Dit. Dit bedenk ik me maar altijd als wij op moeten komen draven. Ga gewoon, en maak er het beste van. Als ze jullie negeert en niet naar de kleine omkijkt is het ook niet goed hè. Oftewel: behandel haar, zoals je zelf behandeld wil worden. Lijkt mij gewoon een trotse en blije oma.
Sorry, maar hier ben ik het geheel mee eens. Je schoonmoeder klinkt een beetje irritant, maar bedenk je dat het zo veel erger had kunnen zijn! De schoonouders van een goede vriendin van me heeft totaal geen aandacht voor haar gezin en dat doet pijn. Zij zouden jaloers op zijn op zo'n 'irritante' schoonmoeder.
Of je gaat gewoon, of je zegt dat het te onrustig is voor je dochter. Vanaf nu zou ik wel mijn grenzen gaan aangeven, want dit zorgt alleen voor strubbelingen.
Als je alle excuses geeft die bedacht zijn is de hint ook wel duidelijk Ik zou haar eens gericht vragen naar complimenten en positieve opmerkingen. "Vind je haar lief? Waarom? Wat maakt je kleindochter voor jou zo speciaal? En je zoon?"etc. Of je laat 's een leuk filmpje op YouTube zien: Feedback geven is ook een vak - YouTube Zelf t goede voorbeeld geven helpt ook, bedenk van te voren eens welke positieve opmerkingen je zelf kunt maken. Over haar, maar ook over je man en kind bv. Oh en ik zou vragen of ze bij jullie komen, scheelt je kindje een lange autorit! Of gaan ze dan helemaalnooit meer weg?
Hier is een smoes toch niet genoeg? Beetje korte termijn denken... Het lijkt mij tijd voor een goed gesprek, want dit loopt ooit uit de hand natuurlijk.
Denk je dat jij en TS de enige zijn die zich wel eens ergeren aan schoonouders? Mijn schoonouders wonen 2,5 uur verderop en staan hier regelmatig onaangekondigd voor de deur. Wij worden dan maar verwacht om ons hele weekend leeg te ruimen om hen te entertainen, je stuurt ze ook niet dat hele stuk weer even terug. Al 100 keer gezegd dat ze altijd welkom zijn, maar wel even contact vooraf, maar dat dringt niet door. Ook heel irritant! Maar ze zijn ook hartelijk en dol op ons en onze kinderen, dus we doen het er maar mee. Het zijn zijn ouders en dat is belangrijk! Niet zo zaniken dus en gedraag je een beetje volwassen.
Gewoon gaan en eerlijk je grenzen aangeven. Jullie geven haar namelijk wel de gelegenheid tot haar gedrag. Als mijn schoonmoeder haar hand ergens had gestoken waar ik het niet hebben wil, dan zeg ik er wat van. Evenals ze continu geprobeerd had om mijn dochter wakker te maken. Beter gezegd mijn man zou dat doen als hij er bij was en anders ikzelf. Praat met haar en overleg gewoon netjes, als jullie niet willen blijven slapen stel dan een compromis voor. Gaat ze daar niet op in of gaat ze drammen dan kan je aangeven dat dit het is en anders niet. Maar kinderachtige smoesjes verzinnen vind ik persoonlijk een no go.
Pfff draai het eens om en bedenk dat jij die vervelende schoonmoeder bent en jouw dochter jullie straks niet meer wil spreken omdat haar man genoeg van je heeft. Hoe zou jij je voelen? Overigens vind ik de dingen die je omschrijft echt niet van dien aard dat dat je het recht geeft ze te bannen uit jullie leven. Irritant? Ja misschien is ze dat wel maar ik denk allemaal goedbedoeld en uit enthousiasme. Ik vind dan ook dat je je behoorlijk aanstelt en de hormonen gieren volgens mij nog door je lijf. Hier eten we ook met elkaar met pasen en ik kan me voorstellen dat jouw schoonmoeder haar kleindochter er graag bij wil hebben. Soms niet altijd leuk, maar je kunt niet alleen de dingen doen die JIJ leuk vindt. Er staan meer mensen om jou heen. verder ben ik erg tegen excuses. Mocht je besluiten niet te gaan. Wees dan zo volwassen ook te zeggen waarom. Elke keer een excuus bedenken schiet niet op. Wanneer je eerlijk bent kan zij haar best doen en zich veranderen.
