Ik zal je troosten, heb wel donkere haren, hihi . Al komt het de laatste tijd met name uit een flesje haarkleurstof .
Anders ben je al grijs? ik ontdekte een paar maanden geleden ook ineens 2 grijze haren....aaaargh!! Meteen eruit gerukt en zodra ze terug komen trek ik ze er weer uit.
@Kishka: zou maar even informeren hoe het zit dan als ik jou was... Wel leuk om te weten wat je naam betekent, had ik ook niet bedacht . Ik ben ook gek op katten, heb jij ook katten? Wij hebben er 3, zo ontzettend gezellig! @Panter: als we het echt zouden overwegen dan zal ik wel eens informeren bij het FIOM... Dankje alvast!
Ja, helaas, heb best veel grijze haren, snik... Misschien juist omdat mijn natuurlijke haarkleur best donker is? Voor de rest gelukkig zie ik er nog jong uit (of dat blijf ik hopen ), werd onlangs zelfs 26 geschat bij de kapster, die zich verbaasde over mijn grijze haren... Maar haarkleuring is mijn grootste vriend de laatste tijd... Het wordt nog wat als ik ooit zwanger mag raken... Je hoort weleens dat je in ieder geval de eerste drie maanden je haar niet mag kleuren... Toevallig had ik beide zwangerschappen een kleuringbeurt bij de kapster toen ik nog heel pril zwanger was (de laatste keer zelfs nog voor de officiele testdatum...) en het is beide keren misgegaan... Je zou bijna geloven dat het daardoor kwam...
Das een fabel hoor, dat je je haar niet mag kleuren als je zwanger bent. Dat was vroeger zo, toen er allerlei rare stoffen in de verf zaten. Die stoffen zitten er nu niet meer in. geen zorgen om maken meid!! Mijn man is 26 en die heeft al heel veel grijs haar...idd omdat ie zulk donker haar heeft. Ik ben zelf donkerblond en krijg nu op mn 34ste 2 grijze haren.maar word idd ook vaak veel jonger geschat. Mn man word ouder geschat das wel grappig.
@Kishka: balen van je grijze haren, maar wel grappig dat je desondanks jonger geschat wordt . Ik word ook altijd jonger geschat, maar vind ik niet erg. Ik heb nog geen grijze haren, maar ben ook nog " maar" 32 . Leuk zo'n jong poesje, maar wel minder dat ie alles sloopt!
Ja, ik denk dat grijze haren niet een op een verband met je leeftijd hebben... Ik was echt heel jong toen ik mijn eerste grijze haren kreeg, 22 of zo! Gewoon iets genetisch denk ik... Mijn man is dus 40 en heeft geen grijze haren! Maar hij is ook blond... Gelukkig maar, want hij ziet er ook nog jong uit... Ik vind het eigenlijk erg dat hij al zo "oud" zal zijn, als we ooit een kindje mogen krijgen... Het is niet anders, en we zijn allebei heus gezond en jong van geest... Maar ik had het toch anders gewild...
Tsja, we hadden het allemaal anders gewild/gehoopt, maar helaas loopt het niet altijd zoals je wilt...
Kiskha, de natuur heeft bepaald dat mannen tot hele oude leeftijd vruchtbaar zijn. dus het zal ook wel natuurlijk bepaald zijn dat een oudere papa goed is. Zolang ie nog met de koters in de achtbaan durft Mijn vader is al best oud....die was 42 toen mn broertje nog geboren werd. En daar hebben we allemaal nooit wat van gemerkt. heb de allerfijnste papa die er bestaat. Sommige mensen van 20 zijn al oud als je begrijpt wat ik bedoel...dat zijn dan van die sufk*tten whaha.
Mijn man zegt het ook . Ach ja, als het maar ooit zover is... Mijn vader was ook 41 toen ik was geboren, mijn moeder 32... De grote leeftijdverschil tussen de partners heb ik blijkbaar van mijn ouders geerft . Maar omdat mijn moeder mij kreeg toen ze 32 was, was het in mijn hoofd altijd de leeftijd wanneer ik ook per se moeder wilde zijn... Het was dus slikken toen het duidelijk werd dat het niet meer kon... Gek dat zoiets je toch kan beinvloeden... Ik hoop dat jullie het niet erg vinden als ik zeg dat ik het enigzins een opluchting vind om te lezen dat jullie ook boven 30 zijn en nog geen kinderen hebben... Want ik voel me heel vaak een soort van "freak" tussen al mijn vrienden en op mijn werk... Alsof ik ook nergens bij hoor... Niet tussen de jonge meiden van 20, die nog niet eens aan een relatie toe zijn, laat staan kinderen, maar ook niet tussen al die dertigers die allemaal huisje, bompje, beestje en twee of drie koters hebben en alleen daar druk mee zijn...
