Wie is er een jaar of langer bezig? Ik ben inmiddels een jaar bezig en zou graag van jullie willen weten hoe jullie je voelen, en wat jullie er aangedaan hebben om zwanger te worden. En wie zijn ook bezig met onderzoeken? Liefs Demi.
hoi hoi. ik ben nu 17 maanden bezig en zit inmiddels aan mijn 4de kuur primulot en clomid.. Weten ze bij jou al waar het aan ligt? Ik heb geen eisprong xxx
hihihihi nou zoals we net besproken hadden, ik dus hihihi Vandaag in ronde 14 beland. Hoe ik me voel? verdrietig.. ik heb gevoel dat mijn lijf faalt.. Nog niet bezig met onderzoeken, de dokter word maandag gebeld. Mogen we maar snel zwanger zijn! Dikke kus Natas
Tot nu toe zijn alle onderzoeken (bloed, echo en zaad) allemaal goed! Maar wat is er wel aan de hand? over 2 maand moet ik weer naar de gyn. Hebben jullie ook meerdere onderzoeken gehad?
Tja hier nog een, baal er ook van. Maar het schijnt ook weer heel normaal te zijn als je er 2 jaar over doet om zwanger te worden. Ga op voor HSG onderzoek, schijnt niet zo fijn te zijn, maar hierna ben je wel meer vruchtbaar........dus wie weet! Sterkte allemaal!
Bij verminderde zaadkwaliteit (wat in mijn geval dus zo is) schijnt 2 jaar in ieder geval normaal te zijn. Tempen en ovu testen heb ik wel gedaan, maar doe ik nu niet meer. HSG is een onderzoek waarbij de doorlaatbaarheid van de eileiders worden gecontroleerd dmv een vloeistof die ze erin spuiten en hier wordt geloof ik een foto van gemaakt ofzo.... Kan voor sommige vrouwen pijnlijk zijn, dus zie er wel wat tegenop....
Heb het 3 maanden gedaan. temp bij houden maar kwam niets normaals uit ( omdat ik dus geen eisprong had) mijn temp schoot alle kanten op. heb vorige maand ovulatietesten gebruikt maar zijn deze maand niet nodig omdat ik toch steeds naar de gyn moet voor een echo dus zie mijn ei vanzelf verschijnen... heb bloedtesten en echo's gehad. Voel me met een woord : Kl*te... heb nu ook wel last van de hormonen hoor.ben niet te genieten en zie op het moment alles zwart wit.. idd het voelt als of je lichaam je in de steek laat... succes meid xxx
Hier ook op 5 dagen na 1 jaar zit ook nu in ronde 13 en ik voel me er echt chips door... ik kan bijna aan niks anders meer denken alleen maar waarom wij niet erg he en dan komt er nog eens bij die raakt zwanger en die...ik gun het iedereen van harte maar je denkt dan toch waarom is ons dat geluk nou niet weggelegd...maar goed we mogen niet opgeven he Ik heb wel besloten om te wachten met na de gyn te gaan tot Januari..ik wil mijn lichaam nog 3 maandjes extra gunnen ik temp al maanden en heb elke maand een mooie eisprong en mooie cyclussen van 26 tot 32 dagen dus niks te klagen..het enigste wat me een beetje zorgen maakt is het feit dat ik altijd lichte bloedingen krijg voor de eisprong Ik wil jullie (en mezelf ) heel veel geluk toewensen met zwanger worden en nu een woordje voor hierboven NU ZIJN WIJ AAN DE BEURT liefs liselotje en nogmaals voor iedereen TOI TOI TOI
"waarom wij niet" dat heb ik ook heel erg. En soms vraag ik me af zal het ooit er wel een keer van komen. Op dit moment denk ik erg negatief, over een paar dagen mijn nod en heb er geen goed gevoel over (denk iedere maand weer, zal wel weer niet raak zijn) Zou ook zo graag willen posten bij "ik ben zwanger" Laten we hopen dat wij snel aan de beurt zijn!
