Zo daar ben ik dan weer. Gelukkig thuis en alles gaat medisch gezien heel goed. Alleen wat tabletjes voor me bloed 90 maar Maar als het maar goed komt. Ik ben echt een lijkje om te zien Waaraan je ook kan zien dat mijn HP waarde nog niet helemaal top is. Ben snel moe. Wat er allemaal gebeurd is.. Maandag was ik het vruchtje al verloren en toen werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat het vruchtzakje nog los moest komen dat dit weer gepaard ging met bloedverlies. Dinsdag Ik moest ineens met spoed naar het ziekenhuis ik had al zo'n drie uur hevige bloedingen en ik dacht dat dat erbij hoorde. Al vond ik het echt heel erg eng. Toen keek ik in de spiegel en toen dacht ik dit is niet goed. Ik was alleen thuis op dat moment want me vriend zat in het ZH voor een gebroken teen . Ik heb gelijk een vriendin gebeld die woont bij mij om de hoek. De paniek sloeg een beetje toe bij me. Snel me vader gebeld en de verloskundige. Die zei dat ik gelijk naar het ZH moest omdat ik al veel te lang liep. Me vader was zoals ik van hem gewend bent binnen 5 inuten bij me goh wat duren die lang als je je niet lekker voelt. Me vriendin hier achter gelaten agh god de lieve schat heeft bijna heel me huisje netjes gemaakt en die horror wc. Wat een kanjer is het toch ook Buiten aangekomen staat een andere vriendin met een mooie bos in haar handen Gelijk tranen in dr ogen zo lekker zag ik er dus uit. Ze was zo geschrokken. Joyce liefje je bent ook echt een kanjer. Ik snel in de auto, op naar het ziekenhuis. Ik redde het net om van de auto naar het ZH te lopen. Ik kon niet meer ik was op buiten adem en me hart pompte er bijna uit. Binnen gekomen is het allemaal zo snel gegaan. Ik werd gelijk op een bed gelegd want ze zagen me kromgebogen lopen en lijkwit. Ondertussen was me liefje al rennent met zijn gebroken teen naar me toe gekomen. Die schrok zich dood.Ik lag aan de zuurstof en er waren zoveel enge dingen te zien 6 man waren weer met me bezig. Wat er toen gebeurde hou ik ff voor mezelf. Ik lag iig binnen een half uur op de operatietafel. De Narcosearts kwam naar me toe. Hij vroeg me het 1 en ander en kreeg een standje van hem. Hij zei wat denk je wat er gebeurd was als je flauw was gevallen en alleen thuis had geweest? Dan had ik iig niet meer daar gelegen. Wat was nou het probleem. Het vruchtzakje zat dus nog steeds in me baarmoeder. Waar het kindje in had gezeten. Me baarmoeder is zo aan het pompen geweest het eruit te krijgen maar het lukte niet. Waardoor me baarmoedermond niet meer sloot er bleek een stolsel in de weg te zitten waardoor me baarmoeder het vruchtzakje niet kon verstoten dus die bleef pompen. Dus had ik geen hulp geroepen had ik hier nu niet meer gezeten. Ik ben nog steeds heel zwak en moet voorlopig nog even plat en rust houden. Dat is me wel honderd keer gezegd. Rust houden doen he denk erom. Nou moet ik zeggen dat me liefje echt heel lief voor me is en alles voor me doet. Hinkent agh god. Ik heb me momenten dat ik heel erg verdrietig ben maar ik nog niet alles helemaal besef. Wat ik me wel besef is dat ik een super gezinnetje heb en zielsveel van mijn twee mannen houd. Ik heb al een gezond kindje en laten we wel rekening houden met mensen die nooit een kindje kunnen krijgen. Dus ben ook heel tevreden als ik daar aan denk. De dokter kwam gisterochtend bij me en zei tegen me. Meid je kan lekker kletsen je voelt je alweer heel wat maarrrr jij krijgt je klapjes nog wel en laat die wel toe anders krijg je daar problemen mee. Ik zei natuurlijk stoer dat ik me wel zou redden. Hij knikte en hij dacht waarschijnlijk eigenwijs mokkel hahahahahaa Langzamerhand krabbel ik weer overeind en klim ik weer op die grote berg waar ik stond. Samen met me twee mannen kom ik er geloof me dat is mijn medicijn.. Fer heeft het ook moelijk maar komt er ook weer bovenop over hem vertel ik niks omdat ik dat niet mijn plicht vind en niet weet of hij dat wel prettig zou vinden. Maar dat we van elkaar houden is 1 ding wat zeker is... En hier wil ik mee eindigen. Bedankt voor de steun allemaal. Dikke kus van ons. En laat dit een waarschuwing zijn voor ons dat we eerder aan de bel trekken.
