Hallo allemaal. Vandaag naar de verloskundige geweest voor de 8 weken echo. Tis onze eerste zwangerschap dus toch al ontzettend spannend en nieuw allemaal. Helaas lijkt het niet goed te zijn want het kindje was maar zo groot als een kindje van 5,5 weken volgens de verloskundige. Wel zagen we bij inwendige echo dat het hartje klopte. Volgens haar kan dit twee dingen betekenen, of het is niet goed en het wordt een miskraam omdat het nu al 2,5 week achterloopt in de ontwikkeling, of ik ben veel minder lang zwanger dan gedacht. Alleen dan had mijn test bijna 3 weken terug eigenlijk haast niet positief kunnen zijn... Kan twee kanten op dus volgens haar, ze kon er onmogelijk meer over zeggen. We moeten nu 2 lange weken wachten en dan weer terugkomen voor een echo. Zijn er meer mensen die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt? Was vanmorgen erg verdrietig maar probeer nu toch maar positief te blijven....Bah wat vervelend die onzekerheid! Hoor graag van jullie!
bah dat lijkt me echt schrikken zeg. Ik duim dat het goed zit! Dat je kindje gewoon echt maar 5,5 week is en uitgroeit tot een mooie baby. Sterkte!! kan me voorstellen dat je je zorgen maakt! x
Heel eerlijk..bij mij waren groeiachterstanden nooit een goed teken. Had je drie weken geleden een licht positieve test of al een hele donkere test?
Bij ons is er ook lange tijd onduidelijkheid geweest over de termijn; was het vruchtje nu te klein of waren we gewoon minder lang zwanger? Helaas is het bij ons niet goed gegaan. Maar we zijn hier echt tot het gaatje gegaan, pas nadat onomstotelijk vaststond dat het niet goed was hebben we de volgende stap gezet om een miskraam op te wekken.
Als je nu 5,5 weken zwanger zou zijn en drie weken geleden een positieve test had... dat was je toen 5dpo (aantal dagen na je eisprong). Dan kun je eigenlijk nog niet positief testen. Eventueel op 9dpo zou je een heel licht streepje kunnen hebben. Maar dat zou betekenen dat je nu minimaal 6,2 weken zou moeten zijn. Ik hoop voor je dat het allemaal goed zit. Als ik eerlijk ben.... het klinkt niet heel erg goed als je het mij vraagt. Maar ik ga keihard voor je duimen!!!! Succes met twee verschrikkelijke weken van wachten.
Helaas heb ik hier geen goede ervaring mee. Een jaar geleden was ik ook 8 weken zwanger en op de echo was het vruchtje maar 6w4d, met een goed kloppend hartje. Kreeg te horen dat de kans klein was dat het nog fout zou gaan. Helaas is het alsnog mis gegaan. Sterkte in deze onzekere tijd! Hopelijk is er niets aan de hand!
Bedankt voor jullie berichten en dat jullie voor me duimen! Het is fijn om te kunnen delen! Wat jouw vraag betreft @Marjol de test was wel dik positief (geen vage streepjes), zelfs de ClearBlue gaf duidelijk binnen een minuut zwanger aan en dat is geen hele gevoelige test natuurlijk. We gaan het ook zeker nog niet opgeven @Astrid040, we hebben duidelijk het hartje zien kloppen dus sowieso leeft het op dit moment wel, zolang dat niet verandert doen we ons best positief te blijven ook al houden we er natuurlijk wel rekening mee dat t toch mis kan gaan... Het blijft natuurlijk millimeterwerk zo'n vroege echo, een millimeter of 2 meer of minder geeft al een heel andere uitslag dus stiekem hoop je toch dat ze t niet helemaal goed heeft gemeten. Gewoon wel erg verdrietig en verwarrend zo'n dag want je kijkt er samen naar uit je kleintje voor het eerst te zien en dan krijg je zulk nieuws...Ik hou jullie op de hoogte!
Ik zie trouwens nu pas wat er onder jullie berichtjes staat, @Nijntje01, @Astrid040 en @Marjol wat verschrikkelijk dat jullie 1 of meerdere kindjes verloren zijn...Geen woorden voor. Veel sterkte met jullie verlies...