Hier ook nog eentje die al het jaar begint te naderen. Ik schrijf ronde 10 ( maar heb eerste ronde niet geteld dus eigenlijk ronde 11) Ik ben vorige maand bij huisarts geweest voor reisziekte medicijnen en de vraag gesteld ofdat mijn bruinverlies, wat ik echt elke keer had , erg was. Ook wel even bij verteld dat we bezig waren met zwanger raken. Wat ze toen vertelde was aan de ene kant wel even schrikken, maar toch ook wel een opluchting. Is bij mij een teken hoogstwaarschijnlijk dat er met de hormonen toch iets niet goed zit. Ik hoef nou maar te bellen en ik mag door naar de Gyn, maar omdat ik daar eigenlijk niet voor kwam, mocht ik het even verwerken en bellen wanneer wij er klaar voor zijn. Gaan we dus na deze ronde doen. Maar waarom nou ook een opluchting?? Omdat ik nou tegen al die mensen (bij ons weten het er veel dat we bezig zijn) die maar zaten te zeuren van gewoon niet aan denken, joh je bent er teveel mee bezig ( terwijl je zelf weet dat het niet zo is), ga maar eens op vakantie want je moet eens zien hoeveel er daarvan zwanger terugkomen, die mensen kan ik nou de mond snoeren. Werd echt ziek van dat soort mensen!! En ook voor mezelf, ik ben niet gek, maar mijn lichaam doet het dus niet helemaal zoals het zijn moet. Dat gevoel heb ik altijd al gehad, wist zekers dat alles klopte, meteen regelmatige cyclus, voelde ei en ook ovulatietesten waren positief en met tempen geweldige kaartjes, maar toch die twijfel van hoe kan het dan dat er niets gebeurd??? Dus was de uitleg van de HA echt een opluchting, het is lichamelijk en niet tussen mijn oren. En boos op mijn lichaam, nee eigenlijk niet, nooit gehad. Wel vreemd wat er elke keer allemaal gebeurd en op je af komt. Het er echt mee bezig zijn, wordt bij mij ook steeds minder. In het begin zetten we alles opzij zo van en nou gaan we een baby maken en krijgen. Maar nou blijkt dat het wat langer duurt, gaat dat meer naar de achtergrond en komt het leuke leven wat we hadden, weer gewoon terug. Jeh, wat een verhaal zeg, schijnbaar voor mij ook een keertje nodig. Bedankt!! Groetjes Monique
Zo Monique dat is echt een heel verhaal, maar schrijf het maar lekker van je af hoor meid! Gaan ze straks bij jou een bloedonderzoek doen om te kijken of dat je hormonen goed of niet goed zijn of komt er nog meer bij kijken? Heeft de dokter ook gezegd waar hij aan dacht dan?
Geen idee, wat de Gyn gaat doen. Maar volgens huisarts is het bij mij een tekort aan progesteron, waardoor het steeds mislukt. Dit hormoon zorgt ervoor dat er een soort "nestje" ontstaat waarin je ei zich lekker kan nestelen. Mijn Ha denkt dus dat ik dat te weinig of niet aanmaak, waardoor innestelen dus stuk moeilijker wordt. Echter kan dat hormoon apart niet bijgestuurd worden, maar moet dan de hele hormoonhuishouding worden bekeken en aangepakt. Ik ga bellen met de volgende ongi en dan hoor ik het wel wanneer ik terecht kan. Laat het maar gewoon op me af komen. Maar bij jou is er dus niets gevonden??? en bij mannetje ook niet?? Dat vraag ik me wel eens af, stel dat het bij alle 2 goed is, waardoor komt het dan dat er niets gebeurd. Dat was bij mij dus een beetje de opluchting, zie je wel, er is echt iets niet goed. Groetjes Monique
