Echo was niet goed vandaag

Freesia, lieve meid.
Ik vond al dat je je zo goed hield, maar de gevoelens moeten er natuurlijk toch uit he.
Ik hoop zo voor je dat het zo snel mogelijk doorzet.
Hier gaat dat niet gebeuren denk ik, ik denk echt dat ik volgende week in het ziekenhuis lig...

Gisteren had ik al naar mijn werk gebeld, om te vertellen dat het niet goed zat, en dat ik nog niet wist of ik vandaag ging werken. Ik zou de volgende morgen terug bellen.
Ik vanmorgen dus gebeld, had mijn leidinggevende me gisteren toch al ziekgemeld.
Ik denk dus dat hij het al verwacht had dat ik thuis bleef.

Verder is mijn man ook echt heel lief voor me, gisteravond toen ik zo moest huilen troostte hij me. En voordat we het licht uit deden zei hij dat ik hem best wakker mocht maken als ik 's nachts behoefte had om te praten ofzo.
Vanmorgen dus ook weer echt huilen, ik kroop helemaal in zijn armen.
Pff, ik hou echt zoveel van die vent, gelukkig kunnen we het samen goed verwerken.

Nu ga ik even op de bank liggen, ben er gewoon moe van...
Tot snel weer lieve meiden.

 

Hier bof ik ook al zo met een ontieglijk lieve vent naast me...
Hij zei ook dat ik hem midden in de nacht wakker moest maken als er wat was. En ik mag niet zonder telefoon naar de wc als hij er niet is, want anders kan ik niet bellen als er iets mis is.
Hij heeft er gisteren zelfs een andere wcbril opgezet, zodat ik lekker zit als het komt.

Verder ben ik ook zoooo moe... Moet mezelf uit bed slepen 's morgens.
In gedachten kunnen we elkaar een beetje steunen hè meiden, fijn idee...

 

Dag lieve meiden,

Ik kom me hier ook maar even melden. Bij mij is de curretage net achter de rug, maar een weekje geleden dat ik in hetzelfde schuitje als jullie. Ik vind het fijn om mee te praten (en om het van me af te schrijven).

@Goudvis, he bah, een griepje. Dat kan er nog wel bij Veel sterkte, ook met wat er nog komen gaat.

@Jusi, och meisje, jij ook..... Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Dikke knuffel dan maar.

@go4baby, hoe'st nu? Jouw verhaal over de krampen en dubbelgeklapt zitten op de wc was precies waar ik ook bang voor was. Wij wonen tijdelijk bij mijn schoonmoeder tot ons huis klaar is (nog 3 weken!). Ze weet van niks en is nogal ...uh.... aanwezig . Ik zag het niet zitten om in die situatie met pillen aan de gang te gaan, en heb daarom voor een curretage gekozen. De curretage is me meegevallen, maar in de veiligheid van mijn eigen huis zou ik misschien wel voor de pillen of voor (nog langer) afwachten kiezen. Maar goed, hopelijk komt er geen "volgende keer" [-o<

@Freesia, herkenbaar, die emotionele buien. Het gaat bij mij soms dagenlang goed, en dan opeens komt er weer een huilbui.

 

marieke15 had je een plaatselijke verdoving? of helemaal?

Mijn vriend is ook heel lief maar dat was die altijd al ben ook blij dat we er samen zo goed mee om kunnen gaan. je hoort ook wel van relaties die op dit punt stranden.

Jusi wel goed dat je even lekker thuis blijft ik denk dat ik dat achteraf ook beter had kunnen doen blijf deze week even lekker uit zieken en als het vanzelf niet komt dan volgende week de curretage en dan is het even afwachten hoe snel ik me daarna weer fit voel.

lig nu lekker met kussen en dekbed op de bank heb net een paracetamol gehad met wat water nou ik was nog niet uit de keuken weg moest rennen naar mijn emmer en ale: alles eruit

 

Ik had een narcose, helemaal knock-out dus
De narcose viel me erg mee. Ze deden het infuus-buisje al even vantevoren in, dus die zat er zonder dat ik er last van had. Pas op het allerlaatst zeiden ze 'we gaan 'm nu aansluiten' en daarna was ik in 2 seconden weg.

Ik vond de begeleiding die dag trouwens heel prettig. Iedereen legde uit wat hij ging doen en waarom, en ik kon alles vragen. Het was ook fijn om de gyn en de anaesthesist (spelling?) al eens gezien en gesproken te hebben, en de mensen die bij de operatie zouden zijn stelden zich netjes voor net voor ik weggemaakt werd. Vond ik ook prettig, dan weet je toch wie er bij zijn. Ik heb nooit het gevoel gehad "hellup, wat doen ze allemaal met me". Niets dan lof dus voor de manier waarop ze het deden!

Ik was nog nooit eerder in een ziekenhuis geweest, maar het viel me 100% mee.

