Binnenkort, erg binnenkort, zal mijn lieve moeder het levenslicht zelf doven middels euthenasie omdat haar ziekte gewonnen heeft. Ze is nog helder en kan haar nu nog alles zeggen en vragen. Hebben jullie tips voor mij wat ik niet moet vergeten te vragen of zeggen? Hebben jullie achteraf zoiets van: had ik dat en dat maar gevraagd of gezegd? Ik ben zo emo door de situatie dat ik niet goed kan nadenken en bang ben dat ik straks spijt krijg dat ik dat en dat niet had gevraagd of gezegd. Een goede afsluiting is voor mij zo belangrijk!
Mijn moeder is meer dan twee jaar geleden overleden overleden en ik mis haar nog dagelijks. Er zijn absoluut nog wel dingen die ik haar zou willen vragen, maar dan voornamelijk over de opvoeding van mijn zoontje. Het belangrijkste, in mijn ogen, is dat je je moeder meegeeft hoeveel je van haar houdt, en hoe belangrijk ze is in je leven, en altijd zal blijven. Ik wil jou en je familie heel veel sterkte wensen de komende tijd. Probeer te genieten van de korte tijd die je nog hebt met je moeder.
Ik ben zelf niet mijn moeder verloren maar mijn schoonmoeder. Wat wij erg jammer vinden is dat we te weinig "mooie" foto's hebben. Ik hoop dat jij ze in ieder geval wel hebt. Wat je verder moet vragen weet ik niet, maar ik zou gewoon zoveel mogelijk tijd samen doorbrengen! Heel veel sterkte!
Vertel haar dat je van haar houd en alles wat je nog wilt zeggen dat zij moet weten. Ik ben blij dat ik nog voor het overlijden van mijn moeder haar nog heb kunnen zeggen dat ik van haar houd en haar heb vergeven (toen wisten we nog niet eens wat ons te wachten stond). Heel veel sterkte de komende tijd en knuffel haar nog eens goed.
Mijn moeder is in 2009 plotseling overleden dus ik kan je helaas geen tips geven omdat ik er niet op voorbereid was Je moeder weet denk ik heel goed fat je van haar houd en dat je het beste uit je leven gaat halen, denk dat dat het belangrijkste is! Sterkte meid!
ik heb 2 jaar geleden mijn moeder verloren.. vragen heb ik niet zozeer... wat hiervoor al is gezegd, laat vooral weten hoeveel je van haar houdt en hoe gelukkig je bent dat zij jouw moeder is. en kijk of je een mooie foto hebt van jullie samen en van haar samen met je kind. ik vind het heel jammer dat ik geen goede foto van haar heb met mij alleen en van haar met mijn kinderen. meid, ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. het is toch een van de ergste dingen, je moeder verliezen. maar het komt goed!
heel veel sterkte, wat vreselijk voor je.. tips heb ik niet maar wil je wel een dikke knuffel geven..
Ik lees ook mee, hier dezelfde situatie. Mijn moeder is pas 65 geworden. We zijn toen met haar wezen ontbijten (op onze kosten) en daarna naar de dierentuin geweest (op haar kosten). Ik heb haar met het eten een kaart gegeven met een bedankt voor alles wat ze voor me gedaan heeft un mijn leven. Ik wou dat toen al doen ipv straks tegen de kist praten. Heel veel sterkte de komende tijd. Denk aan je
Wat wij schoonmam heel bewust hebben gevraagd is wat ze wilt wat wij de kleinkinderen mee geven over haar.. naast foto's die hier ook weinig zijn (vond zichzelf door hasr ziekte niet knap meer en wilde niet graag op de foto) had zijzelf graag dat ons dochtertje bepaald speelgoed kreeg en liet ze wel merken dat we later nog bepaalde opmerkingen mee 'moesten' geven. . overigens hebben we het allemaal heel pittig ervaren dit afscheid (mijn vader is eerder plots overleden en dat was ook zwaar) haar ziekte won zo snel van mijn schoonmam dat euthanasie te laat was (was kwestie van dagen toen nog) en de pijn die ze had was heel zielig en confronterend omdat je niets over kan pakken..
