Meiske is al 14 maanden, maar vindt zichzelf nog niks te groot voor de borst we genieten er samen erg van om elke ochtend en avond, en op vrije dagen ook voor het middagslaapje, en soms nog even midden in de nacht aan te leggen. Hiernaast eet en drinkt ze prima. Op t eerste gezicht niks aan de hand dus. Meiske blij, mama blij. Maar mama moet ook weleens wat buitenshuis, zoals binnenkort een week avonddienst, even later gevolgd door een week nachtdienst. Ik kijk er enorm naar uit om overdag lekker samen te tutten en leuke dingen te doen, maar papa ziet enorm op tegen die avonden en nachten. Want. Als popje 's avonds laat of 's nachts wakker wordt, moet ze de borst. En wel nu. En alleen de borst. Soms wordt ze niet eens echt wakker, maar wordt ze volledig hysterisch en is er geen contact te maken. Het lijkt wel op nachtangsten, maar daar is ze echt nog te jong voor. Ze gilt als in blinde paniek, weert af, kronkelt alle kanten op en trapt in het rond. Dit houdt ze lang vol. Vanavond duurde het een aantal minuten, troosten, samen zitten, wiegen, zachtjes praten of liedjes, slokjes water aanbieden, wat water over haar gezicht, het deed allemaal helemaal niks, uiteindelijk rolde ze krijsend en kronkelend over de vloer, toen ik het niet meer aan kon zien en haar toch maar aanlegde. Dan neemt ze een grote hap, snift nog een paar keer, neemt een diepe zucht en sabbelt-slaapt weer door. Even later was ze trouwens weer wakker, maar toen reageerde ze normaal, en liet ze zich weer in slaap zingen en knuffelen. ik probeerde uit te vinden hoe papa met deze woede-aanvallen om kon gaan, vandaar dat ik niet geiljk aanlegde, maar ik heb tot nu toe geen oplossing gevonden. Een oefenbeker met melk of een bekertje water accepteert ze niet. Herkenbaar? Iemand nog geode ideeen? help!
Mijn ervaring is dat het het beste werkt om papa hier in een weg te leren vinden zonder tussenkomst van mama. En dat gaat al doende het beste als mama de deur uit is. Dat kan betekenen dat kind of papa huilt of overstuur raakt, maar echt, door er op te vertrouwen dat ze er samen uitkomen lost hetprobleem zich het snelste op. En het duurt niet eeuwig...ik heb mijn kinderen al jaren niet meer horen huilen om een borst
Ik geef nog steeds borstvoeding en me zoontje is ook verslaafd.. Als ik in huis bent wilt hij borst, maar als ik er niet bent huilt hij er niet om en drinkt hij wat anders. Komt goed!
Helaas, ze gaat zo ook soms tekeer als ik een keer laat thuis ben en dus niet beschikbaar bij t slapen gaan... Ze wordt bijna altijd rond zes uur onrustig en gaat mij zoeken (ook al hebben we het melk-momentje van rond die tijd afgebouwd) ben dus bang dat t zo makkelijk niet zal gaan. @dirksmama, ik merk dan weleens op dat de oma's er toch ook uit gekomen zijn de keren dat t nodig was, maar hij zegt dat t niet te doen was (oma's zeggen dat dan weer niet zo) en mist echt dat vertrouwen, en wil desnoods met een krijsend kind naar mijn werk komen!
Ik herken het wel. Hier overdag op andere manieren te troosten (vraagt dan soms wel de borst maar lukt zonder ook goed) maar s nachts kan niets tegen de borst op, geen fles.. niks. Gisteravond ook weer geprobeerd om gewoon te troosten, zonder borst.. maar zoals jij beschrijft.. zo doet mijn zoontje dan ook. Helemaal hysterisch en met geen mogelijkheid stil te krijgen... ja voor even, maar daarna begint het weer. Toen ik een avondje weg was kreeg mijn man hem alleen maar stil door hem weer mee te nemen naar de huiskamer en te wachten tot ik thuis kwam.. maar voor de nachten is dat natuurlijk geen optie, lastig hoor. Maar denk dat Dirksmama wel gelijk heeft... dat ze het samen moeten zien op te lossen. Ik probeer het dus ook uit.. eigenlijk voor mijn man (en eventueel andere) maar voor het kind zelf is het natuurlijk nog moeilijker omdat de borst dan gewoon binnen handbereik is....
Het lijkt ook een zelfvertrouwenskwestie te zijn van je man. Niet gek want jouw band met je dochter is gigantisch. Hopelijk kan hij zich daarover zetten en dan zal het vast vanzelf goedkomen
Ik zou vaker in de avond weggaan, en papa meer avonden laten doen. Het is echt iets dat hij moet opbouwen!