Hier nog 1! Nee nee, we zijn iig niet alleen Nou, ook ik baal als een stekker. Als je aan dit avontuur begint, ga je er vanuit dat het wel gaat lukken. Na 13 rondes begin je daar toch steeds meer aan te twijfelen! Ik voel me er ook echt niet prettig bij. Ben wat dat betreft een doemdenker en ga nu dus denken; nou, er zal wel iets aan de hand zijn. Zullen wij wel ooit zwanger kunnen raken? Je doet zo je best, maar steeds weer die teleurstelling...pfff ik vind het niet leuk meer. Ik ben pas bij de ha geweest en omdat mijn tempkaartjes er goed uitzagen verwachtte de ha dat het hormonaal wel goed zou zitten. Hij heeft voorgesteld eerst sperma-onderzoek te laten plaatsvinden. Als de uitslag goed is, wordt ik doorverwezen en verder onder de loep genomen. Ik vind het wel fijn dat er nu naar gekeken gaat worden. Je wilt toch graag duidelijkheid. Ik zou het zo fijn vinden om dat stukje "waarom worden wij niet zwanger" uit mijn hoofd te kunnen halen. Het houdt me te veel bezig! Overal wordt je er ook aan herinnerd; dikke buiken, geboorteborden en zelfs nu tijdens het typen gaat het op TV bij weekend miljonairs over zwanger raken...pff Ik blijf hopen dat wij gewoon wat langer nodig hebben en dat het op korte termijn gewoon raak is! Dat hoop ik voor ons allemaal!! Moniek; hoezo denkt je ha dat er hormonaal iets niet klopt, terwijl je cyclus, tempkaartjes en ovutesten goed zijn?
Hoi Elvira, He meis, kom op he! Ook voor jou komt het allemaal goed hoor! Bij mij is het zo dat er ongeveer een dag of 5/6 na de eisprong er ALTIJD bruin verlies optreedt. Soms maar 2/3 dagen maar ook wel eens een week. Daarna volgt dan ook nog mijn ongi met wederom bruin en daarna bloed. Ik was voor haar niet de eerste die hier mee kwam, dus mijn HA had dit al wel eens helemaal uitgezocht samen met de Gyn. Het is dus ook nog niet zeker, dat kan pas uikomen na onderzoeken, maar op dit moment zoekt mijn HA het die kant op. Groetjes Monique
Hey Monique....nou het gaat wel hoor. Ga mijn klusweek in; da's de leukste week van de cyclus, dus...komt goed Oh om die reden denkt je ha dat...Nou iig fijn dat je zelf al kunt aangeven wanneer je naar de gyn wilt. Aangezien dit mijn vruchtbare week is en je voor het zaadonderzoek tussen de 2 en 7 dagen onthouding moet hebben gehad, wachten wij nog een weekje met inleveren.... Ik vind wel dat er best nog wel wat mensen zijn die er al wat langer mee bezig zijn, nu ik hier zo lees. Geeft me wel een fijn gevoel! Gaat het misschien toch nog goedkomen met ons allemaal hier.
Ik vind het wel fijn dat ik hier lotgenoten heb gevonden, soms is het gewoon fijn dat je weet dat je niet alleen bent, en dat je er met anderen die in hetzelfde schuitje zitten erover kan praten. Over 2 maanden moet ik weer naar de gyn en krijg ik weer een bloedonderzoek, vraag me af waar ze nu naar gaan kijken. Laten we hopen dat we voor het einde van het jaar allemaal kunnen zeggen dat we zwanger zijn!
Dat is idd fijn he Demi, zo'n lotgenoten groepje (klinkt wel erg dramatisch... ) Is gwoon fijn om te lezen dat het toch nog vrij normaal is.... Hoezo kun je over 2 maanden pas weer bij de gyn terecht? Lijkt me niet fijn als er steeds weer zo'n lange tijd tussenzit.... Ik hoop ook dat het ons dit jaar gewoon nog lekker gaat lukken om zwanger te raken! Zou heeel mooi zijn en een heeel stuk rust geven!
Omdat alle onderzoeken die ik de laatste keer heb gehad goed waren moet ik wachten (zal wel druk zijn daar) mocht alleen weer snel terug komen als er iets niet goed was. De gyn zei dat alles er volkomen normaal uit zag en dat het gewoon wat langer duurde. Ik moest me geen zorgen maken, maarja dat doe ik natuurlijk wel!