Misschien omdat de honden daar meestal in een veel slechtere situatie zitten dan hier in NL. De honden hier in het asiel hebben dan misschien geen gouden mand, maar wel warmte, veiligheid, eten en een dak boven hun hoofd. Als je soms ziet in wat voor erbarmelijke omstandigheden de honden in die dodingsstations leven, dan ga je er misschien toch iets anders naar kijken. Wil niet zeggen dat ik de dieren hier geen gouden mand gun, er zitten hier in NL ook teveel dieren in de asiels... En daarbij kan ik me voorstellen, dat als 'jouw' hond niet in een Nederlands asiel zit, je toch verder gaat kijken....
Helemaal mee eens! Ik wist toen ik de titel van dit topic zag alweer dat mensen TS een "preek" zouden geven over eigen honden eerst (beetje de dierenversie van eigen volk eerst). Ik vind iedereen die een verwaarloosde hond of kat wil helpen een fantastisch mens. Of die hond nu in Griekenland gered is van de slacht of hier in Tietjerksteradeel in een asiel zit. Ieder beest dat in een uitzichtloze situatie zit verdient een betere toekomst en het is mooi dat mensen die willen geven.
Tja ook ik ben van mening dat je beter hier een hond kan adopteren uit een asiel dan eentje uit het buitenland. Ja de meesten beestjes hebben hier een dak boven hun hoofd maar hebben die dan minder recht op een fijn thuis dan de beesten in het buitenland? Nee sorry, ik zou dus gewoon voor een asiel hondje gaan hier in Nederland. Door de aanloop van al die honden uit het buitenland krijgen de honden hier in de asiels helemaal geen kansen meer. Dat is ook niet de bedoeling toch?
Dit wilde ik net zeggen. Daar stikt het van in de asiels, maar ik zou er persoonlijk niet voor kiezen.
Dat het overgrote deel van de honden van dit type ras zijn is landelijk. Je ziet ook veel Rottweilers, Husky's etc. Prachtige beesten, maar ik vind het niet direct 'gezinshonden' om het even zo te stellen. Zo nu en dan piept er een oud, kleiner hondje doorheen. Maar die worden dikwijls niet geplaatst bij kinderen, omdat dit te druk voor ze zou zijn. Met kinderen zou ik persoonlijk gaan voor een pup.
Mijn broer heeft een hond uit Roemenië. Voor hun een super lief dier, alleen als onze dochter in z'n buurt komt gaat ie grommen. Maar ik vraag me af of dat met asiel honden ook niet zo is? Honden die hier in nl gedumpt worden, daar weet je toch ook niks van? Ik vind het super als iemand een dier zonder huis wil opvangen en verzorgen, waar dan ook vandaan!
Nee. Ik zou geen hond uit het buitenland adopteren. Hier in Nl zitten genoeg leuke honden in het asiel die een leuk gezin zoeken.
Mijn moeder heeft een hond uit Turkije, via een bekende stichting. Deze hond zat al een tijdje daar in de opvang, waardoor het karakter ook enigszins bekend was. Ook was ze al voorgesteld aan katten in de opvang, want mijn moeder heeft katten en het was wel een eis dat de hond niet direct de katten aan zou vliegen zeg maar Het is een ontzettend lief beest! En ja, je merkt met sommige dingen wel dat ze een verleden heeft, zo reageert ze bijvoorbeeld heel onderdanig op mannen, heeft ze een behoorlijk jachtinstinct (met andere woorden: vliegt een sloot in voor de eenden, rent konijnen achterna in het bos en dat soort dingen) en heeft ze een andere manier om op honden te reageren. Meer zoals honden dat dus doen als ze in een roedel zitten, want dat is ze gewend vanuit de opvang. Sommige mensen vinden het agressief gedrag, maar dat is het dus absoluut niet. Ze heeft nog nooit een andere hond aangevallen, maar ze kan dus 'snauwen' als het ware, als ze een hond niet leuk vindt, of gedrag van een hond niet prettig vindt. Verder is ze in de eerste weken wel op training geweest, om zo ook de Nederlandse commando's te leren kennen. Verder moest mijn moeder eerst door een hele procedure, voor zij een hond mocht van de stichting. Ze gaan kijken naar je thuis situatie, komen bij je langs en willen van alles van je weten. Dus je 'krijgt' echt niet zomaar een hond van hun. Overigens hebben zij ook al honden die in een tijdelijk pleeggezin zitten in Nederland, daar kan je dus eventueel wel al van tevoren kennis mee maken. Mocht blijken dat een hond echt niet gaat binnen een gezin, dan komt de hond weer bij de stichting terecht en zoeken zij een ander huisje voor hem. Mocht je nog meer willen weten, dan hoor ik het wel
Dat was bij ons ook zo. En alle honden zvia onze stichting zitten ook bij mensen/gezinnen en gaan naar de dierenarts als ze gevonden zijn. Je krijgt echt een zomaar een van de straat geplukte valse hond.
