Hoi dames, een tijdje geleden... M'n zwangerschap loopt goed, gelukkig maar! Maar er is me toch iets vreemds voorgevallen. Eerst en vooral ik weet ook dat jullie geen artsen zijn (of de meeste toch niet ) maar ik hoop een beetje hier "lotgenootjes" te vinden. Hier komt het: Op 1 december (vorige week maandag) was ik 's avonds volop aan het stressen... Koken, bezig zijn en tegelijk een feestje aan het organiseren voor januari (rondbellen enzv). Ik heb helemaal niet veel zin in dat feest ik moet namelijk in januari bevallen maar ik ben er dan toch aan begonnen. Die maandag voelde ik me dus best goed tot ik uiteindelijk aan tafel zat met m'n eten. Ik wil iets vastnemen en neem er dus echt naast... Ik schrok écht. M'n vriend lachte nog eventjes tot hij zag dat het menens was. Ik voelde me niet ziek maar ik kreeg opeens een heel gek zicht aan m'n linkeroog... Ik zag een zigzaglijn, flitsen, kon niet goed meer lezen dus ik was al vertrekkens klaar naar de spoed. Maar belde toch even naar de verloskundige. Die wist me te vertellen dat het om "oogmigraine" zou gaan en dat dit wel meer voorkomt. Ze rade me aan in het donker te gaan liggen en een uurtje af te wachten (ik had verder géén klachten) ... Ze dacht dat het door de stress kwam en de hormoonschommelingen. Ok, ik ga liggen en idd m'n zicht hersteld zich maar dan krijg ik toch wel een druk rond m'n ogen. Dacht wat is dit nu weer... Dus ging ik maar naar de huisarts. Die viel compleet uit de lucht als ik het over oogmigraine had en vond het maar raar... Maar alles wat de verloskundige me vertelde klopte wel het is snel overgegaan. Nu dacht de huisarts (vermits ik last heb van m'n sinussen) dat het dat was. Moest ik dus een week aan de antibiotica, tegen m'n zin. Maar ik wilde er kost wat kost vanaf! Eerlijk toegeven die antibiotica heeft mij geen steek geholpen. Ik blijf druk hebben rond m'n oog en achter m'n oog. Het gaat wel enorm op en af. Soms is het helemaal weg en dan komt het weer terug... Vandaag is het weer in alle hevigheid terug en ik begin toch echt aan migraine te denken. M'n zicht is tot hier toe goed gebleven maar die druk en pijn rond m'n oog is écht vervelend. Aan m'n oog zelf was niks te zien geen ontsteking ofzo. Om te beschrijven wat ik nu voel... - enkel pijn en druk rond en achter m'n linker oog - hoofdpijn gevoel (uithoudbaar maar wel erg vervelend) - gaat op en af maar bij inspanning wordt het erger Het is eigenlijk niet zo goed te beschrijven. Verder voel ik me goed. Eet goed, drink goed, voel me niet misselijk behalve met een lege maag, voel me niet ziek alleen ellendig door de "pijn"... Voel ons kindje goed bewegen... Kan het volgens jullie om een soort migraine gaan? Kan dit zich vestigen rond één oog en langer duren? Weliswaar op en af soms voel ik alsof het weg is en dan is het weer terug... Neem voorlopig ook geen pijnstiller. Zit nog met de antibiotica in m'n maag. Ik ga sowieso terug naar de dokter. Maar omdat ik eigenlijk verder geen alarmerende signalen heb en me best goed voel is de afspraak volgende week donderdag. Dus nog even afwachten... Herkent iemand dit?
ik heb zelf migraine (gelukkig nu niet zo heel vaak meer!) en ik herken je verhaal wel! ik heb idd ook die druk rond het oog waar je dan die flitsen heb gezien (aura's noemen ze dat!) en dat kan best wel even aanhouden! tijdens je zwangerschap kan je er denk ik vrij weinig aan doen, want ik mag van de HA echt mn medicijnen niet nemen! misschien dat een paracetamol helpt, maar ik denk het niet! probeer anders als je gaat slapen of gewoon even gaan liggen een ijszak op je hoofd/oog te leggen...dat helpt bij mij vaak wel goed! en heel rustig aan doen! niet te erg inspannen als je net van die flitsen heb ghad (dat is meestal het begin!) en ook echt uitzieken! het is niet zomaar hoofdpijn! wel konden de HA en VK mij vertellen dat je kindje er echt geen last van heeft! dus dat is wel weer een zorg minder!