Ik zou vragen of ze een paar brieven wilde schrijven aan de kleinkinderen en voornamelijk hoe ik zelf vroeger als baby was en hoe zij dat heeft ervaren. Ik ken het verlies van een moeder niet, maar wel van mijn vader. En daar had ik een veel sterkere band mee. Sterkte!
Heel veel sterkte lieve kahlen! Ik hoop dat jullie op een mooie manier afscheid kunnen nemen van mama. Hele dikke knuffel voor jou en je familie
Ik zou haar ook vragen (waar mogelijk) of ze brieven voor jullie willen schrijven, deze kun je dan altijd terug lezen wanneer je het mogelijk hebt! Of ze wil vertellen hoe jij als baby/peuter/kleuter /puber was.... Heeeeel veeeeeel sterkte de komende tijd, geef haar al je liefde!
Vooral dat vertellen hoe jij als baby, peuter, kleuter enz was lijkt me een heel goede! Ik weet niet hoeveel je vader daarvan weet namelijk, maar mijn vader bijvoorbeeld maar bar weinig! Ik vraag hem wel eens, hoe was dit of dat en hij weet dat gewoon niet. Ik was 23 toen mijn moeder overleed en nog helemaal niet bezig met kinderen krijgen maar nu ik zelf moeder ben, ben ik veel nieuwsgieriger naar hoe zij dingen deden met ons en hoe ik zelf was als baby. Ik denk dat je waarschijnlijk altijd momenten gaat krijgen later van, had ik dit of dat nog maar gezegd, maar het belangrijkste is toch dat je moeder weet hoeveel je van haar houdt en zelfs zonder woorden zal ze dat weten! Ik denk dat je nog zoveel mogelijk bij haar moet proberen te zijn en bedenk wat je absoluut niet onuitgesproken wilt laten. Heel erg veel sterkte, het is zo ontzettend moeilijk om mee te moeten maken. Knuffel!
Allereerst heel veel sterkte en kracht toegewenst. Mijn moeder heeft zelf per kind een doos gemaakt met herinneringen. In mijn doos zaten veel spullen van toen ik baby was. Ook een babyboek waarin zij toen had geschreven. Er zat een brief in van 10 a4tjes, waarin ze schrijft hoe de geboorte was, hoe ik was als baby en groter werd. Waar ik bijv. van hield als kleintje, welke liedjes ik graag zong etc. Het was heel uitgebreid vol met herinneringen. Ze heeft dit meegegeven omdat zij mijn kinderen niet zou meemaken en ik haar nooit om advies zou kunnen vragen. Er stond ook veel in over haar eigen jeugd. Zelf heb ik ook een brief geschreven met veel waardevolle herinneringen aan haar en aan ons als gezin. Maar ook hoe ongelofelijk trots ik op haar ben, dat zij mijn voorbeeld is en altijd zal blijven. Ook heb ik een armband voor haar gekocht met een speciale tekst. Zodat ze dit mee kon nemen in haar graf. Ik heb gemerkt dat de gesprekken intens waren, heel fijn. Gesprekken die je normaliter niet zo diepgaand met elkaar voert. Nogmaals heel veel sterkte. En weet dat je hier je hart kan luchten. En vergeet niet, de ziekte heeft gewonnen maar jouw moeder laat de ziekte niet de finish halen, dat bepaald zij zelf. Krachtige vrouw!!!!
Gelukkig heb ik hier geen ervaring mee. Een vriendin van me wel, ze zei dat ze heel blij is geweest met het boek "Mam, vertel 's" van Elma van Vliet. Dat hebben ze samen ingevuld, mooie herinnering voor later en naar aanleiding van de vragen kwamen er ook nog veel meer vragen los die ze nog kon stellen. Heel veel sterkte!