Waar is mijn roze wolk !!!

Ten eerste: gefeliciteerd met je zwangerschap!

Dat je je niet helemaal lekker voelt.. tja.. dat hoort er nou eenmaal bij. Dit hele forum staat vol met hoe misselijk, moe, ziek en sjago we met z'n allen zijn. Misschien had je iets te hoge verwachtingen van hoe je je zou voelen als het dan eindelijk zo ver zou zijn? Zwanger zijn is hard werken en niet alleen maar op een roze wolk babykleertjes uitzoeken en pretecho's maken (I wish!). Ik heb rond de 7 weken alleen maar lopen janken, omdat het gewoon allemaal veel te veel was om te verwerken + dat ik me gewoon doodziek voelde.

Als je je echt zorgen maakt over de gezondheid van je baby, zou ik de gyn/vk gewoon helemaal gek bellen (zeker als je al 5 jr bezig bent). Een vriendin kon ook eerder terecht toen ze haar situatie uitlegde, dus wie weet?

Ik hoop dat je je roze wolk toch nog vind (echt.. hij zweeft daar ergens rond) en dat je er straks wel van kan genieten.

 

Bij mij kwam die roze wolk pas na de 20 weken echo hoor! Dan wordt het ineens werkelijkheid.
Ik denk dat het heel normaal is dat je je zo voelt. Je kijkt zo lang naar iets uit en dan ineens ben je zwanger.. Dan voelt het anders dan dat je gedacht hebt (en gehoord hebt, want iedereen doet er zo romantisch over) en dan voel je je shit ...

Ik heb ergens een uitdrukking gelezen waar ik vaak aan moet denken als ik me down voel;

Je hebt zwanger zijn en in verwachting zijn. Zwanger is soms zwaar kl*te, maar in verwachting zijn is het mooiste wat er is.

Voel ik me down, en zielig vanwege al mijn kwaaltjes, dan pak ik een ienieminierompertje en voel ik me meteen weer wat happier!
Voel je iig niet schuldig over je sombere gevoelens, is heel normaal.

Sterkte!

 

Hoi Elisabeth,

Gefelciteerd met je zwangerschap (al voel je dat zelf niet zo nu). Ik ben de dag nadat ik positief testte in een groot zwart gat gevallen, ondanks de zeer gewenste zwangerschap. Ik ben echt heel erg depressief geweest en overwoog op een gegeven moment zelfs abortus. Ben in gesprek geweest met een therapeut die me vertelde dat er medicijnen zijn maar me overtuigde om het eerste trimester op eigen kracht door te komen. Ik weet niet hoe het me gelukt is (nou ja, volhouden en met behulp van mijn ontzettend lieve en geduldige partner) maar na 13 weken voelde ik met letterlijk van de een op de andere dag helemaal ok. Het 1ste trimester is echt voor heeeeel veel vrouwen heel zwaar maar de kans dat je je beter gaat voelen is gelukkig heel erg groot! Je hebt er nu niets aan want jij zit met het rotgevoel (ik kon mensen wel vermoorden als ze tegen me zeiden dat het echt over zou gaan, geloofde er geen moer van) maar misschien helpt het om de ervaringen van anderen te lezen.

Succes en als je wilt praten, schroom niet om te mailen, echt!

p.s. Tot op heden heb ik trouwens nog geen roze wolken gezien hoor, er zijn ook zat vrouwen die helemaal niet blij worden van zwanger zijn...helaas. Ik voel me goed maar genieten, mwah.

 

ja dat down voelen hoort er nou eenmaal bij. ik heb ook weken, zo niet maanden lang zitten huilen, vaak wist ik niet eens waarom. bang dat er iets is met kindje, bang dat je het financieel niet redt, noem maar op. alles komt wel een keer aan bot in je gedachten. en dat is juist goed want dat betekend dat de hormonen flink aan het werk zijn en jij dus het beste voor je hummeltje wil hebben. Na zo lange tijd spontaan zwanger worden is helemaal geweldig! gefeliciteerd! maar ook dat spontaan zwanger worden kan zijn stress mee nemen. na lange tijd denk je er eigelijk misschien niet meer bij na dat het nog mogelijk is, stiekem hoop opgegeven en dan de klap dat je opeens zwanger bent. hormonen doen veel met je, heel veel. vergis je hier niet in. ga zo nu en dan even lekker de deur uit met je mannetje. even je hoofd luchten noem ik het maar. ik heb hier flink zitte stressen en janken om totaal niks. dagje even weg met vriendlief en ik kon er weer even tegen aan. vaak weet ik niet eens waarom ik zo ben maar het hoort erbij.
zoals iemand al zei, voel je je even down, loop even naar de baby spulletjes of kleding en ga lekker even rustig zitten en laat het tot je bezinken dat je écht mama gaat worden!