Met kinderen zou ik altijd voor een pup gaan. Je zal maar net de verkeerde herplaatster treffen en die na een half jaar zijn ware aard toont en je kind bijv grijpt. Risico durf ik niet te lopen. En voor je kinderen is het ook niet leuk als ze gehecht raken aan de hond en de hond blijkt in verleden te beschadigd te zijn geraakt en hij vanwege de veiligheid van je kinderen/spelende vriendjes en vriendinnetjes/visite of jullie zelf weg moet.
Wij hebben zelf een kruising retriever uit Spanje geadopteerd. Die is daar met 4 mnd vast gebonden aan een hek en achter gelaten. "Gelukkig" bij de opvang in de buurt en vast gebonden anders had hij het zo jong denk ik niet overleefd.. De mentaliteit daar die ze voor beestjes hebben. Vreselijk.. Hier in NL heb je het ook, maar in andere landen zie je het veel meer. Omdat hij zo jong was en daar in de opvang heel lief, aanhankelijk en speels was durfde ik het wel aan. Hij is door een arts gecontroleerd, geënt etc en heeft een dierenpaspoort gekregen. Uiteindelijk had hij vreselijke verlatingsangst wat ons 2jr gekost heeft voordat hij ons huis niet meer sloopte.. Gelukkig gaat dat nu heel goed. Mijn advies is dan ook vraag jezelf af of je het aankunt en ziet zitten als er toch wat dingen bijkomen zoals angst, ziekte etc. Het zou ontzettend funest zijn voor deze dieren als ze opnieuw in het asiel belanden of afscheid moeten nemen van hun baasjes.
Honden die in het asiel in Nederland zitten kunnen net zo goed getraumatiseerd zijn. Ze zitten er niet voor niks. Het zijn vaak honden met een pittig karakter die bij de verkeerde mensen hebben gewoond en daar hun slechte manieren hebben geleerd. Ik ben er mee eens dat het vol zit in nl maar hier worden de zo goed behandeld. Ik heb in Griekenland, Servië, Macedonië zulke schrijnende gevallen gezien. Ik vind het een goed idee maar zou wel voor een puppy gaan. In Nederland zitten we overvol omdat er maar gefokt word voor geld. In het buitenland word er stukken minder bewust gefokt maar is er gewoon een ander probleem dat de mensen niks om dieren geven daar en zien de prioriteit van castreren ect niet.
Wij hebben er 2 uit Spanje gehad. De eerste heb ik genomen toen ik nog alleen was. Die is altijd wat angstig gebleven voor vreemde mensen. Ze luisterde wel erg goed en voor ons echt een schat van een hond. Alleen geen hond voor een gezin met jonge kinderen. Het ging goed met mn dochter, maar ik heb haar nooit helemaal vertrouwd. En het was goed dat ze is overleden voordat mijn dochter vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis ging nemen, want anders had ik haar echt op moeten sluiten. De tweede hebben we helaas maar heel kort gehad. Dat was een lieve vrolijke hond, wel een ontzettende dondersteen. Maar zo lief, ook met de kinderen. Echt een onbezorgd blij ei, haha. Die was ook niet zo groot, dus dat was voor de kinderen ook wel fijn. Maar helaas is ze erg ziek geworden en moesten we haar laten gaan op 4 jarige leeftijd. Op dit moment hebben we geen hond. Maar ik zou niet zo snel meer een buitenlandse hond nemen. Ook geen Nederlandse asiel hond trouwens. Ik heb even genoeg van honden met rugzak.
