Over een kleine 4 weken zit mijn zwangerschapsverlof er weer op en moet ik weer aan de slag. In principe vind ik dit niet erg want ik heb het erg naar mijn zin op het werk. Maar toch knaagt het nu een beetje..... Ik werk 4 dagen in de week - behoorlijk veel dus - ivm financiele redenen. Voorlopig zal dit helaas wel zo blijven. Mijn kindjes schelen maar 13 maanden dus mijn oudste is ook pas 15 maanden op dit moment. In de afgelopen 3 maanden is onze band veeeeeeeel hechter geworden; logsich natuurlijk want ik zat hele dagen thuis. Voordat ik met verlof ging had ik vaak het idee dat hij mij best kon missen en hij mij mss te weinig zag. Of omdat hij nog zo jong was op dat moment? De band met oma (die 3 hele dagen deed oppassen) was namelijk wel heel sterk (en nu nog gelukkig ) en hij leek de voorkeur aan haar te geven boven mij. Hoe zit dat bij jullie? Hoeveel uur werken jullie met jonge kinderen in het gezin? En hebben jullie ooit het idee gehad dat het werken een sterke band/hechting in de weg stond?
Ik werk 32 uur/4 dagen. Ik breng mijn zoontje om 7.45 naar de gastouder en haal hem om 17.45 weer op. Mijn band met hem is prima en echt niet minder dan een thuisblijfmoeder met haar kind heeft ofzo.
Hier ook 4 dagen werken, hij herkent me nog redelijk hoor... Nee, serieus, geen problemen met de hechting hoor, we zijn gek op elkaar en mijn zoontje van bijna twee weet prima wie zijn mama is!
16 uur/twee dagen. En de band is supergoed! Vergeten doen ze je niet snel. Het is zo leuk om die blije koppies te zien als je weer thuiskomt. Een dag komen mijn ouders, de andere dag schoonouders. Ze blijven dus in huiselijke omgeving. Oudste is al naar school en de jongste twee(ling) gaam na de vakantie twee delen naar peuterspeelszaal.
Ik werk 3 dagen, maandag, dinsdag en woensdag. En ik moet er wel bijzeggen dat ik werken heel leuk vind en niet een type ben die alleen maar thuis kan zitten. Als ik op woensdagavond thuis kom heb ik weekend en dan heb ik 4 dagen met haar! Echt genieten. De band met mijn dochter is hecht, en wordt alleen maar hechter naarmate ze groter wordt. Ze heeft ook een heel goede band met oma, maar ik ben haar nummer 1. En papa nummer 2. En mijn moeder komt echt op nummer 3. Als je weet dat je voorlopig nog 4 dagen moet blijven werken dan moet je je er misschien een soort van bij neerleggen en er het beste van maken. Als de kids niet anders weten gaan zij gewoon mee in het ritme.
hallo, Ik werk 3 dagen 27uur. Ze zijn hier helaas 9 van de 10 keer vroeg wakker. Maar zie ze daardoor wel elke ochtend en avond. Ze hebben 3 dagen een ander opvang, kdv, ene oma en andere oma. Dus zien naast ons niet een oma meer. Nou soms mijn schoonmoeder met korte bezoekjes. Ik herken het een klein beetje met mijn schoonzus, die was tot een klein jaar geleden elke week enkele keer hier. En ging vaak leuke dingen doen. Wij moeten nog dingen zoals boodschappen, stad in of even thuisblijven ivm huishouden. En zij deed alle leuke dingen.. Maar dat is nu veel minder en zijn wij echt papa en mama en de oma's leuke dagen extra.. Dus ja oma die alle tijd heeft een geen extra klussen hoeft te doen is erg luxe en dat heeft hij door.. Heerlijk denkt hij! (gelijk toch)
Hoi, Ik ben na 16 weken 4 dagen gaan werken. Ja dat is veel en daarom zorg ik de tijd dat ik thuis ben ik exclusief er voor hem ben. Dus niet stofzuigen, wassen etc als hij wakker is. We hebben een superband . Hij is dolblij als ik hem op t kdv afzet maar ook supergelukkig als ik hem weer ophaal. Komt allemaal goed meid!
Vooral dat laatste... Bij opa en oma is er soms ook veel meer tijd. Bij mama en papa moet het soms sneller omdat mama nog heel veel andere dingen te doen heeft. Maar opa en oma hebben alle tijd van de wereld voor haar.
Ik werk 20u onregelmatig. Oma en opa passen op of papa is thuis. Mijn band is prima hoor, ook als ik 3dagem achtereen moet werken zoals afgelopen dagen. Kleine heeft wel een super band met oma, en zodra oma in zicht is ben ik lucht. Ik zie dat niet als negatief, hij heeft het daar dus goed en is blij oma te zien. Mama is er toch wel . Geld moet verdiend worden, en helaas moet de ene mama meer werken als de ander. (Of wilt meer werken of wat dan dan ook) Wat ik dus belangrijker vind is wat jij er zelf van vind. Een gelukkige mama is het allerbelangrijkst!
Ik werk 4 dagen in de week, en de kinderen gaan naar het kdv vanaf dat ze 13 weken oud waren. Niks mis met de hechting of de band die we met elkaar hebben, mama is en blijft favoriet. Ik vind het belangrijk om samen te ontbijten, en om 's avonds zo vaak als mogelijk samen te eten, en om ze zo vaak als mogelijk zelf naar bed te brengen. Dat lukt bijna altijd, ik denk dat ik zo'n 2 avonden per maand (als het heel druk is 1 per week) mis vanwege werkafspraken. En dan is papa er natuurlijk ook nog! En ik ben ook nog eens 3 dagen per week thuis.
