Pfff...hoewel ik een schat van een baby heb die echt niet de moeilijkste is, zijn de afgelopen dagen niet echt leuk! Ze wil niks, behalve bij mama op de arm of op schoot. Dan is ze super lief en vrolijk. Even liggen in de box of in bed is okee, tot ze het zat is na 10 min en dan zet ze het op een hysterisch krijsen. Niet verdrietig, maar boos. En niet te kalmeren, ze wordt liggend gewoon niet rustig. Zodra ik haar oppak, is ze wel stil. Tot ik haar weer neerleg... Inmiddels is ze ook oververmoeid, omdat ze overdag niet slaapt. Wat moet ik hier nou mee? Het begint mijn dagen een beetje te beheersen en buiten de momenten dat ze echt slaapt (na 21.00) kan ik nog amper wat voor mezelf doen. Het is me allemaal niet teveel hoor, maarre....het kan toch niet de bedoeling zijn dat ik de hele dag maar met haar op de arm loop of op schoot zit? Lijkt me niet goed als ze daar aan gaat wennen. Is dit normaal en gaat het vanzelf weer over? Of heeft iemand tips om het te doorbreken?
Er zullen meerdere momenten komen wanneer zo'n kleintje wat aanhankelijker is. Wij zeggen hier altijd "alles is een fase" en dat is echt. De meeste dingen gaan vanzelf weer over. Soms na enkele dagen, soms duurt het iets langer. Je kunt haar gerust bij je dragen, daar lijkt ze behoefte aan te hebben. Ze is volgens mij nog te jong om er gewend aan te raken. Om de oververmoeidheid te doorbreken lijkt het me het belangrijkst dat ze wel haar slaap krijgt. Misschien is een draagzak/doek voor nu handig? Dan kun je nog wel wat dingen doen. Anders zou ik gewoon accepteren dat je even wat minder gedaan krijgt. Check wel even of het huilen geen medische oorzaak heeft. Huilen als ze ligt, kan bijv. oorpijn zijn.
Yara heeft vandaag zon dag, wilde echt niet slapen en lag zich helemaal overstuur te krijsen!!! Nu ligt ze te slapen bij mij op de bank, grote kans dat ze morgen weer gewoon in dr bedje ligt ze hebben soms wel is van die dagen...
Nou, ze heeft inderdaad wel vaker zo'n dag en dan gaat het weer over. Maar nu houdt het echt meerdere dagen achter elkaar aan. Omdat ze zich letterlijk aan me vast klampt, had ik het idee dat ze gewoon de nabijheid wil. Maar op een ander moment lijkt het weer samen te hangen met honger, dan weer met een vieze luier...en iedere keer als ik denk het gevonden te hebben dan is dat het niet @ babyproject: die opmerking over oorpijn zet me wel aan het denken! Ze is al een tijdje verkouden en hoewel het wat beter gaat, zit er duidelijk nog aardig wat slijm. Oorpijn is op zich niet ondenkbaar dus. Nu ik erover nadenk, vindt ze het ook het fijnst om rechtop te worden gedragen. Maar als ze oorpijn zou hebben 'moet' ze dan ook geen klachten hebben met drinken (BV)? En helemaal niet willen liggen, dus ook niet op de commode of tijdens haar zeldzame blije momenten in de box?
heeft ze geen regeldag of mama honger Je kleintje is nog mega klein en de wereld zo groot Lekker vaak aanleggen en bij je dragen in een doek of andere ergonomische drager Hier ook een meisje die graag bij mama wou zijn vooral bij dr regeldagen ik lag dan lekker met haar op bed kon zijn lekker drinken en ik lekker rusten. Maak je dus niet druk en het kunnen ook darmkrampjes zijn EN om echt oorontdteking uit te sluiten bezoek je ff de HA
Het gekke is dat ze niet wil drinken...niet extra in ieder geval. Ze drinkt wel, maar minder goed omdat ze haar hoofd alle kanten op draait om van alles te zien. Ze vindt de wereld oh zo interessant! En het drinken is supergezellig dus gaat ze me aankijken en lief naar me lachen...zo schattig! Ik bedacht me dat ze hierdoor mogelijk meer honger heeft, omdat ze gewoon minder binnen krijgt. Maar goed, dat is op te lossen. Ze slaapt nu. Ik ga morgen maar eens proberen te ontdekken of het hem in de voeding zit en haar lekker veel bij me houden. Misschien moet ik er ook maar gewoon van genieten, want als ze op schoot zit dan is ze wel super lief en gezellig. Ben denk ik gewoon te bang dat ik haar zal 'verpesten' met teveel aandacht en durf er daarom niet helemaal aan toe te geven. Moet dat idee maar proberen los te laten denk ik...