ja meid, je bent echt niet de enige het hoort er allemaal bij en leuk zal niemand het noemen al die emoties Succes en ga er vaak lekker dagje tussen uit. of even terrasje pakken met dat lekkere weer dat we vast nog wel gaan krijgen haha

 

Oh, dit herken ik ook zo ontzettend. De eerste paar weken was ik helemaal niet blij. Je merkt nog niks van je kindje, behalve dat je je zwaar beroerd voelt. En vooral emotioneel was ik niet echt gezellig. Echt, het komt goed! Sterkte/succes!

 

Heel herkenbaar! Maak als eerste jezelf niet wijs dat iedere vrouw tijdens een zwangerschap op een roze wolk zit! Ik voelde me zo rot, ziek en vervelend dat echt genieten van het zwangerschap totaal niet aan mij besteed was... Ik ben best open in mijn gevoelens en meldde dit ook naar anderen... nog nooit zoveel scheve gezichten gezien. Ongezegd blijkt dit er dus voor heel veel vrouwen bij te horen. Dus naast mij rot, ziek en vervelend te voelen ook nog een schuldgevoel. Praat jezelf dit niet aan want een zwangerschap is helemaal uniek aan jouw persoontje en ook welke gevoelens je hierbij hebt! Hier dus geen roze wolk, maar geniet ik van andere dingen. Zo ben ik al helemaal met het kamertje bezig en kijk ik enorm uit naar het moment dat wij compleet zijn... met zn drietjes!

 

he meid

ik heb dit ook gehad. het heeft ongeveer twee jaar geduurd voordat ik zwanger was.
toen ik eindelijk een posi test had toen voelde ik me blij en geweldig. nou dat duurde even toen kwam de misselijkheid en werd ik moe en emotioneel nou jong de wereld stortte in.
niemand had het door alleen mijn partner die in het buitenland zat voor 12 weken die ik helemaal de huid vol schold en jankend aan de telefoon hing.
dit heeft geduurd tot ik ninet meeer misselijk was en mij dus niet meer zo emotioneel voelde. nu heb de roze wolk wel een beetje gevonden ben nu echt aan het genieten. zo nu en dan voel ik het dus dan wordt het ook wat meer werkelijkheid allemaal.
ik vindt het nu allemaal wel mooi en geniet erg van mijn zwangerschap

liefs

 

Hoi Elisabeth,

Hier ook iemand bij wie het zwanger worden niet makkelijk is gegaan en nu ik zwanger ben heb ik ook nog eens een zware zwangerschap.
Ik heb inmiddels 5x in het ziekenhuis gelegen wegens extreme misselijkheid. Bij week 8 begon de misselijkheid op te zetten maar vanaf week 9 tot week 15 hield ik letterlijk niks meer binnen en ben alleen maar in en uit het ziekenuis geweest. Ik was de hele dag door alleen maar aan het overgeven met als gevolg dat ik nog maar 49 kilo woog, ontzettend in de stress zat dat er iets met de baby ging gebeuren en lichamelijk helemaal uitgeput.
Ik zit nu nog steeds niet op die roze wolk, ben helaas nog steeds misselijk maar niet zo heel erg meer.
Ik hoop echt dat je je snel beter zult voelen, want zo is het ook niet leuk nee en zeker niet makkelijk!

Grt Vanilia

 

hoi hoi ik heb de hele zwangerschap geen roze wolk gehad de ene heeft hem wel en het is bij jullie zo dat jullie zolang hebben moeten wachten en totaal niet kan genieten ik had dat dus ook door omstandigheden dat ik niet kon genieten ik hoop voor je dat je na de echo wat meer kan genieten succes

 

Hier ook geen roze wolk hoor! Van zwangere vrouwen wordt altijd verwacht dat ze stralen en alleen maar zeggen hoe gelukkig ze zijn, pfff nou ik vind het vooral hard werken. Ik vind de spreuk van Karel een goede, helemaal waar!!