Ik werk nu nog 3 dagen (24 uur pw) en mijn band met mijn zoontje is heel close. Wrs ook wel door zijn gezondheidszorg"problemen" vanaf de geboorte. Als ik aan het werk ben, dan gaat hij naar de gastouder. Zometeen na mijn verlof ga ik, tot de oudste 4 jaar wordt, nog maar 2 dagen werken. Neem 1 dag id week ouderschapsverlof op. Persoonlijk zou ik 4 dagen te veel vinden, maar goed snap ook als het financieel niet anders kan, dan doe je het "gewoon".
Ook ik werk 32 uur, 4 dagen p/w. Mijn partner is fulltime thuis bij de kinderen..... maar er wordt hier nog altijd dagelijks gegild "Memmie is thuiuiuiiuiuiuisssssssss!!!!!!" De jongste zit zeker het eerste halfuur aan me vastgekleefd en ook de oudste komtmeteen naar me toe geraced voor een kus en een knuffel. Dus nee, ze hebben er echt niet onder te lijden hoor.
Na de geboorte van mijn eerste werkte ik 3 dagen in de week. Ik had een heel goede band met mijn zoontje. Nu heb ik na de geboorte van de tweede nog niet gewerkt ivm bekkeninstabiliteit die nog steeds niet over is, maar ik merk wel dat het veel relaxter is. Waar ik bij mijn eerste op m'n vrije dagen moest poetsen, boodschappen doen en dergelijke, heb ik nu wat meer tijd om echt aan de kleine te besteden. Maar of ik nu een betere band heb met mijn kids, weet ik niet. Ik vertelde vorige week aan mijn oudste (5 jaar) dat ik over een tijdje, als ik weer hersteld ben, toch wel weer zal moeten gaan werken. Dat vond hij maar niks. En heel eerlijk gezegd moet ik er zelf ook niet aan denken. Vandaar dat ik binnenkort gastouder word. Ben ik lekker thuis bij mijn eigen kinderen, heeft mijn jongste straks ook kindjes om mee te spelen en ik verdien gewoon mijn geld.
Toen ik bevallen was van de eerste werkte ik 3 volle dagen (24 uur). De band met mijn zoontje was/is heel goed. Het gaat er niet om hoe veeltijds je doorbrengt met de kleine maar hoe je de tijd die je samen hebt doorbrengt. Inmiddels ben ik 20 uur gaan werken, onder schooltijd en is de band met onze 3 kinderen heel goed. Je geeft aan dat je vanuit financieel oogpunt 4 dagen moet werken. Dan kun je je heel druk maken maar je hebt geen keus. Als ik jouw was zou ik er niet meer bij stil staan en de vrije momenten zo goed mogelijk besteden. Je krijgt hier zelf alleen maar een rotgevoel van.
Ik werkte altijd erg veel, vaak 4 dagen of meer. Ik vond mijn baan fantastisch, en op zich ging alles prima, kindjes wisten natuurlijk niet beter. Ik ben hiermee gestopt, omdat ik teveel verantwoordelijkheid had en ik in m'n vrije uurtjes ook met mijn werk bezig was. Sinds drie maanden ben ik thuis en wat een verademing!! Hoe gek het ook klinkt, ik vind echt dat de band met mijn kinderen beter is geworden. Vroeger was ik echt zon haastmoeder, alles moest snel, als ze treuzelden werd ik nerveus. Nu doe ik alles op mijn gemakje, kan elke dag mijn dochter uit school halen, echt heel fijn. Toch zou ik dit niet voor altijd willen en ben nu op zoek naar een rustig baantje van 20/24 uur. Maar toch merk ik verschil, maar dat komt ook omdat zij verschil in mij merken
Ik werk 32 uur en manlief ook 32 uur, beiden een thuisdag dus. Ze gaat 1 dag naar opa en oma en 2 dagen naar KDV. Ze vindt het super bij opa en oma en ook de leidsters van het KDV kunnen op knuffels en kusjes rekenen. Onze band met haar is prima hoor, dat wordt niet minder van een dagje meer werken . Als ze straks naar school gaat, ga ik wel wat minder werken, 26 uur over 5 dagen, zodat ik thuis ben als ze uit school komt.
Ik werk 20 uur verdeeld over 2.5 dag vind het heerlijk zo. Heb toch mijn werk, maar ook lekker veel tijd voor mijn kindjes. De oudste hangt ook enorm aan mij, de kleinste is toch meer een papa kindje terwijl papa veel weg is! Dus denk niet dat het daar iets mee heeft te maken!
Ik werk drie hele dagen (en de beetjes ) En de band tussen mij en onze zoon is heel hecht hoor! Mijn man werkt vier hele dagen (en ook wel wat extra's). Dus in principe is onze zoon één dag meer bij mij. Ik geloof wel dat hij iets meer naar mij trekt dan naar z'n papa, vooral als er iets 'mis' is. Maar ik denk dat dat ook wel een beetje een mama-dingetje is en bij de leeftijd hoort. (En dat schijnt dan over het algemeen bij jongens weer wat 'erger' te zijn dan bij meisjes.) Volgens mij weten kinderen echt wel wie hun ouders zijn hoor. Dat betekent niet dat je ze alle dagen weg kunt brengen. Maar zolang je zelf ook een groot deel van de zorg op je neemt, komt dat heus goed!
Ik heb het eerste jaar 3 dagen gewerkt, het 2e jaar 4 dagen (30 uur) en nu zijn 3e jaar werkte ik 4 dagen (38 uur). Onze band is hier door niet minder sterk geworden, we hebben een hele goede band. Daarbij moet ik af en toe ook op oefening (landmacht) voor 1 of 2 weken en ook dit heeft het niet beïnvloed, gelukkig! Straks na m'n verlof ga ik weer 3 dagen werken.