Zo te zien heb jij echt nog hele kleintjes dat is best pittig Maar als jullie het aankunnen dan is dat niet aan andere om te oordelen hoor
Ja ligt ook aan de leeftijden mijn oudste zijn 14 en 12 en die helpen ook met de kleinste geven haar een flesje pakken haar als ik even ga koken Bij de 1e 3 kids moest ik alles zelf doen (3 binnen 3.5 jaar) nu kan je meer echt genieten En ze hebben veel aan elkaar vermaken zich altijd Ik ben zelf enigst kind en heb altijd wel die gezelligheid gemist
Mooi om te lezen dat een groot gezin ook zoveel brengt! Wij hebben de wens voor een 4e, misschien ook nog wel een 5e kindje. Praktisch zijn er vast heel veel bezwaren te bedenken maar om voor een auto geen kindje meer te willen gaat er bij ons niet in. In huis is er ruimte genoeg. Bij ons kijkt de omgeving soms wel wat raar, wij werken beide fulltime. Doordat we flexibel zijn in ons werk zijn onze kinderen nooit meer dan 2 dagen in de week bij oma geweest. (kinderdagverblijf hebben we nooit nodig gehad.) Wij kunnen beide de dingen goed organiseren, en onze kinderen zijn zeer zelfstandig opgevoed. Dat moet ook wel. Maar er zijn best veel mensen om ons heen (lees; vooral moeders op het schoolplein) die er iets van vinden. Toch weet ik dat het prima is zo, de kinderen zijn sociaal, lief, zelfstandig, zelfverzekerd en lekker eigengereid. Ze krijgen veel liefde en de tijd die we met het gezin doorbrengen is oprecht en vol aandacht. (geen mail, telefoon of andere werk gerelateerde zaken)
Wat toevallig, ik ben ook enig kind. Men denkt altijd doordat ik zelf 4 kinderen heb ik dan zelf ook uit een groot gezin kom, maar niet dus
Leuk om te lezen dat jullie ook de wens hebben voor een groot gezin! Zo te lezen komt dat bij jullie wel goed qua aandacht en oppas.
Ik zie juist heel erg vaak dat mensen die vroeger alleen zijn opgegroeid dat zelf absoluut niet willen. Niet dat ze allemaal een groot gezin willen. Maar ze willen er toch zeker meer dan een omdat ze een sibling hebben gemist in hun jeugd en daarna. Vriendjes en klasgenoten kunnen nooit een echte sibling vervangen.
Wij hebben er ook vijf. Ik vond het ook spannend om het te vertellen! Maar het viel heel erg mee. Negatieve reacties zijn alleen een bezorgde van mijn moeder geweest, maar meer dat ze het lichamelijk voor me zwaar vond. Niet echt een gegronde zorg, want ik fiets overal juist aardig makkelijk doorheen. Verder krijg je vooral reacties van mensen die het zelf zwaar hebben met 1 of 2 kinderen. En die mensen zullen een groter gezin denk ik ook nooit begrijpen. Mijn man werkt rond de 45 uur in de week, ik werkte de afgelopen jaren tussen de 10 en 20 uur, eigen zaakje. Maar ik ga daar mee stoppen en een opleiding volgen, waardoor ik op zo’n 30 uur in de week uitkom. En ik denk dat dat met goede planning en samenwerking thuis prima te doen is. Ik denk ook dat het em zit in een goede planning, en ook goed voor jezelf blijven zorgen.
Hoi Je moet doen wat goed voelt. Het praktische ( wat zo te horen geen probleem is) zou geen reden moeten zijn het niet te doen. Ik ben ook de meeste spullen weg aan het doen. Maar hier nog wel twijfels bij mezelf of ik klaar ben. Super blij met 3 gezonde meiden... Maar stiekem...
Wij hebben 4 kinderen en ik twijfel wel eens over een 5e. Nu hebben we daar absoluut geen ruimte voor, maar wij gaan ons inschrijven voor nieuwbouw en dan zouden we er wel ruimte voor hebben. Ik kom zelf uit een gezin van 5 en mijn man uit een gezin van 4. Ik vond het altijd enorm gezellig. Met mijn zussen heb ik nog weinig contact, met mijn broer wat meer. Maar de band van mijn schoonfamilie is erg goed. Ik blijf nog even lekker door twijfelen. Ik ga dit topic wel even volgen.
Ik zie wel meer grotere gezinnen om me heen dan een aantal jaren geleden. In mijn vriendinnengroep hebben meerdere meiden een gezin met 4. De rest heeft er allemaal 3. Mijn jongste is nu al 8 dus er komt wel een verschil in leeftijd tussen de kinderen, daarom denken wij ook over 4 én 5 na.
