Hallo, Mijn zoontje van 2.5 jaar lijkt wel een ander kind thuis dan dat hij bij de kinderopvang is of bij opa of oma. Herkennen jullie dit? Op school is hij heel geduldig, moppert nooit en vind hij alles leuk en goed. Thuis heeft hij erg weinig geduld, alles moet meteen zoals hij het wil en een spelletje waarvoor hij geduld moet hebben lopen bijna altijd uit op mopperen. Mijn zoontje gaat drie dagen aaneensluitend naar de kinderopvang, dit zijn drukke dagen waar hij continu met andere kinderen en leidsters is. Thuis is het rustig en zijn wij met zijn 2e. Ik doe mijn huishouden zoveel mogelijk 's avonds zodat we 4 dagen echt tijd voor elkaar hebben en leuke dingen kunnen doen. Ik houdt zoveel mogelijk structuur aan en slaaptijden. Maar toch is hij thuis anders. Ook schelden doet hij thuis wel en bij de kinderopvang of bij oma niet. Ik negeer het zoveel mogelijk maar toch gaat hij door. Is dit peuter gedrag? Is hij zijn grenzen aan het zoeken? Of is het verschil van kinderopvang en thuis te groot? Verder is het een super lief behulpzaam mannetje, met ondeugende streken. Maar zo enthousiast en altijd vrolijk zoals hij op de kinderopvang is is hij thuis niet altijd. Wat denken jullie?
Nog een kleine toevoeging: In de speeltuin met andere kinderen en bij de peutergym en peuterzwemmen zie ik wel dat super enthousiaste vrolijke jongetje. Ik ben blij dat andere hem als een lief, sociaal vrolijk kind ervaren. Ik doe dat absoluut ook. Maar merk wel een verschil in gedrag thuis of ergens anders.
Vreemde ogen dwingen ... Thuis kan hij zn frustraties gewoon uiten en durft hij 'zichzelf' te zijn. Bij anderen probeert hij zich vooral goed te gedragen. Een goed teken dus, bij jou voelt hij zich zo veilig dat hij zich ook van zn slechte kant durft te laten zien ... (denk ik dan )
misschien heeft hij juist door dat hij 4 dagen lang alle aandacht kan/mag opeisen als jullie thuis zijn. en als er ook andere kindjes zijn is hij te druk met andere dingen dan perse jouw aandacht willen.
Hier precies hetzelfde. Mijn dochter is echt een engeltje op het kdv en bij anderen thuis. Maar thuis.... Ik heb echt moeite om de dagen met haar door te komen soms. Ze is ontzettend veeleisend en wordt gauw boos. Snappen anderen echt niet Denk ook dat ze thuis juist grenzen aan het zoeken is omdat het hier het veiligst is. Ben allang blij dat ze zich bij anderen niet zo gedraagt als thuis hihi..
Ik denk ook wat Salapio zegt. Dat vreemde ogen dwingen en dat hij thuis gewoon lekker zichzelf kan zijn en toch alle aandacht krijgt. Mijn zoontje is thuis ook heel anders dan op het kdv/psz. Hier praat hij de oren van je hoofd, dat begint zodra hij wakker wordt en die kwaak staat pas stil als hij in slaap valt. Op kdv en psz is hij juist heel stilletjes, op de achtergrond, kijkt heel erg de kat uit de boom, komt niet snel met eigen inbreng. Dat begint nu net een beetje te komen, hij is 3,5 jaar.
met alyssa heb ik dit "probleem" ook. we zijn afgelopen weekend met mn schoonouders weg geweest en daar was ze een princesje, maar nu zijn we 3dagen thuis en het is al 3dagen prut. vandaag is mn man weer aan het werk en moet ik het alleen doen en ik was vanmorgen om 10uur al gebroken door al het waarschuwen en nee zeggen. denk idd dat het ermee te maken heeft dat ze zich veilig voelt thuis en dat ze op haar tenen loopt als ze ergens anders is. heel vervelend, maar op zich wel een compliment. liefs doris