Ik heb soms een migraine-aanval en dat begint altijd en gaat samen met pijn/druk rond mijn rechteroog. Ook zie ik dan allerlei flitsen. Bij mij wordt het zo erg dat ik mijn hoofd moet ondersteunen van de pijn en zelfs misselijk wordt en moet braken. Het enige wat bij mij altijd helpt is rust nemen; donkere kamer, geen radio/tv/boek, stilte... En normaal ook ibuprofen 600, alleen mag dat in de zw-schap niet.
ik heb ook migraine en de sympthonen lijken er wel erg op behalve dat de echte hoofdpijn dan nog niet is losgebarsten... ik kan alleen maar adviseren om in het donker te gaan liggen en probeer te slapen. Gewone tabletten slikken heeft bij mij geen nut. Ik krijg maxalt maar dat is bij zwangerschap ook niet echt een aanrader begreep ik. Succes
Bedankt dames! Ik heb nog nooit migraine gehad dus ik kan er me weinig bij voorstellen. Maar ik zou zelf niet weten wat het anders kan zijn. Idd veel symptomen komen wel overeen. Behalve dat het bij mij wel uithoudbaar blijft en ik maar één keer die flitsen enzo heb gehad. Zou het kunnen dat het toch zo wat blijft "sluimeren"? Zoals ik al zei het gaat op en af maar ik heb nooit echt helemaal het gevoel dat het weg is. Zoals nu is het véél beter dan gisteren. Toch voel ik ergens nog een beetje "druk" rond en achter m'n oog... En dat is toch al een weekje aan de gang. Ik denk, hoop idd dat ons kindje er weinig of geen last van heeft met momenten is het serieus feest in de buik en dat is geruststellend! Maar persoonlijk ben ik ook een beetje ongerust. Ik hou het realistisch hoor wil mezelf niet gek maken maar toch je weet graag wat je hebt eh en laat dat nu iets zijn dat niet op 1, 2,3 onderzocht kan worden denk ik. Ze kunnen moeilijk achter m'n oog kijken zonder echo, scan of wat dan ook... Maar 't gaat wel.
Hey, Ik heb zelf ook (hormonale) migraine en ik herken je verhaal 100%. De eerste keer dat ik het had was ik op mijn werk, en bij ons in het pand zit de ambulance dienst erbij. Deze zijn toen geroepen, maar zij konden niets ernstigs ontdekken, dachten dat het migraine was. Ben toen naar huis toe gegaan, en gewacht op de knallende hoofdoijn die iedereen altijd omschrijft, maar deze bleef uit. De volgende dag moest ik "toevallig" naar de internist en deze vertrouwde het zaakje niet en heeft toen de neuroloog erbij gehaald. Deze heeft wat testjes gedaan en vertelde dat het migraine was, en dat daar niet altijd hele erge hoofdpijn bij hoeft te komen. (Moet zeggen dat ik als ik nu migraine krijg de ene keer wel hoofdpijn heb en de andere keer niet, maar ik heb er alleen tijdens de 6e week van de zwangerschap last van gehad en verder de hele zwangerschap niet! Heerlijk hahaha )
Ik ben echt nieuwsgierig wat m'n gynaecoloog zelf gaat zeggen volgende week. Tot hier toe blijft alles hetzelfde maar de "last" blijft dus echt een beetje eh. Ik blijf het zeggen soms heb ik het gevoel "he ik voel het niet meer" even later is het dan weer terug. Om gek te worden. Knallende hoofdpijn heb ik ook nog niet gehad. Gisteren was wel het ergste ik had echt hoofdpijn rond m'n oog had ik nog nooit eerder gehad. Vandaag gaat het dan weer wel... Zou het toch met heel m'n hormoonhuishouding te maken hebben? Ik probeer mezelf gerust te stellen. Voel me verder dus echt ok. Enkel dat stom oog. Ik zeg nu oog maar het is dus rond m'n oog. Kunnen jullie nog volgen? Wat ik wel merk. Ik draag een bril en m'n rechteroog is er wat op achteruitgegaan. Moet dus dringend naar de oogarts voor een meting en een nieuwe bril! Maar was er nog niet van gekomen... Zou het kunnen dat de last voor m'n linker oog te groot geworden is? En dit een beetje oververmoeid ofzo is geraakt? Ach, laat ik maar even afwachten. Volgende week weet ik mss al iets meer. Mss een beetje dom (gezondheid gaat altijd voor) maar moet toch lukken dat het net tegen de feestdagen aan gaat. Tussen kerst en nieuw zijn we een weekje op bezoek bij onze ouders. Dus laat ons hopen dat er toch niks tussenkomt want kijk hier heel erg naar uit. Het is ook onze laatste kerst als een koppeltje van twee... Nadien zijn we een écht gezinnetje. Wil dus bewust genieten van deze mooie momenten. Dus er hoeft helemaal geen akelig gedoe tussen te komen. Niet doemdenken dus.