Mijn moeder was 26 toen ik geboren werd, mag blij zijn als ik 10 jaar later moeder ben . Had mn moeders leeftijd ook altijd als ideaal, maar dat ideaal heb ik al lang geleden opgegeven...
Ik wilde ook altijd voor mn 30ste mijn gezin compleet hebben....dat waren mooie dromen. Nu ben ik 34 en kindloos....en al mn collega's van 20+ hebben allemaal al kinderen...mn vrienden/vriendinnen ook....alle broers/zussen...en wij nog steeds niet. Bagger....maar niks aan te doen. Ik voel me ook vaak heel alleen tussen al die happy families.
Meid ik wil je/jullie heel veel sterkte wensen!! Ik dacht dat het ook nooit zou komen dus geef de moed nou niet op!!! *knuffel*
Pfoe heftig hoor meiden, jullie verhalen. Snap de frustratie en het verdriet heel goed. Jaren heb ik dezelfde gevoelens gehad van jaloezie, frustratie, verdriet, wanhoop etc. Hoop met heel mijn hart dat dit topic binnenkort overbodig is voor jullie. Als hart onder de riem: ik was bijna 37 toen onze icsi poging slaagde, dus 'oud' moeder kan best. Veel succes vooral met komende pogingen en ik duim voor jullie mee!
Kishka,ik voel het ook als een opluchting dat hier veel dertigers zijn ook al schaam ik me het zo te zeggen. Ik word in oktober zelfs 37 dus net als jullie ben ik bang aan het worden nooit meer mama te zullen zijn. Ik wilde zo graag moeder worden maar heb eigenlijk altijd al geweten dat het niet vanzelf zou gaan. Altijd een voorgevoel gehad omdat ik ook vreemde cylussen had. Panter,ik voel me ook alleen tussen al die gezinnen en vooral de een na de ander die zwanger word,sommige ouder dan mij zelfs Soms doet het me zó pijn dat het haast niet te verdragen is,zeker niet omdat we een half jaar pauze nemen om te kijken of ik nog iets aan mn ziekte kan doen. Pindakoek en mar,dank jullie voor de positieve verhalen! Opgeven doe ik niet maar op een gegeven moment ben ik wel 43 natuurlijk...
Het valt idd wel op dat er op het forum heel veel jongeren zitten.. Ik voel me hier met mijn 35 echt oud soms @Klaproos, ik heb zoveel respect voor je, dat je een pauze in last is goed voor je lichaam maar snap je dubbele gevoel.. @Pindakoek, het is ook fijn om zulke positieve verhalen te lezen maar na 3,5 jaar wachten, is het soms moeilijk positief te blijven.. Soms wil je echt huilen in een hoekje en vraag je je af wat jij fout hebt gedaan dat dit je niet gegund lijkt te worden.
Je bent zo oud als je je voelt zegt men wel eens, nou dan ben ik 16 Maar helaas ben ik 2x16+2 whahaha na jaaa... Hoe is het meiden? Alles nog wat vol te houden? Klaproos, een pauze hoeft niet heel lang te duren he, als je je na 4 maanden goed voelt dan kan je altijd weer starten. Hopelijk krijg je snel duidelijkheid mbt je lyme. Hier alles goed, heb morgen baarmoederslijmvliesmeting. Als dat dik genoeg is, hoor ik morgen ook wanneer de ontdooïng van mijn laatste cryo is. Hopelijk ontdooid die goed...anders heb ik me de afgelopen 2 weken voor niks vol hormonen gestopt. In mn koppie gaat het op het moment wel lekker, maar dat komt natuurlijk van de progynova. Heb nu geen hormoonschommelingen, en daar ben ik héél erg gevoelig voor. In combi met mijn temperament is het soms nogal explosief.
