Ons zoontje is net een paar weken twee en zins dien soms echt heel erg Dwars. Wil ook heel erg graag alles zelf doen maar dat kan hij ook nog niet allemaal. Probeer hem zo veel mogelijk er bij te betrekken maar soms gaat dat niet. Dan raakt hij gefrustreerd en gooit dan het gene weg wat hij in zijn hand heeft en probeerd mij soms ook dan te slaan. Nu waarschuw ik hem altijd als hij probeerd te slaan doet hij het dan nog een keer dan gaat hij op de stout plek. Het gooien probeer ik te negeren want het lijkt of hij daar door een reactie uitlokt. Reageer ik niet gaat het sneller over. Wil graag weten of jullie tips hebben of dat ik het misschien beter anders kan aanpaken. Volgens zijn papa doet hij het alleen bij mij en niet bij hem. ( maar ik ben het meest thuis)
Ik herken het gedrag heel erg! Mijn dochtertje wordt in oktober 2... Ook zij slaat ons soms (en lacht dan gewoon hard als ik boos wordt op d'r!) en ook gooit ze met dingen! Dat gooien vind ik niet fijn, maar ook daar geef ik niet teveel (negatieve) aandacht aan. Dat slaan vind ik wel echt vervelend! Dan zet ik haar dus in de hoek! Dan huilt ze even en na maximaal 1 minuut mag ze uit de hoek. Ze weet (denk ik) maar al te goed dat ze iets doet wat niet mag. Ze komt gelijk een kroel en kus geven. Maar lastig vind ik het wel. De verhalen over "straf" geven wisselen. De een zegt dat straffen goed is en de ander zegt dat ze daar echt nog te jong voor zijn?! Ik weet het niet goed...
Herkenbaar, hier ook zo'n "monster" van bijna 2(nog ruim 2 weken). Er zijn periodes dat ze heel erg goed luistert en lief is maar er zijn ook weken bij dat ik haar wel met een te koop-bord om haar nek in de tuin wil zetten(figuurlijk dan he?!). Op gegeven moment word ik zelf ook gefrustreerd en kan dan ook heel boos worden, dat werkt natuurlijk helemaal averechts. En soms dan voelt ze ook aan wanneer ik mijn dag niet heb, word ze ook dwars. Als ze iets niet mag of wil en ze word kwaad, vaak met huilen erbij, dan laat ik haar óf afkoelen(loop ik gewoon letterlijk weg, behalve op straat of in een winkel natuurlijk!) óf ik probeer haar te kalmeren en vraag;"ben je boos?" dan antwoord ze vaak altijd met "ja" en dan vraag ik;"ben je boos omdat je dit en dat niet mag?" "ja" zegt ze dan. En dan leg ik uit waarom mama niet wil dat ze iets doet. Vaak werkt dit bij haar. Ook afleiden met iets anders kan je ook proberen. Wil hij bv met iets spelen wat in de vensterbank staat en dat mag niet, zeg dan heel enthousiast:"hey, weet je waar je mee kunt spelen? met de auto's!" en dan vervolgens even samen gaan spelen, hem op weg helpen en weer verder gaan met waar je zelf mee bezig was. Het ligt heel erg aan de situatie welke methode ik gebruik. En in mijn achterhoofd hou ik altijd maar dat het allemaal fases zijn, haha! Oja, soms moet je gewoon een keer uitproberen of hij echt iets niet kan. Soms sta je er versteld van wat ze kunnen. En ze kunnen met 2 jaar al best eenvoudige opdrachtjes uitvoeren. Zo gooit mijn dochter weleens iets in de vuilnisbak als ik dat vraag, vind ze geweldig. Of als ik iets uit de voorraadkast heb gehaald mag ze dat in de keuken leggen op de eettafel. Is ze helemaal trots. En laat het ook maar eens fout gaan, daar leren ze van. Zo lang het geen spullen zijn die kapot kunnen ofzo. Veel sterkte ermee!!!
Heel erg herkenbaar, mijn kleine ventje is 2 jaar en 2 mnd en de grootste boef die er is hahahahaha. Gooien, slaan en vechten zijn de leukste hobby's. Hij stoeit vaak met zijn vader en tigduizend keer zeggen dat dat niet goed voor hem is helpt niet veel, maar ik blijf voet bij stuk houden. Papa ziet t nu zelf ook wel een beetje in. Dus stoeien minder. Hij slaat vaak, ik negeer t vaak, dat helpt soms of ik zeg gewoon...je mag niet slaan, dat doet pijn en is niet lief. Soms doet ie t dan maar 2 keer en houd ie op. Als ie doorgaat krijgt hij 1 waarschuwing, daarna is t in de strafboek en dat vind hij vreselijk. Ik moet er wel bij blijven staan, want hij loopt weg en tig keer terugplaatsen....nee. Ik blijf, negeer hem en als ie opstaat zit ik al dichtbij en hoef ik em alleen maar te laten zitten. Dit kan zo een kwartier doorgaan, maar ik houd vol. Als hij uitgeraasd is zegt hij sorry en geeft hij een knuffel. Ik leg uit dat hij niet mag slaan en dan zegt hij....slaan niet he mama....ik ben hier nu een paar weken mee bezig en t wordt gelukkig minder. Hetzelfde doe i met het gooien. Dat vind t vaak erger dan slaan, omdat we auto's, garages etc naar ons hoofd kunnen krijgen. Zijn broer is dan ook vaak de dupe. Dus daarbij t zelfde. Je mag niet gooien, daarbij geef ik meteen een waarschuwing...nog een keer dan is t straf. Ik negeer dat niet, want je zal maar die auto tegen je hoofd aan krijgen, of een auto tegen de tv aan.....ook dat wordt nu minder. Hij mag zelfs niet met knuffels gooien, want ik maak geen onderscheid. Zijn broer en zus waren helemaal niet zo, hij is echt een monstertje hahahah maar bij ons helpt de strafhoek en zeggen dat dingen niet mogen wel. Hij zit ook wel eens op de ipad, houd van youtube, maar vind de raarste filmpjes over bijv Spider-Man en de Hulk....die halen we dus weg, want dat motiveert alleen. Nu mag hij alleen kijken bij ons op schoot of als we er naast zitten. We zeggen dan ook dat Spider-Man stout is, want hij mag helemaal niet slaan en hij begrijpt dat zeker wel. Want een reclame filmpje of een tekenfilm waar je dat wel eens ziet ( laatst bij jake en kapitein haak) zegt hij meteen.....mama hij is stout, slaan mag niet.....dus hij weet t echt wel ....
Ik vind het heel fijn om te lezen dat het dus echt een face is. Als hij slaat waarschuw ik hem inderdaad en daarna is het meteen naar zijn stout plek als hij het nog eens doet. Nu lees ik bij jullie ook goede tips die ik eens ga proberen. Kijken of dat werkt. Het is inderdaad ook per dag verschillend de ene keer gaat het beter dan de andere en hij weet ook zeker dat hij iets stouts doet. Want daarna wil hij ook meteen knuffelen en een kus geven.