De richtlijn voor ophalen bij koorts was hier 38,5. Maar ook zonder koorts wanneer een kind zich zo naar voelde dat het dan gewoon beter af is thuis. Sowieso wanneer 1 op 1 aandacht nodig is want dat kun je niet maken op een groep van 12 kinderen. De kans op koortstuipen kan procentueel gezien wel klein zijn maar die richtlijn is er vanuit de ggd gewoon. En het is een risico...hoe klein ook dat je gewoon niet wilt nemen met een groep kinderen. Maar ik denk dat je dat pas snapt als je dat zelf meegemaakt hebt.
Dat klopt. Vandaar dat wij met de go ook de afspraak hebben dat als zij het niet vertrouwt, het te veel tijd van de andere kindjes vergt of als het zieke kindje gewoon echt niet meer lekker is, dan belt ze. En dan kom ik of mijn man of mijn ouders of wie dan ook. Maar wat rozemarijke ook zegt, een strakke regel over de hoogte van de koorts geeft nog niets aan over hoe ziek het kindje is.
Ja, maar er is altijd een kans dat er iets gebeurt waardoor je met een kind naar het ziekenhuis moet. Ik denk dat de indruk die een kind maakt, veel belangrijker is. Maar die richtlijn zal er wel zijn omdat er altijd mensen zijn die die afweging niet of onvoldoende maken. En dat zie ik dan wel bevestigd in verhalen waarbij kinderen met wat tandjespijn hele dagen door getempt worden en dat ouders dan gebeld worden zodra de temp boven de 38 zit.... En dat is helaas wel het bij-effect dat een dergelijke richtlijn geeft. Ik zeg: terug naar gewoon ons gezond verstand gebruiken...
Die afspraak hadden wij idd ook met de gastouder en die zou ik zelf ook maken met ouders, (startend gastouder hier). Zoals ik hierboven al aangeef: richtlijnen zijn vaak totale nonsens. Dat is denk ik ook omdat wij een RICHTlijn zijn gaan gebruiken als REGEL. En richtlijnen of regels: dat zijn in de basis toch nog wel twee heel verschillende dingen...
Mijn zoon heeft nooit koorts en als hij het heeft is hij er goed ziek van. Ik heb hem 2x eerder van het kdv gehaald met snel oplopende koorts; 1x was het de voorbode van de 6e ziekte en 1x van het rotavirus.
Nou, dat eerste, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik kan op mijn werk, gewoon verzorgende in een verzorgingshuis, echt niet zomaar alles laten vallen en naar huis gaan. In een late dienst bijvoorbeeld sta ik vanaf 3 uur alleen op de afdeling met 1 helpende, die mag echt niet alleen achterblijven. Overdag sta ik nog wel met een andere collegaverzorgende en 2 helpenden maar dan ben ik weer de hoofd BHV, die mag ook niet zomaar weg. Daarbij kan ik mijn werk niet thuis doen, (ik kan moeilijk bewoners mee naar huis nemen ) en ook niet op een later moment. (kan slecht zeggen dat ze vandaag niet geholpen worden omdat ik een ziek kind thuis heb) Ik heb het geluk dat mijn man flexibel is met zijn eigen bedrijf. En daarbij is het in al die zeveneneenhalf jaar dat ik kinderen heb welgeteld 1x voorgekomen dat ik Jelle van school moest halen. Dat was gelukkig op mijn vrije dag. En hij was nog niet eens echt ziek, hij trok alleen ineens heel wit weg en zei dat hij buikpijn had. De juf had 's ochtends al 3x kots moeten ruimen omdat er ineens zo'n 1dags buikgriepje heerste en er een paar kinderen niet op tijd bij de wc waren. Typisch voorbeeld van groepshysterie, denk ik... 's middags wilde hij met alle geweld weer naar school en heb ik hem laten gaan. On-topic: Gelukkig heb ik in mijn omgeving nog geen ontslagen meegemaakt en kan ik er dus niet over meepraten lastig het al dan niet is om een andere baan te vinden. Maar het is een gevoelig onderwerp, dat blijkt wel.
Daarom stond er ook 'gemiddeld' bij Bluesky. Feit is dat de directeur/directrice tijdens een belangrijke vergadering veel minder goed makkelijk weg kan dan de administratief medewerk(st)er. Ik denk zelfs dat het zo is, dat zoveel vrouwen minder hoge functies hebben omdát ze zo goed kunnen zorgen. Nog wel een vraagje: stel je man had dezelfde functie als jij, zouden jullie dan een vangnet hebben bij calamiteiten?