Ik ga gewoon hopen dat deze cryo goed ontdooit en vooral goed blijft plakken bij je!!! Hihi.. ik moet ongesteld worden en heb ook redelijk wat temperament.. gisteren weer even heel onredelijk lopen zeuren en gewoon weigeren sorry te zeggen. Ben half tien naar mijn nest vertrokken om ruzie te voorkomen. Tot zover nog niet ongesteld maar gezien mijn puistjes, chocoladetrek en extra temperament, komt het snel! Volgende week Gent.. ik vind het zo spannend. Zit nu op de 80 kg dus hoop volgende week onder de 80 te zitten. BMI was in december 32,4 ofzo en is nu 28,7 dus gaat langzaam de goede kant op. Tot zover zijn al mijn bloeduitslagen goed, blijft apart toch dat het EMC dan die dingen heeft geroepen..
Panter, ik voel me ook 18... Maar helaas zegt mijn geboortejaar toch iets heel anders... Anyway, succes met je meting morgen! En ik zal duimen voor je cryo. Hoe lang kun je pech hebben, het moet toch ook ooit gewoon goed gaan?! Klaproos, ik snap je frustratie wel... Maar wat Panter zegt, misschien kun je eerder beginnen, als je je beter voelt. En helaas gaat het in dit traject meestal om wachten, wachten, wachten... Wachten op een intake, wachten op de uitslagen, wachten op je cyclus, enz. Toen we net in de mmm zaten, had ik in mijn hoofd een "deadline", zo van "uiterlijk dan wil ik zwanger zijn". Die deadline was over een jaar en oh, wat leek me dat lang... En inmiddels is die deadline al bijna 8 maanden voorbij, wat een k.. gevoel is dat... Hier lijkt het beestje eindelijk een naampje te hebben gekregen... Na een heleboel testen in DD kwam er eindelijk uit dat ik een heterozygote mutatie van MTHFR gen heb. Deze gen is verantwoordelijk voor de omzetting van foliumzuur en andere vitamines groep B (dus B6, B12 enz., foliumzuur zelf is B11) in je lichaam. In simpele woorden, foliumzuur die ik altijd heel braaf had geslikt, wordt niet door mijn lichaam verwerkt. Dat kan als gevolg stollingsproblemen hebben, waarbij het vruchtje niet voldoende zuurstof krijgt en afsterft. Dat kan ook op een latere stadium in de zwangerschap gebeuren; er zijn meiden die bij 20 weken hun kindje hadden verloren. Ik ben heterozygoot, wat betekent dat ik deze mutatie heb geerft van een van mijn ouders. Waarschijnlijk mijn vader, want hij had ernstige trombose op 57-jarige leeftijd. Als je deze mutatie van beide ouders hebt, ben je homozygoot. Plus ik blijk veel te lage vitamine D te hebben, zit twee keer onder de norm, terwijl ik al 2 maanden hoge doseringen van vitamine D slik op advies van Dr. Pfeiffer uit DD... Helaas is er echter heel weinig bekend over heterozygote mutatie van MTHFR en herhaalde miskramen. Veel artsen zijn van mening dat pas als je de foute gen van beide ouders hebt, heeft dat invloed. In mijn geval zeggen ze dat de goede gen compenseert voor de slechte en dus heeft het geen gevolgen. Dus willen ze je ook niet behandelen. Maar op internet lees je heeeeel veel verhalen van vrouwen met heterozygote mutatie en herhaalde miskramen. Ik vond ook dat als je heterozygoot bent, je gen maar op 50% tot 70% vermogen functioneert, toch een hele afname dus. De behandeling houdt in dat ik zogenaamde "actieve" vormen van vitamines B moet slikken (die zijn gedeeltelijk al "omgezet" tot het punt waarbij mijn lichaam ze verder kan omzetten). Daarnaast wordt "baby aspirine" (lage dosis aspirine) geadviseerd om mogelijke stollingsproblemen te voorkomen, en artsen in America schrijven zelfs sterkere bloedverdunners voor. Maar ik ben bang dat ik ze hier niet voorgeschreven zal krijgen... Dus heel dubbel... Er is een mogelijke reden gevonden, en echt de enige wat eruit kwam, maar tegelijkertijd wordt er waarschijnlijk niks mee gedaan door de artsen omdat het officieel nog niet bewezen is. Gelukkig kun je vitamines gewoon zelf bestellen en slikken, dus dat ben ik van plan om te doen. En baby aspirine kun je ook gewoon bij de apotheek halen. Dus het is proberen waard... Zeker door mijn vader lijkt het me heel plausibel dat dit de reden is in mijn geval... Voor diegenen die het interessant vinden, er is een topic hierover in het onderdeel "Miskraam". Er zijn toch blijkbaar genoeg vrouwen met dit probleem...