Ik zou nu meer gaan werken om die schuld zo snel mogelijk af te betalen. En je man ook. Misschien je zoontje naar het kdv? of oma? Eerst die schuld weg en dan weer aan wat nieuws beginnen. Wat zul je balen als je iets niet kunt betalen wanneer je met je baby aan het shoppen bent of als hij zij iets écht nodig heeft... En je jongste is nu 2 daar kan nog een jaartje bij hoor. Zul je het zelf ook wat gemakkelijker hebben in alles.
Hier ook schulden. En wij zijn bezig met het intreden in de WSNP. Hier heeft de liefde de twijfel overwonnen. En gaan wij in 2013 voor een 2e.
Ik vind persoonlijk dat je geen schulden moet hebben. Wat er aan toeslagen zijn voor kinderen zou niet de reden moeten zijn om te besluiten dat je voor een kind wil gaan. Stel je voor dat die toeslagen zouden komen te vervallen, wat dan? Je kunt nu eenmaal niet in de tiekomst kijken. Ik vind dat je het aan jezelf en je kind verplicht bent om financieel alles op orde te hebben. Liefde betaalt niet de lasten.
maarja niet om het een of ander...kijk mijn man heeft nu een heel goed dik salaris..en ik kan ook niet in de toekomst kijken, wie weet valt dat wel ineens weg..tja en dan? moet wel zeggen, ik werk niet, dus als wij er niet uitkomen hoe fik alleen maar te werken.. ligt er gewoon aan wat je ruimte is vind ik...als het net aan, zou ik het niet doen, wnat dan loop je straks alleen in nog meer schulden.... als je ruimte zat hebt..zou ik nu zoveel mogelijk aflossen, dat mocht je kindje er zijn..of een bepaalde leeftijd hebben, dat je dan zo goed als schuldenvrij bent..
Ik heb ook een studieschuld, maar ik weet niet of we het daar voor zouden laten.. Op het moment heeft mijn man geen werk, dat is meer iets waar ik me zorgen over maak en dan zou ik ook liever niet weer zwanger worden.. Maar als hij nou weer werk heeft dan kan hij ook wel weer ontslagen worden.. Het is gewoon zo'n rottijd!! Je hebt nooit zekerheid! Maar als je het van tevoren weet dat je beter nu geen kindje kunt krijgen, dan vindt ik niet dat je voor je eigen gevoel het wel kunt doen.. Gr. Carlien
eens, je hebt nooit echt zekerheid maar je kan wel proberen een stabiele omgeving te maken (financieel e.d.) natuurlijk is liefde heel hard nodig en wat je genoeg kan geven maar het betaald geen rekeningen of tegenvallers, en als je dan zo krap zit en je kan geen kant uit financieel kan je ook niet echt ervan genieten dus kan je beter wachten en dan kan je ook echt genieten ervan ipv haast, haast, krap, krap zeg maar..
Ik zou wachten tot dat je helemaal geen schulden meer hebt. Net wat je zegt, met liefde kom je ver. Maar voeding en pampers moet je kopen.
Doe wat je hart je ingeeft. Ik heb zelf 3 kinderen en mijn 3e is ook geboren in een periode dat wij schulden hadden. Nou hij is nu alweer 4 jaar en is niets tekort gekomen. Ja ik heb niet veel uit kunnen geven met sinterklaas en kerst etc, maar daar heb ik van geleerd,kan prima met geld omgaan en tijdens de feestdagen geven wij nog steeds niet veel uit!
Als je ook een tweede kindje kunt voorzien in alles wat hij/zij nodig heeft qua verzorging( voeding,luiers,kleding etcetc ) dan zou ik zeggen waarom niet ? als het echt rekenen zou worden en niet weten of je elke maand uitkomt met je geld om voor de kinderen te zorgen, nee dan zou ik het niet doen
Wij wachten nog een jaar dan is alles zover afbetaald dat we goed kunnen leven en ruim voldoende overhouden. En de schuld weg is voor er eventueel 9 maanden on zijn
Moeilijk om je hier advies in te geven. Ik kan uiteraard niet in jouw portemonnee kijken. Wel denk ik dat als jij weet dat je bijv nog 6 jaar in de schulden zit, je niet nog 6 jaar wilt wachten op een 2e. Het leeftijdsverschil zou dan te groot worden. Ook dit hoeft niet altijd een probleem te zijn, tussen mijn oudste en 2e zit 13 jaar en dat gaat heel goed. Ik las al dat je een buffer moet hebben, voor het geval het kindje wat mankeert. Dit vind ik eigenlijk ook. Aan de andere kant heb je waarschijnlijk de basisdingen al in huis, die hoef je niet meer aan te schaffen. Kleding kun je ook mooie en nette tweedehands kopen op de rommelmarkt. En eerlijk gezegd vind ik wel dat waar er een kan eten er twee ook wel kunnen eten, maar dat ben ik. Jij moet zelf kijken of je geld overhoud voor onverwachte kosten, of je eventueel nog op iets kan bezuinigen, Kun je nog 5 jaar wachten (ivm je eigen leeftijd en vruchtbaarheid) hoelang je nog in de schulden zit etc etc. Aan de andere kant vind ik wel dat ook al heb je het misschien wat krap, zolang je kunt eten en kleertjes kunt kopen je al een heel eind bent, en als jij 80 bent en je kijkt terug op je leven, je niet bij jezelf moet denken, Had ik maar...... Vruchtbaar ben je maar een aantal jaar van je leven, denk ook daar aan. Heel veel succes met het nemen van een beslissing.
