Ik heb zelf idd ook geen behoefte aan verhuizen naar een andere omgeving laat staan het buitenland, dat zal idd wel meespelen. @siets Denk dat de oudste wel snel zal wennen, maar de jongste vind het heel fijn dat ze vrijwel elke week met haar neef en nichtje kan spelen, en haar opa en oma wekelijks ziet. Ze is nu al heel verdrietig dat ze niet bij opa en oma kon spelen omdat oma in quarantaine zit.
Ik zou het niet doen, maar ik zou al niet uit de wijk verhuizen nu de kinderen op school zitten en daar gelukkig zijn. Ik hecht veel waarde aan stabiliteit voor kinderen. Vooral omdat ik daar vroeger zelf als kind enorm veel behoefte aan had. Ik wil mn kinderen niet uit hun veilige omgeving halen als dat niet nodig is.
Mijn enige twijfel is hoe de kinderen het gaan vinden... En of zij wel gelukkig worden . Onze jongste die kletst tegen iedereen en zou nog tegen een palmboom staan kletsen in vol enthousiasme. De oudste kijkt altijd een beetje kat uit de boom, maar daarentegen past ze zich wel prima aan en kan ze wel genieten van dit soort dingen. Zelf zie ik het echt als een jaar "vakantie" waarbij de kinderen tijdens deze vakantie een gave, leerzame schooltijd hebben. Bij terugkomst zouden ze weer gewoon instromen in hun groep. Ik denk zelf ook steeds die corona heeft ze een half jaar thuis gehouden. Tijd waarin wij als gezin super genoten hebben met elkaar. En nooit strijd hebben gehad om schoolwerk te doen. Waarom zou zo'n jaar dan niet goed gaan. Maar ik wil mijn kinderen niet ongelukkig maken. Ik ga het sowieso natuurlijk nog uitgebreid bespreken met de oudste.
Ik lees niks waarvan ik denk dat je het om een bepaalde reden beter niet zou moeten doen. Misschien moet je de sprong gewoon durven maken. Ongelukkig kunnen ze ook gewoon thuis worden. ( bij wijze van.)
Het klinkt als dat jullie ze een hele fijne en solide basis geven. Zo’n ervaring kan jullie idd ook nog sterker maken samen als gezin. Wij zouden bijv echt niet snel verhuizen naar een andere wijk, als onze kinderen daardoor van school moeten wisselen en opnieuw vrienden moeten maken. Maar een jaar ertussen uit en daarna de draad weer oppakken vind ik toch anders wat dat betreft. Hun vriendschappen zullen dat wel overleven.
Echt, doen! Wat zullen jullie en vooral de kinderen veel leren in dat jaar! Een nieuw land, andere taal, andere cultuur. Zal jullie als gezin ook hechter maken, wat een ervaring voor iedereen. Dat leer je allemaal niet uit (werk)boekjes op school
Ja ik zou het zeker doen! Maar ik hou heel erg van reizen en heb voor mn studie ook een half jaar in Indonesië gezeten. Lijkt me heerlijk en als kind had het mij ook heel gaaf geleken.
Ik zou wel corona als factor nog mee nemen. Een vriendin van mij is nu aan het emigreren en het is wel echt moeilijker met corona. Je kan niet makkelijk even terug naar je familie als er wat is, weinig mogelijkheden om sociale contacten op te doen. In sommige buitenlanden doen ze niet te kinderachtig en is er wel gewoon keihard een avondklok en een vaccinatieplicht.
Ik denk dat het ook voor kinderen een hele goede een leerzame ervaring kan zijn trouwens. Welk land is het?
Als ik grootouders mee mag nemen gaat in dochter vast akkoord, anders is t huis echt te klein. Overigens ben ik een redelijke huismus, emigreren naar Duitsland zou ik wel overwegen. Maar dan permanent en dan eigenlijk voornamelijk omdat ik t stuk grond/woning met opstallen niet kan krijgen die ik hebben wil.
Zonder partner: JA, zonder twijfel. Waarom? Gewoon, omdat ik liever spijt heb van dingen die ik heb gedaan dan van dingen die ik niet heb gedaan! Maar als ik m'n partner moet betrekken in m'n verhaal dan wordt het een ander verhaal, dan weet ik 1000% zeker dat het een dikke nee zou worden haha. Ik ken 'm te goed en dit zou hij never nooit doen. PS: het is maar voor een jaar he. Opa/oma en alle andere dierbaren kunnen we na dat jaar ook gewoon weerIRL zien ga ik vanuit (overlijden kunnen ze altijd, maar dat zou me niet tegenhouden). En anders is er nog altijd Skype denk ik? Of hebben ze dat niet op je zonnige oord? Zo niet, ook dan zou ik nog JA zeggen