Ha, ik weet alles nog! Was niet zo rampzalig als ik me had voorgesteld. Lig vaak nog in mn bed na te denken over hoe het is gegaan, het komt dan als een soort film voorbij.
Ik kan het me nog heel goed herinneren. En pas ging ik alle baby kleertjes uitzoeken, voor de baby en toen kwam alles nog even extra naar boven. Ik heb toen wel even een traantje weg gepinkt hoor. De tijd gaat zo snel voorbij.
lijkt nog als de dag van gisteren en denk dat je zoiets nooit meer vergeet. een mooiste maar pijnlijkste moment van me leven. weet zelfs nog precies de tijden van de controles en tijd van persen etc. bij me dochter was ik totaal niet bang om te bevallen en was zelfs blij toen me water brak . nu ik eenmaal weet hoe het gaat en is ben ik als de dood maar het gaat vast goed komen. weer ga ik het doen zonder verdoving en ja dan weet je van te voren dat het geen pretje is maar ga me best doen. manlief is het naar mijn idee al wel vergeten maar goed voor hun is het niet zo intens als voor ons
Ik denk nog geregeld terug aan beide bevallingen..oke de 2de is nog niet zolang geleden Maar ik weet wel nog alles.
Mijn vriend weet er meer van dan ik. ik heb het in een roes meegemaakt, maar ja, ik was ook al ruim 72 uur wakker. het allerbelangrijkste staat me nog prima bij, het moment dat ik mijn zoontje op mijn buik kreeg
Ik weet het nog van minuut tot minuut. Ik vond het een prachtige ervaring, ook al was het een spoedkeizersnede. Maar ook van de eerste en tweede (die werden gewoon geboren) kan ik me het meeste herinneren, hoewel dat al heel lang geleden is. Dit zijn echt mijlpalen in je leven die je nooit meer vergeten.
Ik kan het me nog heel goed herrineren. Vond het zeker geen traumatische ervaring. Ik vond het juist heel mooi en ik voelde me heel erg 'verbonden' met het kindje en mijn man. Klinkt heel spiritueel, zo ben ik helemaal niet hahaha. Ook al eindigde het wat minder in het ziekenhuis, toch denk ik er met liefde aan terug.
Ik kan me zelfs het gevoel nog helemaal herinneren. Mijn bevalling zie ik echt als een mooie ervaring, heb een hele fijne bevalling gehad. Maar mijn man zei inderdaad laatst dat hij niet meer precies weet hoe het ging. Maar ja, denk dat mannen het sowieso ietsjes anders beleven dan de vrouwen ;-D
Alles wat ik 24 uur later nog wist, weet ik nu ook nog , maar gelijk na de bevalling merkte ik al dat ik wat stukjes miste. En dingen die ik toen af en toe vergat, vergeet ik nu ook nog steeds af en toe.. Namelijk dat de navelstreng zo rond haar nekje zat.. Het moment er voor -de verlossende knip en toen kon ik haar er voor m'n gevoel zo uitpersen- en erna -fae op m'n buik!, herinner ik me nog wel erg goed...
Ik herinner me ook alles nog supergoed. Mijn vriend weet het nog wel in grote lijnen, maar niet meer alle details enzo. Volgens mij probeert 'ie 't ook een beetje uit z'n geheugen te bannen (hij vond het allemaal maar eng, hihi).
ook ik kan het me heel erg goed herinderen. het was dan wel een bevalling van een half uurtje. geen weeen gehad alleen 3 persweeen.
Zo daar teken ik voor! Nee ken mijn bevalling nog zeer goed herinneren en weet wel dat het fucking pijn deed en dat ik die pijn echt nog steeds niet bent vergeten. Nee doe het niet graag nog een keer! En dan heeft het nog niet eens enorm lang geduurd maar fijn is anders!
Ik kan me beide bevallingen nog goed herinneren. Zelfs nog wat ik op bepaalde momenten dacht en zei. Ook mijn vriend weet er nog veel van.
Mijn zoontje wordt morgen 1 jaar, maar ik herinner me de bevalling nog als de dag van gisteren! Ik vond het afschuwelijk! Werd wakker om 4.15 toen begon 'de ellende' en om 13.40u is ie geboren. Schijnt redelijk snel te zijn voor een eerste, maar het grote nadeel is dat ik ongeveer 1 lange wee heb gehad al die tijd. Had me altijd voorgesteld dat als het begint de weeen rustig opbouwen, maar ze kwamen bij mij meteen om de 1 a 2 minuten. Ik trok het heel slecht die pijn. Maar.... hij was het helemaal waard mn schatje!