Ik alleen aan het diabetesfonds, daar is veelste weinig aandacht voor, en vind het een gevaarlijke ziekte
Ja echt heel erg hoor. Zo was er een man en die had geen kleingeld in huis. Vind ik moeilijk voor te stellen. je hebt toch altijd wel ergens een duppie of iets liggen? Maar prima...krijgt hij van mij het voordeel van de twijfel. Alleen het jaar daarop precies hetzelfde verhaal. En het jaar daarop weer! Nou sorry, maar dan vind ik het behoorlijk ongeloofwaardig worden. Of mensen die zeggen dat ze per giro overmaken. Jaja...zal best, maar dan kun je toch alsnog wel wat kleingeld in zo'n bus stoppen? Was trouwens in een welgestelde buurt dus lijkt me niet dat ze wakker liggen van een euro.
Wij steunen niet de echt grote goede doelen (behalve collecte) op de hartstichting na. Deze zijn we wat actiever gaan steunen na hartziekte van mn man. (Dankzij onderzoeken van hen leeft hij nog!). Wat wij wel steunen is "Stichting Doe Een Wens". Ik deed dit al jaren sinds een klasgenootje hiervan een wensvervulling kreeg. Dit heeft zoveel indruk gemaakt en mijn man is hier in meegegaan. Verder steun ik soms kleine projecten die volledig uitgevoerd worden door vrijwilligers. Daar voel ik me fijner bij dan bijvoorbeeld de WNF of Unicef. Oh ja, nadat ik 1 keer heb gewerkt voor Oxfam NOVIB heb ik besloten dat ik dat NOOIT meer steun. Er komt inderdaad maar een heel klein bedrag bij de projecten terecht. Mooie panden, mooie apparatuur, de hoge piefen rijden in dikke wagens etc.
Tsja ik vindt het juist soms ook wel lastig de collecte. Sommige mensen moeten op de centen letten en dan kun je niet aan iedereen die langskomt met een collectebusje geld gaan geven terwijl je zelf amper kunt rondkomen. ik geef dus wel geld maar ik kan niet aan ieder doel iets geven en bij een collecte voel ik mij verplicht iets te geven.
Wij storten ook nooit geld. Zelf zijn wij airmiles gaan sparen voor stichting Aap. Ook kun je overwegen om spullen te doneren ipv weggooien. Denk aan oud speelgoed en kleding. Zelf net Happy Kidzz geholpen.
brook , die helpen de paarden en ezels (nu ook andere huisdieren) in hun eigenland , leren hoe ze daar om moeten gaan met de dieren en helpen ze te genezen
ik vind het wel prettig om aan kleinere stichtingen te geven. Zoals: Make a memory bijvoorbeeld, érg mooi... of aan een stichting waar je praktisch wat mee doet, zoals door het vullen van een schoenendoos. De grote stichtingen geven ik via collecte, hoewel ik ook zélden kleingeld in huis heb - ik pin simpelweg alles en sta nogal eens te klooien bij de parkeerautomaat omdat ik alleen wat stuivers heb. En ja, veel mensen geven niet - maar dat is ieder zijn recht. Ik denk dat juist in de welgestelde buurten mensen het prettiger vinden om het over te storten en vast een bedrag te doen. Dan maakt die ene euro misschien niet uit, maar ik snap hun principe ook wel. ==> maar ik weet ook dat het frustrerend is hoor, als je maar weinig geld ophaalt en wel de moeite doet om te lopen --> wat ik ook een goed doel vind is een stichting in Engeland - die voor apen zorgt. Op discovery hebben ze jaren een show gehad 'monkey bussiness' , waarin ze lieten zien wat voor werk ze deden en hoe het er aan toe ging. Erg mooi... Of doelen die actief wat voor en met zieke mensen doen, kinderen of juist jongeren (die vaak nét buiten de boot vallen omdat ze 19 zijn, in plaats van 18, zoals tot welke leeftijd veel doelgroepen gaan) .
Wij storten ook 1x per jaar op de rekeningen van een 3 tal grote organisaties en daarnaast kleine goede doelen hier in de omgeving. Ook wij hebben zelden kleingeld in huis dus ik kan het me best voorstellen dat er echt mensen zijn die daarom niets geven. Hier in Canada komen ze niet zovaak langs de deuren voor goede doelen maar als ze wel komen dan vragen ze ook gelijk een bedrag van 20 dollar of meer
Grappig, ik heb als directiesecretaresse gewerkt bij 1 van die grote goede doelen en dat was allemaal helemaal niet zo flitsend. Zag al dat die directeur ook niet bovenaan ergens in de salarislijst staat. Die man werkte zich werkelijk een slag in de rondte en was heel begaan met die projecten, hij lette echt op de centen. Maar dat verschilt erg hoor per organisatie heb ik toen wel gemerkt, aangezien ze natuurlijk onderling ook aardig wat contact hebben, dan heb je snel genoeg door hoe ze in elkaar steken.
Hier moet ik dus wel even op reageren. Want ik heb namelijk echt bijna nooit geld in huis. Ik pin altijd in winkels en ik haal nooit geld op. Dus hier moet ik ook vaak nee zeggen. Dit is dus geen smoesje. En ik vind het erg dat dat dan ook gelijk gedacht wordt. Ik vind wel dat de collectanten ook respect moeten hebben voor mensen die niks geven. Het is geen verplichting en dat moet het ook niet zijn.
