Hallo allen! Na een hele poos deze site te hebben ontweken nu hier weer aanwezig! Even in het kort, 3 jaar terug missed abortion gehad en duurde uiteindelijk 4maand voor ik werd gecureteerd...dit heeft me mentaal behoorlijk gesloopt. Jaar later weer zwanger, bij eerste echo werd weer een missed abortion geconstateerd. Uiteraard erg verdrietig om geweest, maar kon het snel een plekje geven (kinderen waren geen moetje voor ons) Manlief en ik waren al bezig met gedachten hoe we dan maar ons leven in gingen vullen! 2 dagen later naar ziekenhuis voor afspraak maken curetage. Bleek er ineens een hartje te kloppen!!! Helaas wilde ik er niets meer mee te maken hebben, ben 20 weken zeer ziek ervan geweest en manlief heeft me "overgehaald" het te behouden. Tijdens bevalling wilde ik kindje niet aanpakken en ik deed alleen wat ik moest doen. Na een aantal weekjes kwam eindelijk al mn gevoel weer terug van de kinderwens en nu... Is zoonlief alweer bijna een jaar en ben ik zeer dankbaar dat hij er is!!! Maar nu... Ik wilde die hele zwangerschap noooooit meer meemaken, en nooit geen kind meer. Tot paar weken terug Het gevoel was er ineens heeel sterk! En eigenlijk zijn we erover uit dat we nu toch wel een tweede willen. Maar nu t moment ineens heel dichtbij komt... krijg ik allemaal gevoelens als eng,bang,spannend,niet willen,bang voor herhaling etc. Ik weet dat uiteindelijk alles goedkomt maar jeetje, ben zo bang voor weer een horrorzwangerschap! Herkent iemand zich in mijn verhaal?
Geen ervaring, ben pas in verwachting van mijn eerste kindje. Maar ik wil je adviseren om hiermee eens langs de huisarts te gaan. Al is het maar dat de deur voor hulp al op een kiertje staat. Heel veel sterkte en succes