Mijn vriendin is om 22.02 uur bevallen van een dochter van 3120 gram. Alles okee met moeder en kind. Af en toe janken doe ik ook wel hoor, Jusi, zullen de hormonen wel zijn die nog niet helemaal uit mijn lijf zijn. Net had ik het nog, als een reactie op het genieten van het mooie plaatje van een oude dennenboom bij ons achter waar de rijp nog op ligt en waar de zon op schijnt. Ik ga juist wel naar buiten toe, moet ook wel met de hond en de paarden. Navloeien is trouwens veranderd van wondvochtachtig naar roze slijm, dus er is het e.e.a. aan het herstellen vanbinnen.
Jeetje Jusi, wat een ervaring! Indrukwekkend om zo te lezen. Ben nu helemaal blij dat ik het zelf heb gedaan Niks voor mij die ziekenhuizen. Die rugpijn had Molly ook al dacht ik, heb ik gelukkig totaal geen last van gehad. En zolang vloeien! Ik ben hier nu helemaal droog. Ben ik echt blij om want ik was echt bang voor ijzertekort op een gegeven moment. Klinkt als een heftige ingreep bij jou zeg. Ik was meteen na de miskraam weer op de been, liep gelijk te shoppen. Kreeg dat later wel weer op mijn bord, want was doodop. Ik heb op één dag na ook helemaal geen pijnstillers genomen, die hielpen toch geen zier. Napijn was hier minimaal, alleen een gevoel van een wond te hebben van binnen. Soort schaafplek gevoel. Maar goed, ik heb ook van te voren genoeg af gezien, misschien komt met een curretage erna pas? Ik vind het fijn dat je je verhaal hier hebt gedaan, zo weet ik ook hoe het is als je je wel laat helpen. Verder hoop ik dat het verdriet snel een plekje krijgt en je weer verder kunt. Dikke knuffel!
Gefeliciteerd met je vriendin! Wat gaaf zeg :-D En over dat janken: het werd al erger naarmate ik ouder werd, maar heb me er nu bij neergelegd dat het nooit meer over gaat
Ik liep de volgende ochtend weer met een kruiwagen paardenstront, maar mijn lijf vertelde wel dat DAT nou nog even niet de bedoeling was Ben wel sneller moe, denk dat dat toch een nawerking van de narcose is. Ben de hele middag bij de paarden geweest, zit nu helemaal rozig hier even bij te lezen.
Ook ik heb babyboom zitten kijken met tranen over mijn wangen. Ik blijf het leuk vinden om naar dit soort programma's te kijken maar het is wel erg moeilijk. Je wordt dan geconfronteerd met het feit dat je zelf niet meer zwanger bent terwijl je dat het allerliefste van de hele wereld wel zou willen....... Ook de plotselinge huilbuien, sombere buien of pijntjes in de buik, rug en hoofd zijn hier nog geregeld aanwezig.
Hahaha ik kan me voorstellen dat die kruiwagen op zo'n eerste dag even teveel van het goede was! Ik ben al 2 weken niet meer gaan rijden want ik heb nog teveel pijn in mijn buik/rug en ben ook erg moe. Ik voel me zo schuldig tegenover mijn paardje! Gelukkig komt hij wel iedere dag even buiten dus hij beweegt wel maar het is natuurlijk wel minimaal.... Zal wel weer even wennen zijn als ik er weer opklim. Rustig weer opbouwen voor hem en mij dus.
Hoi meiden, Hebben jullie na je miskraam/curettage nog een zwangerschapstest gedaan om te kijken of de hormonen nog in je lichaam zitten? Zoja, bij hoeveel weken/dagen was het weg? (en met hoeveel weken had je ook alweer een miskraam gehad?) Ik wil morgen een test doen en ben benieuwd wat ik te zien krijg!
Ik ga er morgen ook 1 halen, prima. Nou, hoe nuchter ik er ook over kan praten en schrijven, 't was vanavond na een verkeerd vallende opmerking van mijn vent goed mis, hele heftige intens verdrietige huilbui. Luchtte wel op eigenlijk.
NA EEN CURRETAGE IS HET REDELIJKSNEL UIT JE LICHAAM. Het heeft enkel bij mij 49 dagen cyclus geweest na curretage. Ik moest rekeing houden zei de gyn van een 4 tot 9 weken dat het kan duren voor er een nieuwe cyclus kan aanbreken
Goede morgen meiden ik mag in het rood, ben vanmorgen ongi geworden,24 januari is mijn nod, vind wel fijn aan 1 kant dat ik het gewoon weer ben,maja dubbele gevoelens blijven er toch
Goedemorgen Derona...jammer...maar wel bevestiging dat dat stukje het weer doet...is ook wel een fijne start misschien? Zo zie ik het namelijk wel. En ja...heel dubbel he Pff molly...een kruiwagen! Probeer lekker uit te rusten....en soms is een verkeerde opmerking wel eens goed, dan gooi je tenminste alles er ffies uit....juist wanneer je een nuchter type bent wil dat wel eens niet zo lukken denk ik. Jusi...hoe was Franssie Bauwer? Freesia...wat vervelend dat het op je werk in eerste instantie niet zo verliep als dat je zou willen en je je alleen voelde. Ik kijk er wel tegenop om straks weer te gaan werken, om inderdaad zoals jij schreef dat je je alleen kan voelen en dan niet je gevoel kan uiten op dat moment. Ik begin nu rustig aan na te denken of ik straks (na de nacontrole als het mag) weer meteen wil proberen zwanger te raken. Ene kant wil ik alles weer terug...andere kant ben ik een beetje huiverig of ik de onzekerheden al weer aan zou kunnen....herkennen jullie dat? Het feit dat ik er over na aan het denken ben, geeft voor mij wel aan dat ik het dus steeds meer een plekje aan het geven ben. Ik had eerder het gevoel alsof het nooooit meer over zou gaan maar voel dat het een plekje in mijn leven aan het krijgen is. Dagelijkse huilbuien zijn er nog wel maar die voelen goed (gek he?). Als ik Jusi dr ervaringsverhaal las over het ziekenhuis, dan heb ik het wel moeilijk....dan komt dat stukje besef en realiteit weer om de hoek kijken en het is alweer een paar weken geleden, tijd tikt door!
@ Derona, balen van je ongi, maar je bent wel mooi op tijd! We gaan er tegen aan hoor in 2008 :-D Hier vanmorgen heerlijk geklust. Wel supervoorzichtig Voelde heel gek, ook voor liefje. Maar gelukkig konden we erna heel goed praten over dat stukje. Ik ga geen zwangerschapstest doen. Het boeit me totaal niet of er nu wel of geen hormoon meer in mijn lijf zit. Mijn temp is weer lekker normaal en verder zie ik het wel. Mocht er nog wel hormoon zijn, is dat misschien alleen maar gunstig Maar geen haast of stress hier. Mag gerust een paar maandjes duren nu. Misschien praat ik anders nadat ik mijn ei gespot heb Maar het liefste liet ik alles gewoon los. Genoeg stress gehad afgelopen tijd.
Na een curretage denkt je lijf misschien ook nog gewoon dat het zwanger is. Komt dat evenwicht later pas op gang. Hier heeft mijn lijf alles op eigen hormonen moeten doen juist.