Nee, ik zeg ook niet dat het bij elk goede doel is hoor. Maar ik heb toevallig daar gewerkt en mijn mond viel open toen. Van andere stichtingen weet ik het niet. Ik geef alleen niet aan de grote organisaties omdat vele anderen dat doen en geef dus liever aan de kleinschalige persoonlijke acties.
Nee, klopt hoor, de Novib kwam destijds daarom ook bij mij op het lijstje -no way dat ik daar ooit nog een cent aan ga uitgeven - terecht.
Mee eens! Als het een doel is da ik ken, geef ik altijd wel. Maar ik vind niet dat je he zomaar mag verwachten. Je staat wel 'zomaar' ongevraagd bij iemand aan te bellen en om geld te vragen. Dan heeft die persoon ook gewoon recht om nee te zeggen. Ik geef aan (o.a.) de collecte van; KWF, maag-lever-darm stichting, brandwondenstichting en hartstichting. Dat zijn degenen die hier aan de deur komen. Ronals Mac. Donald geef ik altijd als ik bij de mac ben. En toevallig vandaag bij intratuin weer wat in de wensput gegooid voor Villa Pardoes. Verder maak ik maandelijks een bedrag over naar Unicef en Edukans. Edukans spreekt mij erg aan omdat ik zelf in het onderwijs zit. Ik weet dat mensen in 3e wereldlanden vaak met hele kleine dingen al enorm geholpen zijn om beter onderwijs te geven. En met bete onderwijs werk je echt aan de toekomst. In het verleden heb ik ook wel aan cliniclows, warchild en lillianefonds gegeven. Maar mijn eigen inkomen is nu wat lager, dus ik heb het iets naar beneden teruggeschroefd. Maar het is voor mij een principekwestie om minstens 1% van mijn netto inkomen per maand aan goede doelen te geven. Als je dat altijd doet, mis je het niet (uitgezonderd misschien degenen die echt een heel laag inkomen hebben en zelf moeilijk rond komen.)
wij steunen cord aid, natuurmonumenten, vogelbescherming, reddingsbrigade en wnf. Het is een beetje uit de hand gelopen die goede doelen. Verder krijgen alle collectanten behalve het rode kruis.
Postcode loterij doen we aan mee. Mn man stort geld naar iets met dieren, weet f niet wat. We kopen kinderpostzegels en doen mee met acties op bijv. het kdv. Nu hadden ze kerstmarkt voor serious request en straks wordt er weer een roparun gedaan. Dan doen we het wel maar aan de deur geven wij niet meer.
Ik spaar airmiles voor cordaid memisa. heb altijd geld gedoneerd maar moeten nu toch op de centen letten, dus vond ik airmiles sparen een prima oplossing! En over wel of niet doneren, natuurlijk gaat niet 100% van de donaties naar het eigenlijke doel.. dat lijkt me ook niet haalbaar. Reclame bv is toch nodig om het onder de aandacht te brengen en leden te werven..
Ik steun altijd het KWF en hartstichting en nierstichting, maar alleen met de collecteweken. Maar ik krijg meer voldoening als ik bijv spullen en veel zakken met kleding in zeer goede staat weggeef aan arme mensen die het nodig hebben, ( bijv vaak aan voedselbank of vaak ook blijf van mijn lijfhuizen, daklozenopvang,etc) dan weet ik 100% zeker dat het goed terecht komt en die mensen zijn zooo blij en dankbaar, en weet ik zeker dat niet een groot deel gebruikt word om de directeur te spekken wat bij veel goede doelen is. Zie de laatste berichten over bijv pink ribbon. Zelfs het KWF heeft de samenwerking verbroken omdat het geld niet goed besteed werd,brrr
Novib (al overweeg ik die nu stop te zetten... hoe zit dat dan? Is het echt zo erg? Zijn er ergens rapporten over, oid?), WSPA, iets met huizen bouwen in Mexico (kleinschalig), giro 555, kerstpakket gaat naar de voedselbank, kinderpostzegels en vrijwel iedere collectebus (of ik moet echt geen geld in huis hebben). Oude kleren gaan naar het Leger des Heils. Of ik maak pakketjes voor zwervers met kleding, dekens en eten. Inzamelingsacties, zwervers met kranten... Oh ja, en dit jaar de verzetsboom van Partij voor de Dieren. En nog iets... ik weet ff niet wat... Ik ben zo'n naief typje... als ik over heb mag een ander het hebben.
Wij zijn lid van de WSPA, stichting viervoeters, aidsfonds, en zijn lid van de postcode loterij. En nog iets maar kan er niet op komen. Aan de deur geven wij ook altijd geld.
Oh, maar ik vind het ook prima als iemand niks wil geven hoor. Dat is ieders goed recht natuurlijk. Maar wees er dan wel eerlijk in. Zeg gewoon dat je niks wil geven. Daar heb ik meer respect voor dan smoesjes. En geen kleingeld in huis... sorry, maar ik blijf het een vreemd verhaal vinden. Je hebt toch ook weleens geld nodig om bijv. parkeergeld te betalen, of in een boodschappenkarretje te doen of iets dergelijks? (Destijds had je nog niet overal chipautomaten) Het kan natuurlijk, en ik zeg ook nergens dat die man liegt, maar ik vind het wel moeilijk te geloven (een paar jaar op rij). Als ik jou daarmee beledig spijt me dat, maar je moet ook begrijpen dat dit één van de vele "excuses" is die je te horen krijgt op een avond collecte lopen.