Wat leuk! En inderdaad niets van anderen aantrekken als jullie zelf het idee hebben het aan te kunnen. Hier blijft het bij 4, dat is voor ons de max. van wat wij aankunnen. Ten minste, om het nog leuk te houden voor onszelf ik merk dat ik ook wel meer de behoefte krijg om wat voor mezelf te doen. Maar oh.. als ik dan weer zo’n kleintje zie smelt ik.
ja klopt onze oudste is net 6 en de jongste bijna 1. Ze zitten allemaal lekker dicht ip elkaarwat wij heel fijn vinden. Voor ons zou het niks zijn om er zes jaar tussen te laten dat je net je vrijheid terug hebt en dan weer overnieuw moet beginnen.( ik snap dat dat niet altijd te kiezen is) bij ons komen ze snel maar straks gaan ze ook allemaal snel ... jaar op jaar naar school bijvoorbeeld. En dan heb ik mijn handen weer wat vrijer. Zelf ervaar ik het overigens niet perse als zwaar
Leuk hoor, een 5e. Wij zijn zwanger van de 4e en denken ook aan 4 a 5 vanwege groot leeftijdsverschil met nr 3. De gezelligheid lijkt me super. Plek in huis hebben we, er kunnen prima 2 kindjes op 1 slaapkamer. Alleen soms vraag ik me af hoe sommige dingen gaan in de praktijk, als je een dagje(s) weg wilt of op bezoek gaat, het is wel een verschil. Je komt toch gelijk met een hele club. Ook zijn de kosten hoger, ze hebben altijd wel iets nodig en ondernemen dingen. Ik denk dat de meeste mensen een bepaalde standaard van leven willen houden en het daarom veelal bij 2 houden. Hoe denken jullie hierover?
Belangrijkst is voor ons de aandacht die we willen bieden per kind, wij zitten daarin voor ons gevoel nu goed en dat willen we zo houden. Financieel gezien zitten we bovenmodaal, ik denk dat we net zo veel kunnen als een gemiddeld gezin met 2 kinderen. We hebben een ruim huis met een slaapkamer voor ieder kind. Dus we zitten precies vol. Maar dat is geen dealbreaker om voor nog een kindje te gaan. Ook dan zullen ze ook nog steeds gewoon kunnen sporten, een (nieuwe) fiets krijgen en een verjaardagsfeestje kunnen vieren zeg maar. Dat zou voor mij wel een (financiële)grens zijn, als dat niet meer zou kunnen.
Hier zwanger van de 4e. Een 5e gaat er echt niet meer komen. Maar ik kreeg naast de leuke reacties ook veel reacties als: Nog 1? Heb je er nog niet genoeg? Ben je niet goed? En jij alles maar alleen doen! dat laatste is niet helemaal waar overigens Ik ben doordeweeks inderdaad alleen met de kinderen maar dat vind ik echt prima te doen. Wij hebben sowieso al een kamer te kort dus de baby komt de komende maanden bij ons op de kamer. We hopen volgend jaar te gaan kopen. Maar ik zou mijn keuze absoluut niet veranderen door mijn omgeving. Jullie leven, jullie keus
@Eppo82 Dat is heel fijn, hoe je er voor zit. Ik vind de grens soms moeilijk te trekken. Als je in basisbehoeften kunt voorzien en goed kunt eten is dat voor sommigen ook al prima, zonder al te veel ernaast. Ik ken meerdere gezinnen met een migratie-achtergrond waar veel kinderen krijgen niet uitzonderlijk is. Een gezin in de bijstand met 8 kinderen bijvoorbeeld, zij leven sober en gaan niet op vakantie e.d. Een piepklein huurhuisje. Hun kinderen krijgen vanuit de gemeente gesubsidieerd de mogelijkheid om te sporten. Een aantal kinderen is geboren toen ze nog niet eens een status hier hadden, geen vastigheid, niks. Hun kinderen slapen met zijn 4en op een kamer, 2 kleintjes bij de ouders en de oudsten vaak bij oma. Dat gaat allemaal maar gewoon. Ze zien het krijgen van kinderen gewoon heel anders dan de gemiddelde mens hier. De hele familie voedt ze op. Het ligt dus ook een beetje aan je persoonlijke idee van wat er nodig is en welke financiële ondergrens je handhaaft idd.... Blijft lastig. Ik vind de levendigheid om je heen gewoon zo gezellig, de saamhorigheid als gezin. En dat je daar iets voor moet inleveren vind ik prima, er is echt geen luxe nodig, maar een fijnw basis is wel wenselijk.
Zeker, vandaar dat ik er duidelijk bij zeg dat dat de grens voor mij is. Bovenstaande (in de bijstand) zou voor mij persoonlijk dan ook niet acceptabel zijn en dan hadden we er ook geen 4 gehad. Maar iemand anders heeft weer een andere grens wat prima is natuurlijk. Wat vind je er zelf lastig aan? Het bepalen of inschatten of het dan allemaal nog kan?
@Eppo82 Ja die inschatting, wanneer het te veel zou zijn voor ons kunnen. Wij hebben 1 inkomen omdat ik de zorgtaak voor de kinderen op me wil blijven nemen. Het is fijn dat ik altijd thuis ben om het ook huishoudelijk op orde te houden, maar ons inkomen is daardoor gemiddeld, niet heel hoog. Qua woning en auto is het geen punt maar moeten voor de rest wel binnen de perken blijven.