Ja ik ben altijd eerlijk. Soms iets te eerlijk hier. Heb eens een topic gestart over iets en daar werd ik in uitgemaakt dat ik op het randje van kindermishandeling balanceerde.... Voelde me nog slechter daarna.... Wat ik wel merk ik dat ik het moeilijk vindt om mijn woorden te vinden af en toe, waardoor dingen anders over (kunnen) komen dan dat ik ze bedoel... hoe zorgvuldig ik ze ook probeer te kiezen. Ik houd zielsveel van mijn kids maar het is gewoonweg niet makkelijk om alles goed te doen. Ik zou ze voor geen goud willen missen, maar af en toe verlang ik er gewoon naar om zielsalleen in een hutje op de hei te zitten. Ik vind zelf (en beamen ook andere mensen) dat ik opgevoede kinderen heb, maar heb ook al eens naar mijn zoon gescholden in de winkels hoor... Perfecte mensen bestaan niet en wat al gezegd werd, misschien dat ze op 1 (of meerder) vlakken "beter" zijn maar dat gaat dan wel op andere vlakken moeizamer....
Ik ben helemaal niet perfect, maar ik zit de laatste jaren erg lekker in mijn (te dikke) vel en heb voor het eerst van mijn leven een hele stabiele relatie en een hele stabiele omgeving vanuit dat perspectief kijk ik nog wel eens anders naar andere dingen maar ik denk dat dat komt omdat ik de laatste jaren vrijwel zorgeloos ben en me dus zelden druk maak.
Ik ben wel altijd eerlijk hier (ben ook lekker anoniem dus durf het wel aan ). Bij sommige topics heb ik weleens het idee dat sommige moeders zich beter voordoen dan ze zijn. Of niet alles vertellen.
Jaaa hier net zo. Ze drinken allebei peuter sojamelk met dus toegevoegde vit D. Zegt ze idd dat ik extra moet bijgeven.. Maar nee, nog niet aan begonnen hoor,
Perfect...ikke niet! Want: 1: We hebben volgens mij afgelopen weekend geen groente gezien 2: Hebben zondag de hele dag in onze pyjama rond gelopen 3: Mijn kinderen gaan niet elke dag in bad/douche 4: Baby krijgt uit een potje eten 5: Ik werk 6: Breng mijn kindjes wel eens naar opa en oma en ben dan lekker alleen thuis 7: Oudste zit 's ochtens heerlijk naast me op de bank met een broodje hagelslag Woezel en Pip te kijken. En ga zo maar door.... Maar....het zijn blije meisjes, ontwikkelen zich geweldig, papa en mama vertellen ze elke dag hoe blij we met ze zijn, we knuffelen wat af. EN papa en mama zijn nog steeds hartstikke blij met elkaar. Oudste zegt keurig "meneer/mevrouw" "dank je wel" "alsjublieft" Is een lief sociaal meisje. Perfect..ikke? Nope! Tevreden? Absoluut! Trots op mijn gezin! Er zijn zeker wel moeders die zich beter voordoen, maar ach...denk altijd maar: Wat saai!!!
Haha jaja, hier op het forum zeker. Ik kan er zo een paar opnoemen ( waar ik btw geen drol van geloof! ) Maar goed, niemand is perfect. Hier is het soms ook wel eens 2 dagen achter elkaar minder gezond eten, hier wordt ook wel gevloekt, ruzie gemaakt of geschreeuwd. Hoort allemaal bij het leven, natuurlijk niet dagelijks of wekelijks.
Streven naar je eigen perfectie is niks mis mee... Maar daar zit het dus al: perfect zijn is erg subjectief. Wie bepaalt nu welke normen en waarden de perfectie moet geven? Aan wie spiegel je je? Aan jezelf, je ouders, je buren, je mede forummers?
Huh?? Ik neem aan dat we dit met heeeel veel korreltjes zout moeten nemen....?! Verder denk ik niet dat je moeders zult krijgen die zeggen dat ze zich anders voordoen dan ze zijn hier op ZP, want dan gaat dat gooi je je eigen ruiten in natuurlijk. De uitspraak van eerder dat het een imperfectie is als je jezelf een perfecte moeder vind, vind erg mooi en erg waar. Ik ben ook niet de perfecte moeder, maar doe erg mijn best en ga er vanuit dat dat genoeg is.