Mijn hart zou breken als mijn zoon later ook smoesjes verzint om maar niet met mij samen te hoeven zijn. Ik vind het prima als hij die dagen samen wil doorbrengen met zijn eigen gezinnetje trouwens. Maar ik vind het getuigen van respect als er eerlijkheid in het spel is. Zo voed ik hem ook op. Waarom liegen?! Zeg toch gewoon dat je liever thuisblijft en dat je van de week, of rond Pasen zelf wel even een bakkie komt doen. Hoef je ook niet zo lang te blijven en kun je na een uurtje weer pleite. Maar kom op he, de dingen die je in je post schrijft zijn zo erg nog niet. Wees blij dat je familie hebt en dat ze jullie graag zien. En als ze echt zo vervelend is, moet je dat bespreken. Als je dat op een respectvolle manier doet kan ze niet anders dan het accepteren.
Hoop niet dat mijn zoon en schoondochter later met smoesjes aankomen om me te ontwijken. Erg triest. Als jullie echt niet willen gaan waarom zeggen jullie dat dan niet eerlijk? Makkelijk tog hoeven jullie ook geen smoesjes te verzinnen die nergens op slaan en vooral helemaal niet geloofwaardig zijn. Succes
Dit dus. Ik zou serieus een moord plegen voor zo'n moeder óf schoonmoeder, ik heb geen van beiden meer. Tel je zegeningen meid! En neem anders ook niet al die dure cadeau's van haar aan, wees dan wel eerlijk en eet niet van twee walletjes. Zo komt het wel over tenminste.
Mijn schoonmoeder was ook wel een beetje zo. Gelukkig hebben ze niet mijn uitzet voor mn kindjes betaald. Mijn man en ik hebben op een gegeven moment een lijn getrokken. Tot hier en niet verder. En die grens heeft ze eigenlijk nooit meer overschreden. Mijn schoonmoeder duwde mij bijv gewoon weg bij de commode, trok mijn kind uit mijn armen etc. Omdat te voorkomen ben ik me anders op gaan stellen. Als ik op visite kwam gaf ik mijn kind het eerste kwartier ofzo aan haar. Was zij blij en kon ik daarna rustig met mijn kindje zitten. Ik zou inderdaad eerlijk zijn en zeggen dat het teveel is voor je dochtertje of geef aan dat je 's middags graag even op de thee/koffie komt maar voor het eten weer weg gaat. Bepaal je eigen programma maar sluit haar niet buiten. Ik geloof dat het dan alleen nog erger gaat worden!
Jongens wat een hoop cliché opmerkingen weer. TS waar is je man in dit verhaal? Want schijnbaar is het zijn moeder die HEM de vraag gestelt heeft om pasen bij haar te vieren. Van wat ik uit je tekst haal, zit hij daar ook niet om te springen en gaat ie liever niet. Maar hij maakt zich er vanaf met een halfbakken smoes die de mogelijkheid openhoud. Ook een beetje zo-zo vind ik persoonlijk. Waarom laat je hem anders niet eens met zijn moeder praten? Hoef jij ook niet op zoek naar smoesjes Dan kom je met eerlijkheid toch het verste denk ik.
Tsja je kunt van alles gaan verzinnen maar misschien ook gewoon het gesprek aan gaan! Zeg wat je dwars zit, praat het uit!
Hier sluit ik me ook volledig bij aan. Zo dramatisch klinkt het niet, jij zal ook dingen hebben die anderen irritant vinden en natuurlijk kunnen jullie weg wanneer jullie dat willen....en als het echt lastig is vanwege werk en drukte dat gewoon eerlijk zeggen.
ik denk dat dit ook een deel jullie eigen schuld is die grens die er voor jullie was hebben hun al lang overschreden dit hadden je allang aan moeten geven en ik zou dat ook maar snel doen want anders word het alleen nog maar erger. en voor de rest gewoon gaan met pasen hoeveel dagen in een jaar heb je nou die verplichte bezoeken.