Het kan idd beide kanten opgaan, maar probeer altijd van het positieve uit te gaan. Onze dochter heeft heel de zwangerschap achter gelopen, volgens de echo. Vanaf de eerste echo, tot de laatste echo, was ze te klein en te tenger. Uiteindelijk werd ze geboren met 41.3 weken en was ze 3245 gram en 46 cm. Dus niets te klein, en niets te tenger. Maar door alle foute metingen heb ik wel 9 maanden lang in onzekerheid gelopen. Zoals je al zegt is het opmeten millimeter werk. Ze hoeven er maar iets naast te zitten, en er wordt al gezegd dat het kindje te klein of te groot is. Succes en sterkte !!
Hoi, helaas is je verhaal voor mij helemaal herkenbaar. Afgelopen dinsdag 31-12 ben ik voor mijn eerste echo geweest van mijn derde zwangerschap en ik zou volgens mijn eigen gevoel 8,3 zwanger zijn geweest. Bij de inwendige echo bij de gynaecologe was slechts n vruchtje van 5,4 dagen te zien, zonder hartactiviteit. Althans tot twee keer toe dacht ze n hartje te zien, maar kreeg het niet beter in beeld. Dus na n halve minuut van dat bed af en totaal gedesillusioneerd aankleden. Nou volgens de gynaecoloog over twee weken terug komen voor n nieuwe echo want misschien was ik minder ver en als ik ging vloeien ja, dan wist ik wel dat t niet goed was. Helemaal over mijn toeren thuis aan gekomen. Mijn man is meteen stad en land af gaan bellen voor een second opinion, maar daar zou ik niet veel mee opschieten. Gelukkig heeft mijn huisarts er voor gezorgd dat ik woensdag 8-1 weer een nieuwe echo krijg. Ondertussen leef ik nu al de hele week tussen hoop en vrees. Besef me terdege dat het twee kanten op kan. Maar die onzekerheid vreet. Ik voel dus met je mee! Waarom probeer je niet of je niet eerder terecht kan voor nog een extra echo. Ik zou ze blijven bellen tot ze je met voorrang behandelen. Wat mij met name zo dwars zit, is de manier waarop er met ons wordt omgegaan. Zo klinisch en zo gevoelloos. Oké, als het inderdaad gestopt is met 5,5 week is er waarschijnlijk in de aanleg iets niet goed gegaan en doet de natuur zijn werk, maar dat wil niet zeggen dat wij ons die afgelopen weken niet ontzettend zwanger en moeder in spe van n ukkie hebben gevoeld! Nou, ik erken je als moeder met dromen, verwachtingen en n roze/blauwe wolk. Houd je me op de hoogte? Houd ik jou op de hoogte. Liefs, tiniedice
Mijn ervaring is dat met name in de ziekenhuizen er klinisch en gevoelloos mee omgegaan wordt tot een week of 13 in de zwangerschap. Elke keer werd het (bij mij althans) gegooid op pech en volgende keer beter. De verloskundigen waren wel altijd heel begripvol en lief.
Dat herken ik ook wel. De gynaecoloog was erg klinisch, maar een vriendin van mij heeft een vriendin die verloskundige is en daar mocht ik ten alle tijden naar toe en bellen als ik vragen had, dus daar was altijd een luisterend oor voor mij.
Ik was 8 weken zwanger toen wij voor de echo gingen en tegen mij werd gezegd dat het vruchtje bijna 6 weken was en hartactiviteit was zo sloom dat ze echt dacht dat ik minder zwanger was terwijl ik al weken ervoor een knal test had en ook mijn cyclus weet. Dus het zag er niet goed uit en idd na een week weer echo, vruchtje was niet gegroeid en geen hartactiviteit. Dus hier heeft was het geen goed teken als ze je zo ver terug zetten maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik wens je heel veel sterkte en succes.