Vandaag wéér slechter. Voelde het onmiddelijk. Het vervelende gevoel rond en achter m'n oog. Ben er een beetje moedeloos van aant worden. Als het maandag niet beter is wacht ik niet tot donderdag dan ga ik ermee verder. Maar hoe doe je dat? Ik ben al bij de huisarts geweest en die zei van rechtstreeks naar de gynaecoloog te gaan. Donderdag heb ik een afspraak maar tis zo'n heel druk bezet man. Hoe pak ik dat dan het best aan? Toch naar de secretaresse bellen en het hele gebeuren uitleggen? Of iemand anders contacteren maar wie dan? Tis precies iets dat niet onder een categorie valt.
Hoe gaat het nu met je? Mijn gedachten liggen namelijk ergens anders... dit uit eigen ervaring (ik ben migraine patient en toen ik tijdens de zwangerschap een aanval kreeg bleek het helemaal fout te zijn met mijn persoonlijke gezondheid)
ik ben eigenijk ook wel benieuwd...helemaal omdat je zicht zolang slecht bleef/blijft! dat heb ik normaal maar een dag of 4...
Dit kreeg ik dus ook in mijn zwangerschap. Was 's avonds en ik had borstvoedingcursus. Het is idd een heel naar gevoel. Ik moes toen nog 20 minuten rijden naar huis en dat ging eigenlijk helemaal niet. Maar gelukkig trokt het na een kwartier weer op en idd, geen hoofdpijn erna. Wat mij zeer verbaasde, want dat krijg ik dus meestal erna. Bij de vk aangekaart en die snapte het ook niet. Bloeddruk enzo was goed en ik voelde me ook niet ziek. Moes wel rustiger aandoen. En dat scheelt wel. Dus proberen om voldoende te slapen en stress te voorkomen. Ik heb het nu dus ook regelmatig en merk dus dat het komt als ik te weinig slaap krijgt, te gespannen bent.
Hier ook dergelijke ervaringen.. heb het al een jaar of 3, gelukkig maar heel sporadisch, het begint bij mij met een enorme druk op mijn slapen, ik omschrijf het altijd alsof er een bankschroef op staat die steeds strakker wordt aangedraaid, dan gaat het langzaam naar druk achter mijn oogbollen en begin ik steeds meer zichtsuitval te krijgen..een soort van zwart/zilver flikkerende vlekjes..als ik in het licht dan door blijf lopen dan valt ongeveer 70 % van mijn zicht weg, maar wel echt in verspringende vlekjes...na een half uu 3 kwatier trekt het weer weg..nu ik weet dat het oogmigraine is is me aangeraden op het moment dat ik het op voel komen direkt 2 paracetamol in te nemen en te gaan liggen..bij mij werkt dat helemaal goed, dan gaat het niet verder en kan ik snel weer verder met waar ik mee bezig was..en 2 paracetamol mag je ook nemen als je zwanger bent, dus misschien dat het voor jou ook werkt! sterkte iig, fijn is het niet!