Hallo allemaal, Ik lees en schrijf graag mee. Sinds maart 2015 gestopt met anti conceptie omdat we graag nog een kindje willen. We hebben nu twee prachtige kinderen van 3,5&2 jaar. Onregelmatige cyclus blijft helaas aanwezig (dit "probleem" bestaat al sinds ik in 2010 gestopt ben met anti conceptie) Eisprong voel ik niet en temperatuur curves laten niet maandelijks een eisprong zien. Geduld wordt op de proef gesteld, pas na twee jaar volgt een eventuele doorverwijzing ivm het feit dat ik twee keer natuurlijk zwanger ben geweest. We blijven hopen en tot nu toe is het ook nog leuk. Gemeenschap voelt nog ongedwongen en we hopen dat dit ook zo blijft. Groetjes myster
Hier door naar de volgende ronde! Zou ook wel heel snel zijn. 2 weken terug besloten de condooms in de kast te laten, en nu al een positieve test zou eigenlijk ook te overweldigend zijn denk ik. We gaan relaxed naar de volgende maand, en we zien het wel. Aan de andere kant zou ik t ook super leuk vinden om met een verjaardag van één van onze kindjes het nieuws te vertellen hoor! Maar we zullen het zien.
Myster, Wat lang zeg, dat je pas na twee jaar verder wordt geholpen. Hoe is dit voor jullie? Is dit prima of zou je nu al graag verder worden geholpen? Wel fijn dat het nu nog ongedwongen is en het leuk is. En inderdaad, hopelijk blijft dit voor jullie zo en nog beter....hopelijk gauw zwanger! Sitalita, Dat zou inderdaad heel erg snel zijn. Nu krijg je de kans op nog iets langer voorpret en fantaseren. Mooie instelling; 'We zien het wel'. Veel plezier de volgende ronde! Hier: Ik blijk deze ronde (we zijn nog niet officieel begonnen) een vroeg ei te hebben. Afgelopen donderdag gemeenschap gehad en de dag erna voelde ik al tekenen van een naderende eisprong. En dit terwijl ik hem eigenlijk pas rond komende woensdag (19-08) verwacht. Dus heb me de afgelopen dagen wel even achter mijn oren gekrabd. Sinds gisteren een positieve ovulatietest. Dus deze zal morgen wel weer negatief zijn. Dus in theorie zou het raak kunnen zijn, hoewel ik de kans vrij klein in schat. Anderzijds....als ik terug kijk bij mijn andere meiden...bij hen was het vrij vroeg in mijn cyclus raak. Only time will tell! We gaan het zien. Eigenlijk zouden we er de volgende maand pas echt voor gaan...dus het zou geen ramp zijn als het raak zou zijn. Tot dusver kan ik me er niets bij voorstellen en zou het wel echt een enorme toevalstreffer zijn. Leuk om weer mee te lezen en lekker te schrijven!
Spannend hoor!! Het is erg dubbel. Ik wacht het jaar sowieso af, en denk dat ik daarna wel weer richting huisarts ga...de kans is klein dat ik snel zwanger wordt met maar eens in de zoveel tijd een keer een eisprong. Aan de andere kant prijs ik me gelukkig met wat ik heb, dus sta er best wel dubbel in..... Als ik wist dat ik maandelijks een eisprong had vond ik het een ander verhaal, maar nu weet ik dat ik maar een paar keer per jaar kans heb....dat maakt het wachten wel lastig
dat je jezelf gelukkig prijst is al heel erg mooi, maar je hebt daarnaast ook nog een verlangen die op deze wijze wel heel erg wordt getart natuurlijk. Ik kan me voorstellen dat dit een dubbel gevoel oplevert. Groot gelijk dat je aan het einde van het jaar nog eens naar de huisarts stapt. Zeker met jouw verhaal moet hij hier toch haast wel iets mee gaan doen lijkt me.
