Ondanks de MMM heb ik nooit jaloerse gevoelens gehad als ik een zwangere zag of een baby. Heb vaker de vraag gekregen of ik het niet erg vond als anderen het over hun baby hadden of over zwangerschap terwijl het bij ons niet wilde lukken. Ik heb daar geen moeite mee gehad.
ik heb 2 prachtige mannen, en zei vroeger altijd dat ik 3 kinderen wilde.. maar ja, nu heb ik toch zoiets van, tis wel goed zo.. en we hebben er ook geen plaats voor, mocht t gebeuren dan weet ik niet wat ik moet doen.. me vriend vind 2 ook wel zat... hahah.. en ik heb soms nog momenten dat als ik zwangere vrouwen zie, is toch wel fijn zwanger zijn... mmmm... maar dan denk ik weer..... heb 2 hele fijne zwangerschappen gehad.. en daar heb ik ook erg van genoten.... als ik dan zo kleintje zie, aah wat lief, maar dan denk ik toch, pff geen last meer van uur en tijd de fles, nachtrust...huuuu... zo klein...etc.... dan ben ik toch blij dat me mannen al veel zelf kunnen.. nee is goed zo. toekomst zien we wel weer.
ik was naar mijn miskraam in 2011 wel wat vaker jaloers inderdaad, ik kon zelfs geboorte aankondigen in tuinen amper waarderen, liep dan gewoon met tranen weg gelukkig is dat wel verdwenen, ik had nog wel dat ik niet echt enthousiast reageerde als ik weer over een zwangerschap hoorde of leesde (op facebook ofzo) maar meestal bleef dan wel even bij zo,n gevoel en vond ik de echo,s en het er na toeleven van die facebook vriendinnen wel heel leuk om te zien, toen verdween het gevoel ook wel snel, en nu ben ik zelf weer zwanger en ik betrapte me eigen er vanmiddag beetje op dat ik jaloers was op een facebook vriendin van mij die gister haar kindje heeft gekregen hihi juli/augustus/september facebook groepje (ze zijn hier ook lid ) maar dat is meer om dat ik zo langzamer hand geen geduld heb, ik wil der pfff wat een vrolijk smileys bericht nou ja hoe dan ook wou ik even kwijt dat ik het heel goed begrijp dat er dames wel jaloers zijn, hierbij voor jullie een knuffel
Vroeger riep ik ook altijd dat ik graag drie kinderen zou willen maar ik krijg ook toch geen kriebels bij het zien van een zwangere vrouw. Ben blij dat ik bij allebei die eerste tijd achter de rug heb en heeeeeel langzaam hier en daar wat meer vrijheid terug krijg. Heb eerlijk gezegd ook echt niet genoten van de kraamtijd en mijn verlof (o.a. omdat mijn zoontje na geboorte infectie had en 2 weken op neonatologie heeft gelegen) maar ik ben geloof ik niet zo'n baby-mama...vind het veel leuker als ze eenmaal kunnen lopen & kletsen! Ik geniet volop van mijn kids en zou ze voor geen goud willen missen maar gevoelsmatig zijn we wel compleet nu.
Hier ook weleens jaloers vooral omdat het bij ons zoveel moeite heeft gekost en ik nog heel graag een tweede zou willen. Maar gelukkig geniet ik het de meeste tijd van ons wondertje
Niet echt jaloezie maar als ik gezinnen zie lopen met 3 kinderen dan moet ik af en toe wel even slikken. Gezien mijn leeftijd (net 38 geworden) en een man die 2 kinderen wel oké vind word de kans dat nummer 3 nog komt voor mij steeds kleiner. En ik moet ook wel slikken als de dames uit mijn omgeving klagen over hun man/partner die graag nog een 3e kind willen.......ik heb toch overduidelijk een mening hierover maar het moet gewoon van beide kanten. Zo niet, dan houdt het voor mij ook wel op. Mocht ik zwanger raken, dan weet ik dat mijn man dit zal accepteren. Maar het moet echt van beide kanten komen....anders hoeft het voor mij ook niet. Best jammer eigenlijk.....
Dit heb ik dus ook een momenteel lijkt het wel of iedereen om me heen zwanger is. Op het schoolplein kon ik er gisteren wel 18 tellen... Ik gun het iedereen maar toch steekt het ergens