Ik ben gestopt omdat ik graag kinderen wilde en eerst een jaar van de sigaret af wilde voor ik met de pil stopte. Jan 2005 stopte ik accuut met roken en ging van pak shag in 2 dagen na 0. Het was erg zwaar maar hield vol. Dec 2005 stopte ik met de pil en mei 2006 raakte ik zwanger. Dit werd een mk met 11 wk en heb me lichaam vervloekt. Was verdomme gestopt met roken en dan nog steeds een mk. Toch hield ik vol. Ondertussen baan verloren, verhuizing gehad etc. Dec 2006 vroeg mijn partner me ten huwelijk en januari 2007 bleek ik weer zwanger. Dit keer ging het goed maar bleek wel de navelstreng dicht van dochter en een dag langer in de buik had ze niet overleefd. Wat was ik blij dat ik dus nog steeds rook vrij was want in dat geval had roken waarschijnlijk net dat extra zetje gegeven voor totaal dicht slippen. Daarna huis gekocht , veel mensen verloren aan kanker maar ook zo der sigaret heb ik het overleeft. Moet zeggen dat het in deze periodes ng steeds moeilijk is en altijd zou blijven om niet naar een sigaret te grijpen. In 2008 raakte ik weer zwanger en dit keer kwam ik met 31 wk in het ziekenhuis met gebroken vliezen en kon blijven tot 37 wk. Weer dikke Pech dus en er is vast een engeltje die influisterende dat ik echt moest stoppen voor ik aan kinderen begon vanwegen net dat extra risico. Na mijn zoon 2 hernia operaties gehad, veel pijn en stoned van de morfine, en lang herstel uiteindelijk baan verloren waar ik met liefde werkte en nu afgekeurd om te werken. Nu ligt me oma op sterven en weer komen die verlangens. Bij stress situaties blijf ik vechten tegen die verdomde kut sigaret maar ik geef niet gewone. Ik kan me echter voorstellen dat je met minder wilskracht en discipline wel grijpt naar die sigaret en het is echt niet zo we stoppen even. Wel is het zo datals je echt wilt je kunt stoppen. Het is wel iets wat je moet willen en niet omdat het moet van en ander. Als je er niet 100% achter staat en smoesjes gebruikt om toch te roken is het stoppen verdoemd te mislukken
Aan het begin van het topic ging het niet om mensen die een uitkering hebben, maar mensen die bij de voedselbank aankloppen volgens mij. Dan heb je gewoon niets over...
Ik ben er wel mee eens met de stelling dat als je je verslaving niet kunt betalen je verplicht zou moeten stoppen en dit zelf ook zou moeten willen. Als je jezelf niet kunt voorzien aan de basis zoals eten/drinken dan moet je de luxe ook laten liggen. Echter gaat de roker er in dit geval niet op vooruit dus de motivatie zal wel minimaal zijn. Wat ik vooral erg vind is klagen dat je het zo slecht hebt in de bijstand terwijl je niks hoeft te doen voor je geld en als er dan een keer een verplichting gesteld wordt ( bijv vrijwilligers werk of stoppen met roken) dat ze compleet door het lint gaan. Ja er mogen eisen gesteld worden en ben je hier niet mee eens kun je vrijwillig uit de bijstand stappen en je eigen boontjes doppen. Zul je merken dat je dan veel meer moet doen voor het zelfde geld. Lekker klagen dat hè niks overhoudt voor leuke dingen te doen maar ondertussen flink roken. Ja van dit geld kun je je kind laten sporten of een leuk uitstapje doen. Dit zou genoeg motivatie moeten zijn
Ik vraag me een beetje af of we deze discussie ook zouden hebben als het over drugs zou gaan in plaats van roken. Volgens mij vind iedereen het dan vanzelfsprekender terwijl het beide gewoon een verslaving is en naar mijn idee voor beide ook hetzelfde zou moeten gelden.
