owja dat er anderhalf jaar tussen 1 en 2 zit dat was niet eens zo gepland hoor... de eerste duurde ook een paar jaar met hulp van de mmm dus we waren niet heel voorzichtig ofzo... groot was de verbazing dan ook toen ik zwanger bleek. Na nr 2 zijn we dus toch maar wat voorzichtiger gaan doen...
Lijkt me een keigoeie reden! En met dat ik dit aanhaalde, betekent niet dat ik daarmee jou daarvan 'beschuldigde', he?
Poeh, na 3 mnd alweer zwanger, wa hierboven ergens geroepen wordt, dan zou ik toch echt wel even wat vrgaen stellen... lijkt me voor je lijf namelijk een aanslag tot en met... (En ik hoor nogal eens verhalen van meiden die de eerste zwangerschap peanuts hadden, dus hup, tweede er achteraan, want stelt niks voor, en dat werd dan wel een keizware zwangerschap...) Maar goed, al met al: welke keuze je ook maakt: er zijn altijd mensen die het leuk vinden en mensen die er kritiek op hebben. Gewoon je eigen keuze maken dus, als je doelstelling wordt om de hele wereld tevreden te stellen, ga ja doodongelukkig worden
Het lijkt me wel handig als je een beetje ontzwangerd bent, maar dat kan natuurlijk al na een paar maanden zijn. En als het lichamelijk zwaarder is omdat je er al 1 hebt rondlopen, welke leeftijd dan ook, dan is het altijd zielig... Verder vind ik het argument dat het zielig is voor de oudste ivm met aandacht een beetje raar: dan is een volgend kindje per definitie zielig omdat die altijd aandacht moeten delen met de oudste. Ik voelde me weer helemaal de oude en was toen heel snel weer zwanger (er zit straks nog geen 16 maanden tussen). Nu vind ik het juist heel makkelijk: mijn zoontje slaapt nog veel overdag en ik slaap vaak even lekker mee! Ik had trouwens meer negatieve reacties verwacht dan ik uiteindelijk kreeg. Ook al riep mijn vader pas nog: "voorlopig nog maar ff geen 2 doen hoor, nou ja, dat moet je natuurlijk zelf weten". Het grappige is dat mijn moeder het juist heel leuk vind dat wij ze dicht op elkaar krijgen. Blijkbaar was mijn vader vroeger iets meer tevreden over hun eigen planning dan mijn moeder (er zit 4 jaar tussen bij ons).
hier ook dezelfde reacties als een aantal hierboven.. onze zoon is 1,5 jaar en wij hebben besloten nog even te wachten met een 2e. we hopen natuurlijk in de toekomst dat het wel zo mag zijn maar zoals ik zeg... in de toekomst ik wil ze liever niet zo kort op elkaar, maar goed dat is onze keus(voor zover je keus kunt hebben) en ik heb ook totaal GEEN kritiek op mensen die dat wel hebben. maar mensen vragen al wel, en schiet het al op met de 2e? nou nee ben nog gewoon aan de pil hoor! grrrr moet dat per se dan? iedereen moet dat zelf weten! en als je zelf blij bent met je beslissing is het toch helemaal goed?
Mensen hebben altijd commentaar, dus gewoon kiezen waar jij je goed bij voelt. Mijn hoofd stond er het eerste jaar totaal niet naar en een week of twee na haar eerste verjaardag wel, ik was ook heel snel zwanger, dus uiteindelijk iets minder dan 2 jaar verschil er tussen. Tja, het is wel eens zwaar en druk, maar ik ben van mezelf niet zo stresserig, bovendien weet je dat het druk zal zijn, dus daar stel je je ook op in. Ik vind het wel prima zo, dus in al die negatieve verhalen herken ik niet zoveel gelukkig.
waar mensen zich wel niet mee bemoeien zeg... had al eerder wat gepost maar las nu ook de andere verhalen en sta echt verbaasd dat sommigen van die opmerkingen krijgen.... tussen mijn kinderen zit 16 maand en nu mijn oudste 2 is geweest en mijn jongste bijna 1 zie ik hoeveel lol ze met elkaar hebben... vind het zo fijn voor ze en ik geniet er zelf ook erg van als ik ze zo samen op de grond zie spelen met vanalles.... en ja je hebt het wel drukker en ook zal je de aandacht even moeten verdelen met 1 op 1 en samen.... maar ook daar groei je vanzelf in en je merkt aan je kinderen wel wanneer het extra nodig is.... heerlijk 2 van die vrolijke meiden in huis!!! de zwangerschap bij mijn 2e dochter was wel wat zwaarder, vooral op het laatst dan kan je gewoon niet zoveel meer maar ik zat er meer mee dat ik niet meet alles kon doen met mijn oudste dochter, en ook was er nog eens die enorme hittegolf pfff.. maar gelukkig pakte mijn man me alles uit handen en nam veel vrij en ging lekker fietsen met onze dochter en boodschappen doen en dat soort dingen.... dus als je dat samen kan oplossen kan het prima hoor!
Als je tweede kindje gezond is en het verder goed doet, kan je inderdaad eigenlijk net zoveel genieten van je eerste als zonder tweede kindje. En dan geniet je dubbelop op, het is zo mooi, 2 kindjes! Maar als je tweede het niet zo goed doet is dat heel zwaar voor jezelf, maar ook voor de oudste. Hier is dat dus op het moment zo, nu is Eva heel makkelijk en die vindt alles wel prima, al zit ik hele dagen met Lisa op de bank, als ze een beetje aandacht krijgt vermaakt ze zich wel. Maar nu zit ik met Lisa in het ziekenhuis, ik zie Eva haast niet, dus genieten, nou nee, niet echt... Het is al heel vervelend als je 1 kindje hebt als die in het ziekenhuis ligt, maar als je 2 kindjes hebt is er dus eentje die je verschrikkelijk mist (en eentje die zich niet lekker voelt). Ik had het me in ieder geval heel anders voorgesteld. Ik kan die opmerkingen dan dus ook wel snappen. Je weet niet hoe een tweede zal zijn, dus geniet nu nog lekker van de eerste! Al vind ik de tijd die er tussen de kindjes zit, dat je die lekker zelf moet bepalen (voor zover je daar invloed op hebt).