 

klinkt wel goed maar ik heb een vervelende herinnering aan mijn narcose toen ik geopereerd ben aan mijn amandelen (was toen 15) daar ben ik heel lang nog beroerd van geweest en duizelig...

hmm nou ja zie wel

ff een vraagje ik zou morgen misschien weer een echo krijgen maar heb nu dus de griep
het misschien is omdat de VK bevalling dienst heeft dus ze belt me morgen om hoelaat enzo.
maar ze komt natuurlijk in aanraking met babies enzo dus mag dat eigenlijk wel?
dan kan ik haar even bellen om te melden dat het niet door hoeft te gaan.

 

Goudvis, ik zou voor de zekerheid anders gewoon even bellen.

Mijn man is normaal gesproken ook wel lief voor me hoor, maar hij is een echte bouwvakker zeg maar. Heel nuchter en ook geen gevoelsmens. Ik ben echt het tegenovergestelde, en soms botst dat weleens. Nu dus helemaal niet, ik moet eerlijk zeggen dat ik dit helemaal niet van hem verwacht had.

Bijvoorbeeld vanmorgen toen ik hem aan de telefoon had, zei hij dat hij het vanmorgen erg moeilijk heeft gehad en slecht geslapen had.
Dat zegt hij dan pas aan de telefoon, maar ben al heel blij dát hij het gezegd heeft. Maar hij wil mij daar niet mee lastig vallen, omdat het voor mij erger is. < Zijn woorden he.
Maar zo voel ik het helemaal niet, ik vind het juist voor hem erger, omdat ik al van begin af aan een slecht gevoel erover had.

Ook zei hij gisteravond dat als ik 's nachts wakker zou worden en behoefte had om te praten hem wakker mocht maken, terwijl ik dat normaal nooit zal mogen, zelfs niet voor seks bij wijze van.

 

@Jusi, dat is inderdaad lief van je man. De mijne was erg attent toen ik zwanger was, en toen bleek dat de echo niet goed was was hij aangedaan. En dat voor een nuchter mens als hij! Maar die echo is nu 4 weken geleden en dat is voor hem al een hele tijd Écht begrijpen dat ik er nog steeds verdriet om heb doet hij niet en hij ziet het ook als een klompje cellen (5 weken zwanger), terwijl het voor mij mijn eerste zwangerschap en ... ja... mijn eerste kindje was. Maar goed, hij zit nu eenmaal anders in elkaar als ik en hij is er altijd voor me als ik ben, dus ik klaag niet hoor!

 

Zo zie je maar dat ook nuchtere mensen echt aangedaan kunnen zijn.
Stiekem zijn onze nuchtere mannen ook maar gevoelige mannen met zo'n dingen, en das maar goed ook!

Nu ga ik douchen en kom ik morgen pas weer online.

 

@Jusi, wat een verdrietig nieuws! Ik duim heel erg hard voor je dat het nu doorzet en je niet gecurreteerd hoeft te worden. Fijn de je man zo lief voor je is. Neem de tijd om dit te verwerken. Ik ben zelf 1 week thuisgebleven en daarna 2 weken 50% gaan werken, meeste vanuit thuis.
Dat heb ik als heel prettig ervaren.
Heel erg veel sterkte voor jullie beiden en wees lief voor jezelf.

@Freesia, zelfs een nieuwe toiletbril. Dat vond ik heel erg schattig om te horen. Ook voor jou blijf ik duimen dat deze nare toestanden snel voorbij zijn.

@Marieke, hopenlijk herstel je snel van de curretage. Hoe gaat het nu lichamelijk met je? Ook ik heb een nare ervaring met narcose. Vroeger toen ik buisjes in mijn oren kreeg had ik zo'n gas-narcose. Ik weet nog precies hoe dat smaakte. :-&

@Goudvis, beterschap meid. Vervelend van de griep.

Ik heb vandaag weer een hele dag gewerkt en nu toch wel een beetje moe. Vannacht veel nachtmerries gehad en wakker geweest. Hopenlijk slaap ik komende nacht beter.
Mijn vriend was ook heel erg lief voor mij. We hebben samen flink uitgehuild. Het heeft ons nog dichter bijelkaar gebracht.

Iedereen die ik vergeten ben: knuffel

 

Nou, hier lijkt het gewoon elke nacht weer helemaal te stoppen
Werd af en toe wakker van een fikse kramp, maar het zet nog steeds niet door. De krampen worden wel elke dag heftiger.
Heb nu vanaf zondag misschien 1 maandverband vol met bruine zooi en slijm gehad. Geen helder rood bloed gezien nog.
Iemand enig idee hoelang dit nog gaat duren?

 

Ik heb nog helemaal geen bloedverlies gehad, ook nog geen krampen.
De krampen heb ik dus allang gehad, in de 5e t/m de 7e week. Ik ben er van overtuigd dat dat een miskraam moest worden maar het niet heeft doorgezet.
Ik heb ook allemaal het gevoel dat het toch een curretage moet worden, en niet dat het nog op de natuurlijke weg eruit komt.

 

Dag allemaal,

Sorry dat ik er laatste dagen zo weinig was. Het is megadruk met ons werk.

