Ik heb een zoontje van 2,5 die vaak (lees elke dag) erg druk en baldadig is. Wanneer hij bijvoorbeeld aangekleed moet worden, doet hij zo gek, dat het gewoon niet lukt om zijn kleding aan te krijgen. Dit gedrag vertoont hij dan ook al voor het aankleden (het komt dus niet hierdoor) Maar ook tijdens het spelen gedraagt hij zich vaak druk (gek) en baldadig. Hij vindt het zelf allemaal erg grappig en leuk. We hebben al veel geprobeerd, straffen, negeren of praten, maar tot nu toe krijgen we hem bijna niet rustig. Heeft iemand tips om hiermee om te gaan en hoe we hem rustig kunnen krijgen?
Wat bedoel je precies? Ik ken zelf weinig peuters die niet druk zijn, maar ik vraag me af wat je bedoelt met baldadig?
hier een 3 jarige die ook erg baldadig is en erg slecht luisterd. ik weet niet of t door t weer komt of door de leeftijd maar ik wordt er horendol van:x voorheen was t zo een lief meisje. luisterde goed. als je iets vroeg deed ze t altijd en met liefde wilde ze je helpen. en nu..... slaat ze haar broertje of duwt m omver, gewoon omdat ze t wilt. gooit met alles wat los en vast zit. luisterd voor geen meter en is erg brutaal naar ons toe:x ik hoop dat t een fase is die heel snel voorbij vliegt want in de avond ligt mama voor dood op de bank omdat de kids alle energie opgeslokt hebben
hier ook een baldadig 2,5 jarige. Zou t toch aant weer liggen? Wat hier helpt is heel consequent blijven zeggen dat ze niet zo raar moet doen en eventueel straffen. Tis niet leuk, maar ja. iig suc6 ermee
Nou hier ook, om gek te worden... Hij wilt werkelijk niets,gaat met alles,als hij iets moet neerzetten bijvoorbeeld en hij wilt dit niet gooit hij het op de grooit of met een harde klap op tafel. Op alles wat je vraagt hard NEEE schreeuwen. En dus niet 2x op een dag maar de HELE dag, niet normaal. Hij heeft de afgelopen 2weken al 3x bij mijn ouders gezeten omdat ik horreldol van hem werd. dus ja,herkenbaar.
Hier werkt het heel goed als M in een nukkige bui is om zelf heel rustig te blijven en het om te draaien tot een mooi spel. Dan kost aankleden, eten etc wel wat meer tijd, maar gaat zonder strijd, zonder straf en zonder wederzijdse frustratie. Als M haar broertje duwt heeft dat bijna altijd een reden: hij heeft iets afgepakt, zit te veel in haar ruimte, eist net te veel aandacht op, etc. Straffen kan op zó'n moment, maar bij M werkt het veel beter om uit te leggen dat dit niet mag en waarom niet. Je moet er denk ik voor waken om in een negatieve spiraal terecht te komen van negatief gedrag + negatieve aandacht ...
Ja hoor, heel herkenbaar! Wat hier helpt: Weer terug in gareel, heel consequent zijn: Nee = nee, ja= ja. Even geen ruimte meer om te onderhandelen. Waarom? Omdat ik mama ben en het zeg. Wat hier dan ook weer vaak voorbij komt "ik tel tot 3" Op tijd naar bed, niet meer "ach, een half uur later kan ook wel" nee, 13.30 is 13.30. 19.30 = 19.30 en niet 20 uur. Denk dat het zeker met de leeftijd te maken heeft en met het feit dat ze hun grensen weer aan het opzoeken zijn en deze ook nodig hebben. Hier zijn we dus op zulke momenten strenger. Normaliter zijn wij wel van het uitleggen over hoe en wat en is er op veel gebieden wel ruimte om te onderhandelen. Maar in zulke fases merken wij dat Juul daar dus niet tegen kan en duidelijke richtlijnen nodig heeft.