Hoi allemaal, Hier weer eens een berichtje van deze kant, aangezien ik bijna niet online ben geweest. Want ben de laatste tijd nogal ziek geweest, ik heb het al die weken toegeschreven aan de 1e 12 weken van de zwangerschap. Ik heb weken bijna niet kunnen eten, kon alleen maar liggen en erg weinig in de benen zijn. Maar sinds een paar dagen had ik er geen goed gevoel meer over, had ergens het idee dat het met de zwangerschap niet goed zat.... Dus gister een extra controle echo gehad en daar bleek dat mijn gevoel helemaal goed zat Het vruchtje was al verdwenen, was al door mijn lichaam opgenomen... En het is nu wachten totdat de rest er uit komt.... een miskraam dus... Doordat mijn lichaam hier al mee bezig was was ik de laatste paar dagen dus nog zieker. Maar gelukkig nu met 10 weken dan dat het in een later stadium zou gebeuren. Maar ja, is wel even kloten om het dan ook zo definitief te horen Vooral ons kleine ventje snapt er nu helemaal niks van want die was zo blij dat hij een baby zou krijgen. Maar gelukkig is hij nog jong en is hij het zo weer kwijt, hij weet dat we weer een nieuwe gaan maken, hij wou zelfs graag helpen Maar ja, hij denkt dan ook dat je een baby in elkaar zet met schroefjes van de Praxis Maar we komen er wel.. Groetjes Wendy
sterkte .. en ik hoop voor jullie dat het de volgende keer beter uitpakt.. leuke opmerking van je zoontje zou ik even helpen ... x evi
wel raar he dat je gevoel uit eindelijk blijkt te kloppen.. ik had dat gevoel van er klopt iets niet ,al vanaf het begin. en is helaas ook uit gekomen.. nogmaals veel sterkte nu en ik hoop dat alles er snel uikomt voor je.. want het wachten daarop is ook klote.. liefs evi
Hoi, Zullen we er dan maar samen voor gaan? Ik heb morgen curretage en wil gewoon zo graag weer zwanger worden. Heerlijk lijkt me dat. Heel veel succes gewenst! O, ja, en sterkte natuurlijk. groetjes Kolibri
Ah meid, wat kl*te! Ik weet precies hoe je je voelt. Maandag lag ik bij de vk naar een lege baarmoeder te kijken. Het vruchtje is er inmiddels uit en volgens mij alle bloed ook. Neem de tijd voor jezelf en voor elkaar. Dikke knuffel
Heey meis wat verdrietig zegm,hoe oud is jullie ventje, ik vond het ook zo moeilijk te vertellen tegen ons kereltje,maar hij vatte het goed op,en zei dat papa en mama maar snel weer kusjes moesten gaan geven ik wens je super veel sterkte toe liefs
Sterkte, wat een triest verhaal. Moet wel zeggend at ik de reactie van je zoontje wel grappig vind. En lieffff, hij wil wel helpen een nieuwe maken, de schat!