Even snel reacties want heb niet alles gelezen..

@ Yusi: eeen hele dikke knuf! Verdorie! Wat fijn dat je vriend het allemaal zo goed aanvoelt nu! Mannen weten soms niet hoe 'mooi' ze kunnen zijn als ze hun gevoel tonen en zich open stellen! Dat moeten wij vrouwen op zulke momenten maar koesteren en zeker belonen! Mannen zijn vaak zo bang om dan als slap te worden gezien of zien zichzelf zo...
Gelukkig dat ze dat op zulke cruciale momenten even laten varen!

@ Freesia: ik hoop dat het door gaat zetten nu. Bij mij was het de eerste dagen ook vooral 's nachts (en nu de hopelijk laatste dagen, ook weer.)
Ik heb dus die pillen genomen om de boel op te wekken en dat heeft goed geholpen. Ik vond het wel fijn omdat ik dan een beetje kon timen. (ik wist dat ik de hele week thuis kon werken en niet naar externe afspraken kon.)
Misschien goed om het door te spreken met je VK?
Een curretage is anders natuurlijk ook een oplossing.

@ Marieke: hoe gaat het met je nu? Heb je nog last van nabloedingen enzo? Wel fijn om te horen dat het je zo is meegevallen. Ik wilde zelf niet onder narcose. Dus heb ik voor de pillen gekozen. (het rijmt bijna..)

@ Goudvis: beterschap meis. Griep is zo vervelend, omdat dan meestal echt alles ontstoken is en pijn doet. Ik heb het gehad toen ik net zwanger was (en ik denk misschien is het daardoor wel fout gegegaan... maar dat hoeft natuurlijk niet maar je zoekt toch altijd naar een verklaring).

@Caro: ohh jij ook al van die nachtmerries. Het is ook niet mis wat we allemalal hebben meegemaakt! Ik hoop dat je vannacht lekker goed en lang kan slapen zonder nare dromen!

Tot zover voor nu. Hier gaat het een en ander fout met onze website dus ik moet snel verder troubelshooten!

Dikke knuffels voor iedereen!

 

Hee Go4baby,
Ik lees in de folder die ik van gyn heb gehad dat een miskraam na het eerste bloedverlies meestal na een aantal dagen op gang komt.
Maar dat het ook nog een week kan duren. Geduld geduld geduld, niet mijn sterkste punt
Ik heb trouwens ook een stevige griep gehad, vlak voor het mis is gegaan. Had er ook al over na gedacht...

 

Dat wachten valt niet mee he? Ik heb zelf 3,5 week gewacht, en de dag vóór de curretage kreeg ik opeens krampjes en licht bruinverlies. Zul je net zien :x De vk even gebeld en ze zei ook dat het nog wel een week kon duren voor de mk daadwerkelijk door zou zetten.

Voor de meiden die vroegen hoe het me me gaat: het gaat goed. Zaterdag was ik moe en een beetje gammel, maar daarna was het eigenlijk weer als vanouds. Het bloeden is zo goed als voorbij nu. Geestelijk gaat het redelijk. Zo af en toe een huilbui, maar ik heb ook een optimistisch gevoel, zo van "we gaan er weer voor". (Vandaar die banner )Wat dat betreft was de curretage niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk een afsluiting van de zwangerschap.

Meiden, een aantal van jullie zit er nog middenin. Heel veel sterkte.

Go4baby, hoe is het nu met je? Is het bloeden voorbij?

 

@ Freesia: inderdaad even geduld... ik weet het ... bij mij ook niet mn sterkste punt...

Hmm jij dus ook zo'n stevige griep gehad... ook met koorts?
Ik wel. in elk geval 38.5 (pas de derde dag heb ik mn temp genomen...) en toen gebeld met de doktersdienst (was een zondag) die zeiden, bel maar terug als die hoger wordt dan 39...)
maar goed. Als er iets niet in orde was was die griep misschien een versnellende factor en was het anders misschien later alsnog verkeerd gegaan.
Ik geloof toch wel in Survival of the fittest! Zeker in deze fase van het prille leven!

Sterkte met het geduld! Ik hoop dat het niet al te heftig en pijnlijk gaat verlopen!

liefs

 

Caro, dat van die nachtmerries herken ik wel.
Ik droomde al een paar weken heel veel en heftig, maar het lijkt nu wel erger te worden.
Gelukkig dat je samen met je vriend alles kan verwerken, dat scheelt veel hoor!

Marieke, het is ook heel logisch dat je soms nog wat huilbuien hebt. Fijn dat je het voor een groot deel al verwerkt hebt.

Net viel de post in de bus, daar zat ook een envelop van het ziekenhuis bij.
Er zaten allemaal folders in, voor dagopname en welke verdovingsmiddel ik zou kunnen gebruiken.
Ook moet ik een vragenlijst invullen, heb de vragen al doorgelezen. Staat er een vraag tussen: Kan u zwanger zijn?
Ja, wat moet ik daar nu invullen.