Ik ben nog maar net zwanger van mijn 3e kindje! Toen ik het wist was/waren we erg blij mee omdat het gepland was. Maar sinds een paar dagen heb ik daar totaal geen zin meer in,ik ben echt niet meer zo blij mee. Ik heb met mijn man erover gehad,maar ja die zegt dat ik niet zo raar moet denken,maar ik doe van alles en nog wat om gewoon van te genieten maar ik vind het maar helemaal niks. En wat moet ik heen met die gedachten??
Hoi Pinkster, vervelend dat je je zo voelt. Het klinkt misschien gek, maar er zijn best wel wat vrouwen die dit ook hebben in de zwangerschap hoor. Ook bij geplande zwangerschappen. Vrouwen kunnen het om uitéén lopende redenen hebben, maar meestal ook onverklaard. Je hormonen spelen er overigens een grote rol in.... Bedenk dat zwangerschap meestal niet één grote roze wolk is. Vaak juist niet; je lijf verandert, jij verandert, je hormonen nemen soms een loopje met je, je partner kan het soms moeilijk bijbenen, je reageert anders op activiteiten of opmerkingen, je gedachten vliegen heen en weer, want je gaat je hele leven weer aanpassen aan, in jouw geval, nummer drie. Je moet verder een leuke mama blijven voor de andere twee en jezelf niet vergeten. En oh ja, je bent ook nog dochter, vriendin, huisvrouw, collega etc. Dus hoe mooi en bijzonder een zwangerschap en een kindje verwachten ook is, er komt een hoop bij kijken en daar mag je best wel eens last van hebben. Misschien kun je je vinger er niet op leggen en frustreert je dát juist? Helaas, het zij zo. Het gaat bij de meeste mensen wel weer over. Praat er in ieder geval over met je man. Transparant blijven hoor en je niet schamen. Het komt vaker voor en het ligt niet aan jou. Mócht het nou toch zo zijn dat deze gevoelens langer aanblijven, bv over een maand of 2 nog, dan is het wellicht verstandig om er eens met je vk over te praten en te kijken of zij het ook nog 'normaal' vindt klinken. Iedereen is anders en iedereen reageert anders, dus niets is 'normaal', maar er zijn mensen die met je mee willen denken hoor. Niet opkroppen. En als het toch niet fijn blijft voelen is ook daar hulp voor. En verder doe je het heel goed; fleur jezelf op met iets leuks; dagje winkelen, mooie bloemen, nachtje zonder kids misschien, bioscoopje, lekker eten halen, voetenbadje, noem maar op. En het is niet vreemd, je bent ook maar mens. Groetjes Brigitte
Ja bedankt Brigitte! Ik doe echt mijn best! Ik wil absoluut in dit gevoel blijven hangen!! Als het blijft ga ik zeker een actie ondernemen! Ik wil dat hij/zij meer dan wat en wie dan ook zeer welkom voelt!! Bedankt voor je reactie