

Dat is een beslissing voor ieder voor zich. Je moet doen waar jullie je het beste bij voelen en dat weten alleen jullie.
Wij hebben het bij alle 3 niet gedaan. Was bij de eerste 26 en vonden het de stress niet waard. Het blijft een kansberekening En nu met 32 dus nog niet 😊

 

Ik heb het wel gedaan. We wilden graag de geruststelling van een heel laag risico.
Mijn risico minder dan 1 op 5000 en daarna kon ik beter genieten van de zwangerschap.

 

De gyn bij mij gaf aan dat als je geen kindje wilde met syndroom van down het slim is om de test te doen, maakt het je niks uit dan is de test om niet echt belangrijk voor je
maar je bent jong en als je dat verder niet in de familie hebt zitten ,zou ik het ook niet doen.

Zelf ben ik 33 en wij doen wel de test

 

Toevallig vandaag met de klinisch geneticus hierover gesproken en erfelijkheid vanuit de familie is slechts één mogelijkheid voor het ontstaan van Down. De kans is minstens net zo groot dat je kindje Down kan krijgen wanneer het niet in de familie voorkomt. Pin je daar dus niet op vast...

 

Stel er komt een verhoogd risico uit. Wat weet je dan?
Of stel er komt een verlaagd risico uit. Wat weet je dan?
Of stel er komt een kans uit van 1 puntje hoger dan wat men als verhoogd ziet. Wat weet je dan?

En wat wil je in deze gevallen?

Bij een kans van hoger dan 1 op de 200 krijg je een NIPT of vlokkentest of vruchtwatertest aangeboden, kosteloos.

Stel de kans is 1 op de 200. Dan heb je 0,5 procent kans om een kindje met een afwijking te krijgen. Ben jij bereid om voor die kans een risico te gaan lopen op stress en eventueel miskramen? (De NIPT die geen risico op miskramen oplevert heb je slechts uitslag over 3 afwijkingen, er zijn genoeg mensen die de nipt overslaan en direct voor de andere risicovolle testen gaan).

En stel, je doet de test en wordt gerust gesteld (en doet geen vervolg onderzoek) omdat de kans 1 op de 3500 is dat jouw kindje een afwijking heeft. Wie zegt dan dat jij niet net die ene zwangere bent uit die 3500 vrouwen die een kindje met een afwijking verwacht?

En stel jouw kindje heeft downsyndroom. Wat weet je dan? En wat wil je dan? Het kan dan een zeer ernstig verstandelijk beperkt kindje met zeer ernstige gedragsproblematiek zijn, maar net zo goed een vrolijk persoon met een licht verstandelijke beperking, a la zoals te zien in programma's als down met Johnny.

Maar wist je dat stel je doet de test, je hebt een verhoogd risico en je doet de NIPT en joehoe: je kindje is gezond verklaard. Ook dan kun je nog een kindje met een zeer ernstige verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblemen kunnen krijgen. Er is veel meer op de wereld aan beperkingen dan die je bij deze testen kunt achterhalen.

Aan jou de vraag: wat bij een slechte uitslag?

Hier geen combinatie test gedaan. Niet toen ik 26 was en niet nu nu ik zwanger ben met de eicellen van een toen bijna 35 jarige. Ik hou niet van kans berekeningen en zag mezelf geen abortus doen bij een afwijkende uitslag.

 

Klopt. Heb op een school voor kinderen met een verstandelijke beperking gewerkt en daar had het gros van de kinderen met het syndroom van down een jonge moeder.

 

Als je er zo in staat, dan maak je een goede keuze

 

Wij doen de combinatietest, hebben het bij de vorige zwangerschappen ook gedaan. Je wordt niet alleen getest op down, maar ook op 2 andere afwijkingen. Ook bij deze afwijkingen moet je je afvragen of de mate van afwijkingen verenigbaar zijn met het leven. Wij doen het vooral, omdat ik "al" 36 ben en 2 gezonde kinderen hebben. Ben tot op heden niet gestrest of nerveus voor de onderzoeken. Ik ben allang blij dat het mogelijk is

 

Wij hebben het ook gedaan, gisteren kregen we de uitslag. Nergens een verhoogd risico, dat was heel fijn. Wel staat er dat er een beperkte beeldvorming is door mijn obesitas, dat baarde me wel weer enigszins zorgen, want maakt dat zoveel verschil? Is de rest dan minder betrouwbaar?