Vinden jullie het ook niet apart...dat verlangen naar nog een kindje... Toen bij ons het zwanger worden van een eerste kindje niet vanzelf ging en toch wel lang duurde kon ik me niet voorstellen dat je bij een tweede of volgende kind datzelfde verlangen weer kon hebben... (je hebt dan toch al een kind) Nu weet ik maar al te goed hoe sterk dat verlangen weer kan zijn...bijzonder vind ik.
Vita Rosa: Dat is idd een erg apart fenomeen! Bij ons was het zelfs zo dat het er bij mijn in de eerste instantie helemaal niet was. Ik had altijd twee kindjes voor ogen gezien en dacht dan ook dat we klaar waren. Mijn vriend was echter nog niet klaar. En door alleen maar de optie er te laten zijn, groeide het daarna bij mij ook vanzelf. Als hij er niet over was begonnen, dan was het voor mij waarschijnlijk wel echt klaar zijn. Maar blijkbaar kan het dus ook nog groeien en aanwakkeren wanneer je eigenlijk al denkt klaar te zijn. Een wonderlijk iets!
Hier weer terug van vakantie. Helaas geen suc6 deze ronde. Wel ineens een korte cyclus. Bij eerste kindje had ik ook erg onregelmatige cyclus. Tussen 30 en 45 dgn lang.. Bij tweede was de cyclus gelukkig al wat korter maar nog steeds onduidelijk ... Nu ineens redelijk stabiel 30dgn en nu 1 van 28dgn... Als t goed is komend weekeind weer eisprong. Gebruik wel even dipsticks omdat ik beetje wil weten waar ik vanuit kan gaan.. Lijf is zo eindelijk fenomeen☺️ Hier altijd verlangen van 3 kindjes gehad. Zo gek dat je zo gelukkig bent maar toch nog niet compleet.. Verlangen is bij 2e , 3e miss wel groter. Immers weet je nu waar naar je verlangt.
Ja dat is zeker zo... Hier nog altijd aan het wachten op de menstruatie, zit nu op dag 35.....de regelmaat is ver te zoeken helaas... Op dag 20&21 had ik iets rosé verlies, alleen bij het afvegen, dacht dat ik zou gaan menstrueren, heeft niet doorgezet....nu sinds paar dagen pijnlijke tepels, zere onderrug en krampen, maar zonder resultaat... Merk wel dat ik het geduld niet heb om te wachten...overweeg om het alternatieve circuit te consulteren (osteopaat/kinesioloog)
Hier ook wachten op de ovulatie.... Spannend weer! Bij mij lag altijd de wens voor 2 of 4. Ik merkte dat 2 niet compleet was, dus nu op naar nr 3. Misschien komt ooit nog nr 4. Maar dan moeten we wel eerst een ander huis en de loterij winnen Time will tell!
Ik wil heel erg graag een derde wondertje als dit mocht lukken. Mijn man wou ook graag, de knoop was doorgehakt. Zouden rond augustus/september ervoor gaan. Hij krabbelt alleen terug. Weinig vertrouwen dat we voor de derde gaan. Voel mij er enorm kl*te onder, zal misschien slijten.
He meiden, mag ik hier ook meepraten? Ik heb 2 zoontjes (4 & 1) maar ik heb altijd gezegd dat ik 3 kinderen wil. Die wens is heel erg groot! Maar mijn man ziet dat niet echt zitten.. Qua slaapkamers hebben ze nu beide hun eigen kamer, maar de 2 jongens zouden op 1 kamer kunnen. Desnoods ruilen wij van kamer met de oudste. Onze kamer is net iets groter dus dan hebben ze meer ruimte Moet je nagaan hoe ik alles in gedachte al aan het inrichten ben En dat jaloerse gevoel is heeel erg herkenbaar, soms best frustrerend!!
Ik twijfel ook nog. Emotioneel wil ik erg graag een derde, maar praktisch gezien is t minder handig. Mijn man ziet vooral de praktische nadelen en hij vind dat met een 3e kindje ons leven weer 2 jaar "stil staat". Hij wil weer graag wat meer tijd voor reizen, sporten etc.