Wat naar die onzekerheid! Ik weet dat het onmogelijk klinkt, maar ik heb toch een positief verhaal voor je. Ik had aan het begin van mijn zwangerschap wat bloedverlies. Omdat ik eerder een miskraam heb gehad, mochten we gelukkig vroeg een echo laten maken. Daarop was nog niet te zien hoe ver ik was, maar ze zagen wel een kloppend hartje. Met 8 weken (mijn eigen berekening) had ik heel veel bloedverlies, zoals een menstruatie, dus ik ging er al vanuit dat het niet goed was. De volgende dag weer een echo laten maken en daar zei die dame dat het vruchtje veel te klein was voor 8 weken en dat ze ook geen hartactie zag, ook niet met een inwendige echo. Ze raadde ons ook aan om na 2 weken weer een echo te laten maken voor de zekerheid. Ik was er zo van overtuigd dat dit niet meer goed kon zijn, dat ik bijna had willen vragen om een curretage. Gelukkig niet gedaan, want op de echo 2 weken later zat er een spartelend kindje van 9 weken. Ik wist niet wat ik zag! Het klopte ook echt niet met mijn eigen berekening, zat er uiteindelijk ongeveer anderhalve week naast terwijl ik echt zeker van mijn zaak was. Ik weet nog steeds niet hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren. In het ziekenhuis zeiden ze dat niet alle apparatuur alles even goed kan zien, dus daar kan het aan liggen. Ben nu meer dan 20 weken zwanger en het gaat nog steeds goed! Dus zelfs als bijna alles wijst op dat het niet goed is, kan het toch goed komen. Ik wil je geen valse hoop geven, maar ik baalde er zelf heel erg van dat ik het eigenlijk al opgegeven had terwijl het kindje gewoon aan het groeien was. Ik duim heel erg voor je dat het bij jou ook goed is! Heel veel sterkte met afwachten
Meid ik hoop voor je dat dit allemaal goed afloopt !! Bij mij was het helaas geen goed teken. Precies hetzelfde verhaal. wij hadden het hartje zien en horen kloppen, maar het was wel erg klein. Moesten na twee weken terug komen, maar bij ons ging het na een korte tijd dus al mis..Ik duim voor je dat het bij jou goed gaat, maar wil wel eerlijk zijn..
Ik heb woensdag ook een echo gehad. Ik zou 6weken zijn naar telling vd dokter. Innestelingsbloed gehad op 28/12 , heel licht positief getest op 31/12 en pas knaltest op 13/1 . Op de eerste echo woensdag was enkel een vruchtzakje te zien. Volgens gynaecoloog zou ik dus nog geen 6 weken zijn. Gistere heel veel gebloed telkens ik op toilet zat (in verbandje bijna niets!) echt bloed met slierten en klonters. Vandaag nog bijna niets gezien van bloed. Woensdag moet ik weer terug voor echo Laar ga ervan uit dat het fout gaat hier...
Lieve allemaal, sorry dat ik nu pas weer op het forum kom, kon me er niet toe zetten de afgelopen weken. Bedankt voor alle lieve reacties. Donderdagmiddag zijn we na meer dan 2 lange spannende weken terug gegaan naar de verloskundige voor onze 2e echo. Helaas heeft ons kleintje het niet gered. Het leek zelfs al te 'krimpen' want het was nog kleiner dan vorige keer. Er was geen hartactie meer. Was best heftig omdat we toch zo hadden gehoopt dat het alsnog goed zou zijn. Omdat mijn lichaam geen enkel teken van afstoting vertoonde en het waarschijnlijk al 2 weken eerder overleden was dacht de verloskundige ook dat de kans klein was dat het nog spontaan op gang zou komen. We hebben zelf ook gelijk aangegeven niet langer te willen wachten en dus werden we direct door verwezen naar de gynaecoloog in het ziekenhuis waar we gisteren terecht konden. We mochten zelf kiezen wat we wilden doen en hebben aangegeven dat we liever tabletten wilden dan curratage ivm mogelijke risico's. Vanmorgen de eerste dosis tabletten genomen maar tot zover nog niet al te veel effect. We hopen dat het snel doorzet zodat we verder kunnen... Woensdag opnieuw naar het ziekenhuis voor controle of alles schoon is. Liefs en sterkte ook aan alle andere meiden die in een zelfde situatie zitten.