Ja inderdaad, als het om drank of drugs gaat is men minder bereid mee te denken met de verslaafde. Roken is natuurlijk ubersmerig en eerlijk gezegd vind ik het ook vreemd dat sigaretten niet veel duurder zijn (mn de belastingen erop) want rokers kosten ontzettend veel op korte en lange termijn, terwijl ze doelbewust doorroken. Ik ben ooit (10 jaar terug) cold turkey gestopt. Rookte minimaal een pakje per dag en rookte al 15 jaar. Ja dat was heel moeilijk, maar ik heb nooit meer een sigaret aangeraakt. Eerlijk gezegd heb ik niet zoveel doorzettingsvermogen of ruggegraat op veel vlakken en toch is dit me gelukt. Er is altijd een smoes of excuus om niet te stoppen, maar het balngrijkste argument om wel te stoppen lijkt mij nog altijd dat je niet dood wil aan kanker
Nou maar eens mijn verhaal. Ik rook jah en heb bij de voedselbank moeten aankloppen wat een afgang dit had ik nooit gedacht dat notabene ik daar moet aankloppen en ik doe het niet van harte. Na diep overleg met mijn psych, ha en mw heeft de mw het toch aangevraagd omdat ik door de bomen de bilos niet zie. Ik had aangegeven aan hun alle aangegeven dat ik wil stoppen met roken omdat het zo moeilink gaat financieel en psychich maar dat mocht ik absoluut niet. Dus wat doe ik nu ik rook maar al het andere is de deur uit(normaal drink ik energy, cola en haal ik lekkers in huis en ben overgestapt op koffie en thee en melk) Nu als mijn geld binnen komt betaal ik meteen een rekening en haal ik de soyaproducten en luiers enzo in huis. Dan naar de voedselbank kijken wat er inzit en dan naar de winkel om de rest van het eten te halen. En alsnog ga ik 1 keer per maand naar de ballenbak met mijn kinderen. Hoe ik dat doe met de kinderbijslag daar kan geen beslag opgelegd worden gelukkig dus dan haal ik eerst wat nodig is of ik laat het op de rekening. Maar ik doe nu alles in overleg met de hulpverleners maar wat ik ook doe is zelf bellen met de instanties waar ik probleem mee heb en dat is dan met mw erbij. Dus ben bezig om eruit te komen. mijn doel is dat ik in februari hopelijk niet meer bij de voedselbank zal lopen. En ondanks dat ik zelf bij de voedselbank mijn pakket moet halen is dat ik ook daar wil helpen als vrijwilleger. Ik zit nu niet bij de pakken neer en bij de voedselbank waren ze vrij verrast dat ik hun fijne dagen wenste en dat ik ze bedankte om dit mogelijk te maken. ik ga er niet heen met een jippie gevoel maar echt met een klotegevoel maar tover toch een lach op mijn gezicht omdat ik het positief wil inzien ipv negatief. ik ben nu blij dat ik alle hulp krijg om hier weer uit te komen en dat komt echt door mij maar ook door hulpverleners. Ik wou zelf alles opgeven om uit de shit te komen dus huis opzeggen en alles en bijjiemand in huis wonen. Maar dan leer ik niks. Wat leer ik nu jah ik haal pakket op maar ik leer beter om te gaan met geld, mijn lasten te betalen alles. Op dit moment is roken voor mij echt een redmiddel om niet aan zelfverminkinv te doen om er volledig voor mijn kids te zijn. Dus als de regel zou komen geen financiele hulp als je rookt dan heb ik dus een zwaar probleem. Ik ben het wel eens dat de mensen die bij de pakken neer gaan zitten of lui zijn dat er consequenties zijn maar iedere situatie is anders wil ik maar zeggen.
Het is natuurlijk nooit haalbaar, want waar trek je de grens? Maar ik begrijp mensen die bij de voedselbank lopen en toch stevig door roken ook echt niet. Hetzelfde met drugs en alcohol. Ik heb zelf jarenlang gerookt, pakje per dag, maar als ik geldzorgen zou hebben zou ik echt direct stoppen. Je kan het geld dan toch veel beter gebruiken denk ik dan. Er is geen excuus om niet te stoppen, als je maar wilt. Ik ben gestopt toen ik erachter kwam dat ik zwanger was en ben daar ontzettend blij mee. Het bespaart me zoveel geld en ik voel mezelf ook veel fitter! Mijn huid is nu ook veel beter en laten we verkleurde tanden niet vergeten., ook zoiets verschrikkelijks wat erbij komt kijken. Btw, sorry voor het muggenziften maar mensen gebruik aub leestekens!!!! Nooit Nederlands gehad op school? Pfff vermoeiend.
Ik vind het onzin. Dan mag zo iemand ook niet meer drinken. Alcohol dus. En ook geen oliebollen,snoep en andere ongezonde dingen eten. En nee,dat vind ik niet kort door de bocht.
Zoiets gaan ze ook nooit kunnen verbieden. Maar ik denk wel dat het een punt is dat als je krap bij kas zit je moet leren prioriteiten te stellen.
@LadyLaila: dapper dat je ondanks alle al geleverde commentaar je verhaal hebt gedaan! Ik hoop voor je dat je binnenkort je eigen boontjes weer kunt doppen en geen hulp meer nodig hebt van de voedselbank.