Stel.. Je krijgt een aanbod voor een nieuwe baan in een zonnig oord. Een stiekeme droom. Het is voor een jaar. De taal is "onbekend" al is het ook geen Chinees wat ze daar spreken. Qua financiën is alles geregeld alleen... er zijn ook twee kinderen in het spel van 4 en 8 jaar. Wat zou jij doen? Waarom zou je deze uitdaging wel aan gaan of (gezien de kinderen) waarom niet? Ik ben benieuwd.
Zou het zelf niet doen. Zeker niet voor een jaar. Kind van 4 begint vriendschappen aan te gaan, kind van 8 heeft als het goed is al vrienden. En dan voor 1 jaar kinderen uit hun bekende veilige omgeving halen, uit hun schoolritme halen, weg van hun vrienden, nieuwe taal? En dat voor 1 jaartje plezier voor mijzelf? Mijn keuze zou het niet zijn.
Dat ligt eraan hoe flexibel die kinderen zouden zijn en of die het ook zien zitten, partner idem. Maar ik voel 0 behoefte om ertussen uit te gaan dus ik zou zelf al niet willen.
Mijn antwoord is neen. Om dezelfde redenen als hierboven al vermeld. Ik zou de kinderen hun leven niet volledig omgooien voor 1 jaar.
Als het een droom was, misschien wel. Alleen is het voor mij geen droom, ik zou het zelf dus niet doen. En daar spelen de kinderen zeker ook een rol in; die houden van vastigheid en hun eigen omgeving.
Ik zou het niet doen als t maar voor een jaar is, vind het niet de moeite om daar de levens van m’n dochters zo overhoop te halen en naar een plek te gaan waar ze de taal niet spreken.
Ligt er aan of je partner als die er is ook zijn baan op moet zeggen. Anders zou ik zeggen ga ervoor. Het is maar een jaar en voor de kinderen ook een groot avontuur
Ik heb rekening te houden met de vader van mijn kinderen dus zou zoiets helaas niet kunnen doen. Maar anders...ja, zeker! Een mooie ervaring, ook voor kinderen. En een jaar is ook een mooi afgebakende periode.
Ik persoonlijk niet. Dit omdat mijn kinderen al te vaak verhuisd zijn, scheiding, en nog wat bijkomende lastige situaties. Als ze van begin af aan een stabiele basis gehad hadden zou ik het denk ik wel doen. Goed voor de ontwikkeling van een kind denk ik.
Gezin bij onze kinderen op school hebben dit gedaan. Kinderen vonden het een fantastische ervaring en stroomden zo weer bij hun oude klas in. Als je samen de droom deelt, de voorwaarden voor terugkeer kunt scheppen en je kinderen redelijk flexibel zijn: doen !
Wat is je eigen gevoel? Wat zegt je hart? Wat zegt je hoofd? Welke voor/tegens zijn er bij je opgekomen? Ik kan net als iedereen hier alleen antwoord geven vanuit een eigen referentiekader en dan: ja! Absoluut! Ik heb twee collega’s die net met hun drie kids (5, 9 en 14 jaar) de wereld rond hebben gereisd een jaar. Wat een ervaring! Natuurlijk niet alleen maar positief, maar de tegenslagen heeft ze als gezin gesterkt. Ik zou ‘t zo ook doen met mijn gezin. Maar nogmaals: dat is vanuit mijn referentiekader (nu: wie weet hoe dat er over drie/vier jaar uit ziet als ze wat ouder zijn?). Jij bent de enige die jouw kids (en partner) kent. Niet iedereen is ervoor gemaakt. Het is makkelijk om te zeggen dat kinderen zich maar gewoon moeten aanpassen enzo.. maar dat is natuurlijk niet altijd realistisch.
Ik denk dat het heel erg van je kinderen afhankelijk is. Niet iedere 4- of 8-jarige is flexibel genoeg. Maar als ze dat wel zijn, dan zou ik daar geen enkel probleem in zien. Het kan juist een levensverrijkende ervaring zijn. En een veilige of bekende omgeving kan je ook in een ander land creëren. Ik zelf zou er niet aan moeten denken overigens
Ik gooi meteen alles in een verhuiswagen en ben weg! Doeiiiiiii! Ik zeur de oren van mijn man zijn hoofd af, lijkt mij een fantastische uitdaging. Mocht het niets zijn daar, dan kom ik terug met de kindjes.
Ligt er heel erg aan hoe je man en kinderen erin staan en hoe de mogelijkheden qua werk en school voor hen daar zijn..
Waar kan ik solliciteren?! Ik zou direct gaan, mijn man en ik hebben het hier namelijk wel vaker over gehad, ook met de kinderen. De kinderen zouden het ook fantastisch vinden. Mijn ervaring is sowieso al dat kinderen een nieuwe taal veel beter oppakken. Wij zitten elk jaar zo'n 1-2 maanden in Spanje, mijn zoon spreekt beter Spaans dan dat ik doe. Maar ik kan mij voorstellen dat het met pubers anders zou zijn.