Ik zou dan een hond in nederland adopteren. Sorry maar hier zijn ook genoeg verwaarloosde of achter gelaten dieren die een huis zoeken.
Er bestaan veel op zich goed bedoelde initiatieven, waarbij buitenlandse honden zonder toekomst naar Nederland worden gehaald. Op zich komen die dieren vaak keurig "opgeknapt" bij een nieuw baasje terecht: gevaccineerd, gecastreerd, opgeknapt van eventuele (ernstige) aandoeningen. Maar: het blijft zo dat er een aantal ziekten niet (met zekerheid) uit te sluiten is waardoor ook in een later stadium gezondheidsproblemen kunnen voorkomen. Dat is iets om rekening mee te houden. En de gedragsproblemen zijn zeker niet bij iedere hond aanwezig, maar komen statistisch gezien wel veel vaker voor. Wat ik misschien nog wel belangrijker vindt: ik denk dat de kosten die gemaakt worden om deze dieren op te knappen, reispapieren in orde te maken, op het vliegtuig te zetten, in Nederland weer te herplaatsen, door een dierenarts te laten controleren, etc., etc. heel hoog zijn. En een dag later is hetzelfde plekje in het Griekse, Roemeense of Poolse dierenasiel weer gevuld, want de straten lopen helaas vol met zwerfdieren. Ik vraag me serieus af of, als dat geld (van ALLE verschillende stichtingen die bestaan) samen ingezet zou worden voor efficient opgezette castratie (M/V) acties en basiszorg lokaal, er niet veel meer dieren geholpen zouden kunnen worden. En er veel minder nieuwe zwerfdieren zouden ontstaan? Want als de insteek is het aantal dieren zonder "gouden mandje" te verkleinen zou dat denk ik veel effectiever zijn. Stel dat in plaats van 1 hond van straat te halen, te castreren, vaccineren etc. en naar Nederland te halen, je 5 honden lokaal kunt helpen door ze te castreren, basiszorg te geven en weer op straat te zetten help je feitelijk voor de komende decennia een veel groter aantal dieren. Want tel maar uit wat die extra 4 dieren aan nageslacht gaat produceren!!! Stel er zitten 2 teven bij, die ieder jaar een nestje krijgen waarvan 2 teefjes ook weer de geslachtsrijpe leeftijd bereiken. Na 2 jaar heb je dan 2x2=4 teefjes, na 3 jaar 4x2=8, na 4 jaar 8x2=16 en na 5 jaar 32. Vermenigvuldig dit met 2 omdat er ongeveer evenveel reutjes zullen zijn geboren en je ziet hoe je met castratie/sterilisatie in een paar jaar veel meer dieren helpt!
Goede stichtingen zetten zich ook in om zwerfhonden te castreren en de bevolking te helpen inzien dat castratie van levensbelang is. Daar bereiken ze uiteraard lang niet iedereen mee maar elke gecastreerde hond is er weer 1.
Ik heb niet alles gelezen maar ik snap dat het heel verleidelijk is om een hondje te 'redden' uit het buitenland. Maar helaas. Zolang wij dat nog steeds blijven doen laten die buitenlanders die teven continu dekken, dekken en dekken. Want ja, uiteindelijk halen wij ze toch wel hier heen. Zo stopt het nooit.
Die puppies komen er niet met opzet, vaak foutjes en dan dumpen ze moeder met pups. Of straathonden die niet gesteriliseerd zijn. Een goede stichting vangt deze honden en steriliseren ze.