 

Als ik het zo lees vraag ik me überhaupt af hoe betrouwbaar het is... Het is een kansberekening, geen zekerheid dus technisch gezien heb je er heel weinig aan en zul je uiteindelijk toch af moeten wachten of je kindje gezond geboren word..?
Misschien heb ik het niet goed begrepen hoor maar ik ben net begonnen me hierin te verdiepen, ik wist hier nog niet van...

 

Ik heb het bij de 1e gedaan en nu ga ik het weer doen. Het is inderdaad den kans maar voor mij geeft het ook een bepaalde geruststelling. En indien de uitslag niet goed is kun je evt een vervolgonderzoek doen. Ik zou graag willen weten of mijn kindje gezond is en daarom doe ik de nekplooimeting en de 20-weken echo. Het geeft natuurlijk geen garantie maar desondanks vind ik het prettig. Een vriendin v an me had het niet laten doen en toen ze later in de zwangerschap complicaties kreeg had ze spijt omdat ze toen toch wel wilde weten of er nog meer was.

Maar iedereen moet die keuze zelf maken. Met de nipt test loop je sowieso geen risicos dus mocht de nekplooimeting niet goed zijn kun je die altijd nog laten doen zonder risicos voor je kind.
Succes!

 

Je hebt er precies aan wat het is, namelijk een kansberekening van jouw persoonlijke risico, op basis van bloedonderzoek en de nekplooimeting.
Het geeft inderdaad geen uitsluitsel, dat klopt. Je kunt zelfs bij 1 op de 10.000 nog die ene zijn. Het is aan ieder stel om te beslissen hoeveel zekerheid ze nodig hebben en wat ze zouden doen bij eventueel slecht nieuws.

Ik ben 34 en wij hebben hierover advies gevraagd aan onze arts, prof. De Sutter van het UZ Gent. Ons uitgangspunt was dat wij geen kindje wilde met een aangeboren afwijking en dat we zouden kiezen voor het beëindigen van de zwangerschap als dit wel het geval zou blijken te zijn. Ondanks dat zij een Belgische arts is en de NIPT voor hen gemeengoed is, adviseerde zij ons toch om eerst de combinatietest te doen. Vervolgens bij een 'slechte' uitslag de NIPT en als die ook slecht zou zijn de vruchtwaterpunctie. Dit advies hebben wij opgevolgd.

Gelukkig was de combinatietest goed en waren de vervolgstappen niet nodig.

Maar wij realiseren ons heel goed dat je nooit 100% garanties krijgt in het leven. Zelfs tijdens de bevalling kan er nog van alles misgaan waardoor een kindje nog gehandicapt kan raken. Dat was voor ons echter geen reden om geen indicatie te willen hebben van de gezondheid van ons kindje.

 

Dit is dus NIET waar. Mijn eerste gedachte na een slechte uitslag was ook "dan maar de NIPT", maar onze uitslag was zo "slecht" dat we daar niet meer voor in aanmerking kwamen. Dat wisten we helemaal niet! Komt er uit de meting een nekplooi van >3.5mm dan sla je de NIPT over en kom je direct in aanmerking voor een vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Met zo'n uitslag kan er namelijk zoveel meer aan de hand zijn dan de NIPT kan testen, dat die geen zin meer heeft.

 

Ik zelf ben 23 jaar en wij hebben die test niet laten doen.
We hebben samen besloten dat dit ons kindje is. No matter what.
Bij de 20 weken echo zijn ook geen rare dingen aan het licht gekomen.
De vk vond het ook niet nodig om te testen omdat wij beide nog jong zijn en het niet in onze families voorkomt.

 

Volgens de klinisch geneticus is dit geen argument om je geen zorgen te hoeven maken. Erfelijkheid vanuit de familie is slechts één mogelijkheid om een kindje met een chromosoomafwijking te krijgen. De kans is minstens net zo groot op een spontane afwijking. Gelukkig dat bij jou alles goed eruit ziet.

 

Ik heb overgewicht maar dat het kan zorgen voor slechter/beperkter beeld heb ik nog nooit gehoord. Wel dat het luisteren van het hartje moeilijker kan gaan. Ze kunnen de nekplooi wel of niet opmeten neem ik aan? Ze kijken ook naar meer dan alleen de nekplooi, naar het hartje en nog iets anders. Ik zou er wel vanuit gaan dat als iets niet goed te zien of te meten is dat dat gelijk tijdens de echo wordt gezegd.