Hoi allemaal Het lijkt me lastig als je man het niet ziet zitten. Mijn man heeft vanaf het begin aangegeven dat hij "2 te karig vindt"hij komt zelf uit een gezin van 6 kinderen. Hier is het puur de cyclus die roet in het eten gooit Succes met het proberen te overreden van jullie man...
Mijn man wilde het eerst ook niet. Maar na een half jaar zijn obstakels oplossen hadhij geen excuus meer. Alleen was hij nog bang, bang voor een ongezond kindje, waardoor onze kids nu tekort zouden komen. Angst voor het financiële plaatje. Angst voor de ruimte in ons mini huisje. Maar vooral angst voor het niet kunnen verdelen van aandacht en liefde. Uiteindelijk heeft het bij hem best een tijd geduurd voordat zijn wens groter was dan zijn angst.... En nu heb ik dus haast
Wij hebben t er ook vaak over gehad, maar zoveel mogelijk geprobeerd geen druk op hem te leggen.. En ineens was ik overtijd, gebruikte çondooms.. maar toen begon het dromen even.. en toen uiteindelijk na spanning bleek niet zwanger voelde hij zich teleurgesteld! Denk dat dat hem over de streep heeft gehaald.. Het is een nu of nooitje met ons.. want we hebben wel gezegd na ... leeftijd sluiten we het idee af..
Van de week nog weer een balletje opgegooid maar hij wil het niet of we mogen eerst verhuizen.. Ik ze het probleem niet zo dat er twee kindjes op een kamer slapen. Vroeger wisten ze niet beter
Zo, ben een tijdje niet online geweest en zie dat er heeel veel reacties zijn bijgekomen, leuk! Dus ga even lekker teruglezen 😄
Lastig he die mannen . Vandaag zei de oudste tegen oma dat oma een dikke buik had. Met de vraag of oma een baby in haar buik had. Nee zei oma. Moet je aan papa en mama vragen of je nog een broertje of zusje mag. Papa werd stil... Zei ook geen nee. Ik zie het wel, laat het rusten. Ga niet pushen, wekt een hoop spanningen op. Liever een verdrietige mama dan een gespannen gezinssituatie.
Fijn om te lezen dat jullie over het algemeen ook allemaal met dezelfde twijfels, zorgen en tegelijkertijd wensen zitten als ik. Ik droom momenteel echt letterlijk elke dag over nog een kindje... Hoe leuk het zou zijn... Maar heb het tegelijkertijd op het moment ook erg pittig met onze peuterpuberende dochter van bijna 3. Ze is op het moment echt erg pittig met flinke driftbuien en slecht luisteren de hele dag, veel zeuren, huilen, vroeg wakker etc. Ze is ook een superlief meisje maar nu gewoon erg veel werk aan en ben in combinatie met mijn zoontje van nu 8 maanden ERG moe aan het einde van de dag Hij slaapt inmiddels wel de nachten door maar als we hem om 19:30 op bed leggen wordt hij nog regelmatig wakker met luid gehuil tot 21:30 ofzo, dus dan snel naar boven zodat dochterlief niet wakker wordt en dus zijn de avonden ook nog flink vermoeiend En ondertussen geniet ik juist ook erg van dat kleine hummeltje. Hij is gelukkig een erg zoete baby, dus dat scheelt. Hij heeft op het moment gewoon erg last van tandjes dus nu even tijdelijk tropenmaanden in combi met peuterpuber Dus dan rijst de vraag; Is een derde verstandig? Maar het gevoel laat me niet los. Ik denk dan weer; Zoveel vrouwen dealen met dat soort dingen, dus het kán. Maar dan komt weer; financieel, praktisch, geen kamer over, nieuwe auto etc. Maar toch, het gevoel blijft. Ik. Wil. Een. Derde!!! Nu manlief nog. Hij zegt geen standvastige nee! Maar een ja is het ook zeker nog niet... Tsja, lastig. Ik vrees dat het gevoel me toch niet gaat loslaten. Ik denk er elke dag aan.