Een kind dat wegloopt bij de opvang..hoe dan?

Had mijn kind kunnen zijn. Die liep vanuit huis weg op 2,5 jarig leeftijd dacht hij alleen naar Intertoys te kunnen gaan. Mijn langste half uur ooit geweest.

zolang hun alles aan hebben gedaan om dit te voorkomen. Zoals hoge klinken en sloten die hun niet open krijgen. Vertrouw ik ze volledig. Want ze zo klein als ze zijn zo slim zijn ze ook en helaas ontsnapt er dan een. En dan hoop ik dat ze alert zijn en snel gaan kijken waar kindje is. En hopelijk in goede gezondheid aantreffen.

 

Ik hoop dat ouders zich veilig voelen om hun kind te brengen. Ik let altijd heel goed op. En zo vaak gebeurt het gelukkig niet als je bedenkt hoeveel kinderen er naar de opvang gaan! Ooit ook eens een peuter gevonden aan de verkeerde kant van het hek bij de psz. Haar moeder zag ik gelukkig nog, psz had haar nog niet gemist.

 

Ik geloof niet dat dit steeds meer gebeurt

Ik geloof niet dat dit steeds meer gebeurt. (Kun je dat onderbouwen? Ik geloof wel dat je er nu door social media makkelijker over hoort.)

Er is veel aandacht voor veiligheid, protocollen worden steeds beter en duidelijker opgesteld en nageleefd. Veruit de meeste gevallen van weglopen zijn vanuit het eigen huis, of vanuit een situatie waarbij de eigen ouder de zorg en dus verantwoordelijkheid voor het kind draagt.

"Gewoon" toevertrouwen heb ik overigens nooit gedaan. Ik heb met zorg een kinderdagverblijf uitgezocht en kritisch gekeken naar onder andere de veiligheid. En eenmaal bekend met de leidsters is er veel vertrouwen ontstaan. Ik heb mijn kinderen dus altijd met een goed gevoel gebracht. In de wetenschap dat er altijd wat mis zou kunnen gaan, net zoals dat thuis ook altijd zou kunnen gebeuren.

 

Ik kan me er niks bij voorstellen. Kind zou hier door 3 deuren moeten waarvan er 2 altijd dicht zijn, de derde meestal ook. Als ze buiten spelen zou hij een speciale sluiting van het hek open moeten krijgen, en daar is altijd een leidster die die deur in de gaten houd en ook ouders aanspreekt als ze m niet meteen sluiten.
Qua ontsnappen als die optie er zou zijn snap ik dan weer wel: mijn peuter heeft ooit een eetkamerstoel naar de gang geschoven, is er opgeklommen en was de haak van de deur aan t halen. Gelukkig werd ik wakker (hoogzwanger op de bank dutje aan t doen, deuren dus op de haak etc zodat het veilig was (leek)). Oeps!

 

Oei. Als dat bij ons het geval is (deuren open om door te luchten) dan staat er altijd iemand ‘op wacht’ om dit in de gaten te houden. Dit is alleen in de ochtend. De rest van de dag is de deur van buiten af niet te openen, ouders moeten aanbellen.
Ik ben er erg blij om want mijn oudste valt dus wel in de categorie ‘peuter gevonden op straat op zondagochtend in luier’. Gelukkig weten we dat en nemen maatregelen om te voorkomen dat hij er tussenuit piept.

 

Mijn kind kwam ik tegen in de sluis. Hij was via groep 1, naar groep 2 gesneakt in de opvang (zit een deur met traphek tussen) en terwijl ze praatte met 1 ouder, is hij erlangs geglipt zonder het te merken, de ouder voor mij had de 1e sluisdeur niet goed dichtgedaan (deurklink zit op 1, 5 meter hoogte: kind kan er zelf niet bij. En stond bij de laatste deur: de hoofdingang deur. Die bewust al extra zwaar is.
En ik kwam aan om hem op te halen en daar stond ie dus....

Thuis is hij ook al een paar keer weggelopen ondanks meerdere barrières. Ik kan ze het ook niet kwalijk nemen. Hij is zo vreselijk vindingrijk, ongeremd en ziet elke kans. Hij kent ook geen angst.
In hun thuin kan hij niet ontsnappen gelukkig. Geen verplaatsbare objecten zoals krukken die hij tegen het hek kan zetten haha, hek is ook te hoog voor hem dus daar begint hij niet aan.


De oudste van mijn zus is gewoon in groep 1 naar huis gelopen: gaatje in de heg gevonden tijdens buiten spelen en daahaag kind. Op de opvang klom hij met 2 al over alle traphekjes heen ook en zat ie regelmatig in de verkeerde groep: thuis hadden ze al de traphekken daarom verwijderd. Was veiliger zonder traphek.

 

Heel eerlijk, het kan altijd gebeuren want het blijven kinderen.
Bij je eigen kinderen gaat er ook toch wel eens wat mis of ben je ze een moment kwijt.
Wat ik belangrijk vindt is dat de opvang er aandacht voor heeft, er alert op is en als er iets mis gaat er dan ook voor uit komt en er wat mee doet.

Mijn zoon was laatst op z'n hoofd geslagen door een ander kind met een schep, met een enorme hoofdwond tot gevolg.
Dat ligt dan niet aan de leidsters, als hij zelf buiten zou spelen zonder opvang kan dat ook gebeuren.
Maar de leidsters hebben gelijk ingegrepen, ons gebeld en de ouders van de "dader" en eerste hulp verleent volgens het protocol.
De ouders van de dader zijn ook op gesprek gevraagd om het gedrag te bespreken en dit in de toekomst te voorkomen (was niet het eerste incident met dit kind). En ze belde nog later hoe het nu gaat en/of ze nog wat konden betekenen voor ons.
Dan vertrouw ik mijn opvang dat ze adequaat met een situatie omgaan. Voorkomen kan gewoon niet altijd.