phoe, wat een verhaal! Ben blij dat je nog in het land der levenden verblijft, meid! Wat een vreselijke tijd heb jij gehad. Idd wees maar heel blij met je lieve gezinnetje! Heel veel sterkte met alles en als je je weer niet lekker voelt: meteen aan de bel he bij de dok of bij ons natuurlijk! Liefs Tezzz
Wat een verhaal, jeetje.... Veel sterkte, rust inderdaad goed uit en neem de tijd voor alles wat gaat komen. Amber
o essit ik had al een vermoeden omdat je niet meer reageerde op je andere topic meid meid meid wat een ellende krijg je er dan gratis bij, en niet eerder aan de bel trekken ja dat kan ik ook wel ergens begrijpen je wilt niet meteen overal voor bellen want je denkt vaak dit zal wel horen maar als er ooit weer iets is maakt niet uit wat dan eerder bellen he. pfff wel even schrikken hoor ben blij in ieder geval iets van je te horen nou rustig aan doen en laat je lekker maar even verwennen knuf miriam
Ja weet je wat het is Mirjam ik heb dit nog nooit meegemaakt en hoorde van iedereen dat je heel veel bloed zou verliezen. Ik ging maandag naar huis met een PH waarde van 8,9 en kwam dinsdag weer aan met een PH waarde van 4. Toen ze zagen wat eruit kwam brak er ook paniek uit en was ik binnen een half uur onder narcose. Er komen zoveel vlagen naar boven heel de dag. Ik heb niet eens verdriet kunnen hebben van mekindje die ik kwijt ben maar ben meer bezig geweest met de dingen die erna kwamen. Kan echt vertellen dat dit het bizarste is wat ik ooit heb meegemaakt. Ik heb het hier ook neergezet om andere te waarschuwen eerder aan de bel te trekken. Echt hoor meiden is er wat gewoon bellen ik ben zo stom geweest zo lang te wachten en daar heb ik nu de nasleep van. Bedankt voor de lieve woorden.
He meis wat naar zeg. Nu krijg je in 1 keer zoveel op je dak. Gelukkig had je zelf door dat het niet goed ging. Heel veel sterkte meis en echt je hebt een engeltje op je schouder als ik dit zo lees. Dikke knuffel Mimi
lieve essit heb je ook al een pbje gestuurd maar probeer nu de ruimte en tijd te vinden om toch het verlies een plekje te geven je kunt heel veel op je schouders mee torsen maar op een gegeven moment houdt het op laat het niet zover komen en ga nu de verwerking goed in en kom er goed uit. knuf miriam en rustig aan doen he
Nou moet zeggen ik heb zo'n sterke wil om me gewone leventje weer op te pakken dat ik alweer druk druk druk ben. Maar ik voelde het gister al en nu ook weer dat ik toch erg moe ben en toe moet geven aan wat slapen smiddags. Ik heb het idee dat me bloed nog steeds niet helemaal op pijl is. Maar voor de rest gaat het zeker geestelijk vrij goed.. Als je me persoonlijk zou kennen zou je zeggen typisch Es ahahaha
heey essit ik ben blij te horen dat je het leven toch goed kunt oppakken, het heeft tijd nodig maar je doet het goed als ik het zo lees. en dat je even moet liggen dat geeft toch niks het hoort er allemaal bij. knuf miriam