Wij gaan nu ook voor een kindje met wat schulden, maar dat is niet heel veel. dat is voor het einde van het jaar afgelost en we houden nu elke maand een behoorlijk bedrag over (na vaste laten) wat nu dus opgaat aan aflossing, maar wat we vanaf het nieuwe jaar dus opbouwen. Zo hebben we voor ons kindje geboren zou worden alweer een paar duizend euro gespaard.. Ik vind het dus heel afhankelijk van hoe erg je in de schulden zit en hoe krap je nu al leeft. Vergeet niet dat financiële zorgen ook veel stress met zich meebrengt en dat ook niet goed is voor je zwangerschap en kindje..
Ik vind dat meerdere zaken in belang zullen treden, mijn moeder zelf zal gaan gillen dat je echt moet wachten tot je uit de schulden bent. Maar zo hier al gezegd wordt het licht er helemaal aan wat voor schulden je precies hebt en hoe je die momenteel aan het aflossen bent. Waar ik woon, worden schulden zelfs afgeschreven na 6 jaar omdat ze continue overgekocht worden door schuldeisers. Helaas werkt dit totaal anders in Nederland en heb ik vernomen dat ze graag willen dat alle schulden bij een schuldeiser ter recht komen zodat het administratief makkelijker is. Waar ik wel sterk van overtuigd ben is dat we nu in het diepste dal zitten waar we momenteel in kunnen zitten.. Door domme vvd' stemmers kan dit uiteindelijk nog erger worden maar dat moeten we eerst nog zien.. Dan komt leeftijd om de hoek kijken, je kunt niet continue overal en altijd excuses voor gaan verzinnen in je leven. Wat voor mij een doorslag was om zo 'vroeg' al te beginnen in de toekomst kan er altijd wel weer een nieuw obstakel te boven komen. Een verbouwing van een huis, een nieuw huis moeten kopen want iedereen heeft tegenwoordig een eigen kamer nodig in het huis. Of jezelf stinkend rijk inbeelden in een periode van 5 jaar. Wat ik probeer te zeggen, is ben realistisch maar laat je dromen niet van je weglopen door een obstakel die uiteindelijk verholpen kan worden. Ben ook van mening dat kleine kinderen minder last hebben van financieel krappe situaties dan wanneer ze daar bewuster van zijn. Ook dat ik sterk het gevoel heb dat voor een kind opgroeien met wat minder en uiteindelijk later nog het makkelijker hebben een kind minder op geld gefocussed is, en ook beter met geld kan omgaan dan wanneer een kind eerst verwend wordt en daarna met de neus erop wordt gedrukt dat je niet zo maar met geld kan smijten, terwijl de eerste indruk wel zo was. *kun je me nog volgen *
Ik ben, totaal onverwacht, zwanger van een tweeling. (Het komt in onze families niet voor ofzo.) voor ons is het geen probleem. Maar als je het financieel al zwaar hebt... Wij hebben vooraf ook wel zitten rekenen, onder andere met de kosten voor de kinderopvang. (Dat is de eerste jaren toch de grootste kostenpost!) Nu is het ineens zo dat die kosten niet verdubbelen, maar verdrievoudigen! Denk ook aan dubbele kosten voor luiers en (als je daarvoor zou kiezen) flesvoeding. En ja, we hebben de basisdingen wel in huis, dus hoe duur kan een tweede kind dan nog zijn? Maar ja... Er zal toch echt een extra ledikant en een extra maxicosi bij moeten komen. En wat denk je van de wandelwagen? Hebben we niks meer aan. Doe gaan we wel verkopen, maar dan nog blijft een tweelingwagen (ook tweedehands) nog even een flinke uitgave, zeker als je al schulden hebt. Het is maar de vraag of er twee maxicosi's op de achterbank passen naast de kinderstoel. Dus als we pech hebben, moet er ook nog even een andere auto aangeschaft worden. En dan zijn er vast nog ksten waar we niet eens aagedacht hebben. Nu is de kans op een tweeling niet zo heel groot, dat weet ik wel. En je kunt niet overal rekening mee houden. Maar toch: als je denkt dat het met één (gezond) kind extra allemaal maar net kan... Hoe moet dat dan als er twee bijkomen? Of als het volgende kindje onverwachts niet gezond blijkt te zijn? De medische kosten worden wel vergoed, maar je eigen vervoer vaak niet. Ook eventuele aanpassingen in huis worden vaak toch niet volledig vergoed. Je kunt nooit in de toekomst kijken. Ons inkomen kan ook veranderen (hoewel die kans in ons geval vrij klein is.) Maar je kunt wel uitgaan van de situatie zoals die nu is. Als het nu al krap aan is en je geen buffer hebt om onverwachte kosten op te vangen... Het is natuurlijk een hele persoonlijke keuze. En ik weet hoe groot een kinderwens kan zijn en dat je daarvoor veel, zoniet alles, voor opzij zet. Maar of dat altijd verstandig is, is de vraag. Succes met het nemen van een beslissing.