Gisteren 14:00 eerste echo van ons 3e kindje... Spannend omdat ivm pcos niet direct kon berekenen hoe ver ik was....7,8,9 weken..... Eerst uitwendig....ik zag direct al dat er niet te zien was wat ik wilde zien....dus dan even inwendig voor een beter beeld en helaas bevestigde de verloskundige wat wij zagen: een vruchtzakje van ruim 7 weken met een piepklein stipje erin wat duid op maximaal 4 weken zwangerschap... Dat verklaart de zwangerschapsverschijnselen ook....omdat het vruchtzakje groeit denkt mijn lichaam dat het zwanger is....overgeven, moe, zere borsten e.d.... Verdrietig zijn we met alle informatie over de miskraam die ongetwijfeld wel zal komen naar huis gegaan... Hoe anders loopt het dan De 30e nog een echo als het niet vanzelf op gang is gekomen en dan waarschijnlijk curretage in het ziekenhuis.... Hoop dus echt dat dat me bespaard blijft... Nu dus afwachten wat mijn lijf gaat doen.... Hakt er veel meer in dan ik zelf had verwacht....
Nou een paar dagen verder....voel me nog zo zwanger (beroerd en moe) als het maar kan....dat komt dus waarschijnlijk omdat het vruchtzakje gewoon mooi meegroeide....ben benieuwd of mijn lichaam dit vanzelf op gaat lossen.. Erg spannend allemaal....gelukkig niet meer zo intens verdrietig...kan er nu redelijk nuchter naar kijken.. Dubbele bijkomstigheid (maar ook blij voor haar) is dat mijn schoonzusje vanavond wordt opgenomen en de bevalling ingeleid zal worden..eerst dmv ballonnetje en dan ws infuus... Dus dit weekend wel heerlijk een kersvers babytje besnuffelen en knuffelen...ook al zal ik dan even extra moeten slikken misschien...
Ben blij voor haar hoor het wordt hun 1e kindje. En ik heb "al" 2 gezonde kinderen is mij de afgelopen dagen regelmatig gezegd...dus met andere woorden wat zeur je nou Ik ben ook erg blij met mijn 2 kinderen en een 3e kindje was ook niet echt "gepland", en juist toen we aan het idee gewend waren mochten we ook alweer afscheid nemen van het idee... En iemand zei van de week tegen mij: je hebt toch al een meisje en een jongen en ze zijn al zo groot, ik zou het maar mooi laten Ze zijn nu 5 en 7. De "foute" zwangerschap kan ik wel een plaatje geven maar die vreemde/belachelijke reacties van anderen niet.. Ben volgens mij ook echt een ijskoningin als ik ze soms een best bot antwoord terug geef...hoop echt dat ze die fout bij iemand anders ook niet meer maken:x
Dat snap je toch niet dat mensen van die botte opmerkingen maken! Blijkbaar kunnen ze zich echt niet inleven! Veel sterkte!
Nou even een update...nog steeds niets hier...geen bloedverlies maar ook geen zwangerschapsverschijnselen alleen nog zere borsten...wel fikse buikgriep gehad van het weekend maar volgens mij stond dit er los van... Nog 2 dagen tot de echo.....heb weinig hoop maar geen bloed geeft toch een ietsepietsie moed...ook al had ik in het begin van deze zwangerschap en bij de zwangerschap van mijn andere kinderen veeel meer klachten...ik reken maar nergens op maar vind het super spannend.....wordt vervolgd....
Ik wil je niet een naar gevoel aanpraten meis, maar ga er van uit dat het mis is... Helaas is het bij een missed abortion zo dat je lijf het vruchtje niet afstoot, en je dus ( behalve het vervagen van zwangerschaps symptomen, maar ook niet altijd) niks merkt... Heel veel sterkte morgen....
Bij mij werd het ook niet afgestoten en ben uiteindelijk gecuretteerd! Wel had ik al bloedverlies nadat ik een slechte echo had gehad! Die nare opmerkingen,die kreeg ik ook afgelopen oktober. "Het was toch niet gepland" "Dit is zeker een grapje" "2 kinderen is genoeg" "Je hebt toch al beiden" Bleh,misselijk makend die opmerkingen!!
Update... Vanmorgen al een echo gehad ivm hele nacht buikpijn en kramp... Om 10:00 mocht ik komen.....ik was alleen omdat mijn man om 9:50 bij de huisarts moest zijn met ons zoontje... Direct maar naar de echokamer en daar zag ik een baby op het scherm!!!! Kloppend hartje en beginnende armpjes en beentjes Opgemeten en "het" was 7 weken en 5 dagen Perfect volgens schema dus Echt van het ene uiterste in het andere uiterste...ik ga even bijkomen
Wow wat een mooi nieuws! Ik kan me voorstellen dat je helemaal overdonderd bent. Gefeliciteerd en ik ga hard voor jullie duimen dat het goed mag blijven gaan!!
Hmm ik vind die opmerkingen over dat je ' al' twee 'grote' kinderen hebt ook niet heel gepast.. een leven is een leven en dat groeide in jouw buik, dus het is heel logisch dat je hier verdrietig om bent! Laat ze maar kletsen hoor! Veel sterkte!