Een perfecte moeder ben ik allerminst. Of ik me hier anders voordoe... Hmmm, niet bewust, maar nu ik erover nadenk kan het daar wel op lijken, ja. Ik vermijd namelijk de topics waar het gauw op heftige discussies kan uitlopen over bepaalde (opvoedkundige) onderwerpen, omdat ik weet dat mijn aanpak of mening waarschijnlijk ook niet in de smaak zal vallen en daar zit ik niet op te wachten Ik wil best mijn mening geven als ik er iemand mee kan helpen of als het gewoon interessant kan zijn ofzo. Ik weiger echter me af te laten schieten voor dingen die in een ander haar ogen 'niet oké' zijn, maar die voor ons prima werken. Maar ok: ik sla niet, ik laat mijn zoon niet alleen thuis, ik blijf proberen hem op een goede manier te benaderen ongeacht hoe erg hij het bloed onder mijn nagels vandaan haalt, etc etc. Daartegenover staat: we eten wekelijks patat (of iets anders slechts), ik ben mijn zoon af en toe echt wel helemaal zat en ben dan ook heeeel blij dat hij nog elke middag een paar uur slaapt, we gaven hem tot zijn eerste verjaardag altijd 'potjes', hij mag zich uitleven op chipjes als we op een verjaardag zijn, en vitaminepilletjes en tandenpoetsen wordt ook hier wel eens vergeten... Lekker boeiend
Ik denk aan jezelf. Aan wat JIJ denkt dat perfectie is. Moeders die zichzelf perfect vinden zal je denk ik nooit horen zeggen dat ze ook eens een keertje iets fout hebben gedaan op opvoedkundig gebied en ze zullen niet snel openstaan voor suggesties en input van anderen. Dan maakt het verder niet uit wat perfectie nou precies is, dat zal voor iedereen inderdaad anders zijn. En er is zeker niks mis met streven naar perfectie, maar je moet oppassen dat je geen tunnelvisie krijgt door je eigen overtuigingen en daardoor misschien belangrijke dingen aan je voorbij laat gaan.
voor mij zijn dit allemaal "perfecte" dingen of in ieder geval voorbeelden van zekerheid over jezelf en je gezin en daar intens van genieten
Bestaat de perfecte moeder dan? Ik denk dat elke moeder doet wat zij denkt wat het beste is voor haar kind.
Ik streef perfectie na als moeder. Maar ik weet na bijna 11 jaar dat dat me nooitttttt meer gaat lukken. Ik sommige fouten blijf maken. En meestal en te makkelijke moeder ben en blijft. Maar ondanks dat ik ze wel eens een tik heb gegeven wel eens patat soms pannenkoeken en heel soms die dingen op een dag( grapje) Weet ik zeker dat ik ze wel moeder liefde kan mee geven op mijn manier. Kusjes elke dag. Knuffelen zo veel mogelijk zeggen dat je van ze houd elke dag. voor de rest de ideale moeder laat me niet lachen. Ook ik stor me er wel eens aan als ik de perfecte moeder hier tegen kom. Van wat is er werkelijk van waar. ?? Iemand schreef ook dat ze wel eens gedacht had de perfecte moeder gezien te hebben. Tot ze eens stiekem mee luisterde bij een kindje. Van lief tegen het ene kindje wat kwam spelen en toch ook wel een snauw naar de eigen kind. Dat kan je ogen openen de perfecte moeder bestaat niet. En hoeft er ook niet te zijn. Je kinderen leren meer van een moeder die foute maakt dan van de perfecte. Anders leer je nooit je foute te herstellen of andere keuze.s te maken.
Ik weet niet zo goed wat perfect is? Ik denk dat ik redelijk goed ben in het moederschap en er vooral veel van geniet. Dat betekent niet dat we nooit eens een binnenhangdag hebben of dat we nooit eens ongezond eten. Maar ik zou ook liegen als ik zou zeggen dat het vaak voorkomt. We eten niet zovaak ongezond. Nee, ik baal ook niet van een vlek met pindakaas op mijn kleren, maar misschien dat mijn collega's zich hieraan storen? Verder ben ik inderdaad zo'n moeder die buiten mijn studie vrijwel nooit weg gaat en pas nu begint dat weer een beetje te kriebelen. Maar doe ik me daarmee beter voor dan? Want ik zie geen enkel kwaad in ouders die wel af en toe wat tijd voor zichzelf nemen! Ik zie het verschil niet tussen goed en kwaad daarin. Dus tja, wat is beter voordoen? Ik denk dat er absoluut moeders zijn die het moederschap makkelijk vinden, en ook moeders die het wat moeilijker vinden dan een ander. Dit kan vele oorzaken hebben, van een makkelijker karakter tot een makkelijkere (of moeilijkere) situatie thuis. Ik denk dat moeders die zich beter voor lijken te doen soms gewoon een goede tip op tafel willen leggen?
Ik modder ook maar wat aan hoor! En ben daar heel eerlijk in! Hier en gewoon in mijn omgeving. Krijg je nog handige tips ook als je gewoon eerlijk bent
Ik ben vast de übertokkie in de ogen van sommigen maar dat maakt me geen bal uit. Mijn kind eet snoep ja. En chips. En friet met mayo en een frikadel. (Niet elke dag natuurlijk..) Ben vast vreselijk ontaard maar als mensen me kennen weten ze ook dat ik mijn kindjes heeeeel goed en (best wel) netjes opvoed.
Weet je wat het belangrijkste is meiden? Dat niet anderen vinden dat je een perfecte moeder bent/lijkt, maar dat je kind(eren) later zeggen dat je een perfecte moeder voor ze geweest bent. En of dat nou is met alleen gezonde voeding, juist wel af en toe een snoepje, een moeder die altijd thuis is of die juist werkt. Het gaat erom dat jij je goed voelt bij de opvoeding. Dat jezelf voelt dat je het beste doet wat je kan doen voor je kind. Dat je weet dat je alles voor je kinderen hent gedaan wat je kon. En nee ik ben ook geen perfecte moeder. Zou niet weten hoe die eruitziet.