Welke volwassene, van welke diersoort? Waarom is het zo moeilijk om een dier te onderscheiden van een mens.. Ik hoop echt dat, mochten mijn kinderen ooit in de buurt komen bij gevaarlijke dieren, dat ze dan idd bang zijn en weten dat ze hard weg moeten rennen. Net zo hard als ik hoop dat konijnen in het bos bang zijn voor alle mensen. Omdat zij niet van te voren weten welk mens ze gaat jagen of vangen. Jouw kind is de natuurlijke vijand van een konijn, en het is voor de konijn veel beter om dat ook te beseffen.
Nee mag hij niet en ik vindt het ook totaal niet nodig. Hij mag in de herfst achter de vallende bladeren aanrennen maar dieren laat hij met rust.
Dit vind ik een lastige want ik ben geneigd om een schijnbeweging te maken naar duiven als ik bijv. op een terras zit. Er achter aan rennen vind ik niet nodig maar ik kan me wel voorstellen als kinderen het doen.
Van mij zou hij achter duiven aan mogen rennen in de stad. In de natuur niet. Duiven zijn veel te tam door onze schuld. Op mijn vorig werk moest ik soms om 6u s'ochtends beginnen en in de zomer waren er toen op dat uur altijd duiven op straat en je denkt toch niet dat die wegvliegen als je met je auto komt aanrijden? Die blijven zitten waar ze zijn en gaan niet aan de kant en dan moet je er met je auto met 2km per uur door zigzaggen om ze niet te raken want ze zijn zo tam dat ze hun natuurlijke instict voor gevaar kwijt zijn door de mensen. Ga je hier in de stad op het plein een frietje eten dan zitten 20duiven om je heen omdat anderen hun voeren. Ze zijn hun instinct helemaal kwijt, zien geen gevaar meer door ons en zo laten ze zich gemakkelijk pakken door jagers of omrijden door auto's. Dus als ze erachteraan rennen vind ik niet erg. Met stokken gooien en pijn doen vind ik wel helemaal niet kunnen. In de natuur of aan het water zal ik hem wel leren hun met rust te laten omdat ze daar "wonen"
Volgens mij ging de discussie er meer over, wat je er van vindt als een 'groot' kind zonder enige reden dieren zoals eenden of duiven op gaat jagen. Ik zie dan niet echt een vergelijking met het wegrennen voor gevaarlijke dieren.
Dus... een dier wat zijn natuurlijke instinct is kwijt geraakt (door onze schuld) daar mag je achter aan gaan rennen? Ik zie het nut daar niet zo van in. Zou het dier zijn instinct dan weer terug krijgen? Als ze je niet tot last zijn (bedelen, poepen, rotzooi maken enz) vindt ik dat ze met rust gelaten moeten worden!
Mijn kinderen mogen niet achter dieren aanrennen om ze op te jagen Ik vind dat pestgedrag en dat wil ik niet hebben Je laat de dieren gewoon met rust Op het moment dat een dier weggejaagd moet worden voor zijn veiligheid doen we dat rustig en leg ik uit waarom zodat het verschil duidelijk is.
Oh.. oké.. Maar jij vindt dus, omdat wij die gevaarlijke dieren zijn, dat we maar een soort aanval moeten inzetten bij de eenden en duiven zodat hun natuurlijke instinct intact blijft?
Jeetje, nog iets wat ik kan afstrepen op mijn 'tokkie' lijst. Het is natuurlijk machtig interessant om te zien hoe de duiven gaan vliegen op het moment dat hij aan komt rennen. Ik zie er eigenlijk geen kwaad in. Zo lang hij ze maar geen pijn doet of tot vervelens toe blijft opjagen. Nee, ik kan hier echt niet mee zitten hoor.
Hier mogen de meiden geen enkel dier opjagen. Ze mogen de beesten rustig benaderen en dan vliegen of lopen ze vanzelf weg.
Ik snap je vraag, ik snap je bedoeling en ik snap je liefde voor dieren... allemaal logisch en goed.. Maar ik snap niet de bemoeienis naar andere ouders en het stempelen van mensen met asociaal en een tekort aan opvoeding, heel tenenkrommend zeg!
Dan moet ik wel afschuwelijk zijn hoor. Want als er een groep van 30 duiven voor me staat dan vind ik niks leuks om ze allemaal weg te jagen. Ik zou er niet achter aan blijven zitten maar zon grote groep verstoren.. dat is gewoon leuk. Achterna zitten is dan weer net iets anders in mijn ogen, dat mag mijn dochter dan ook niet bij de dierentuin of iets.. maar even wegjagen.. dat is een lekker simpel kinderpleziertje.
Mijn vader jaagt altijd de duiven weg uit hun tuin (schijten alles onder) En mijn zoon doet dit na, alleen dan bij alle vogels. "Gelukkig" alleen in onze tuin en die van mijn ouders en van de zomer ook bij het vakantiehuisje. We hebben hem daar wel steeds op aangesproken hoor. Maar we wilden opa ook niet helemaal afvallen. Ik vind ook eigenlijk wel dat hij gelijk heeft. Dus inmiddels slaat onze kleine 'waakhond' alleen aan als een illegale duif onze tuin bezoekt. Overigens zijn die duiven er ècht niet van onder de indruk hoor. (Niet van zoon en ook niet van de pogingen van mijn vader, haha.) Dus zielig vind ik het absoluut niet. Ik erger me ook niet aan kinderen die 'stadvogels' zoals meeuwen en duiven opjagen. Die beestjes landen inderdaad 1,5 meter verder en eten net zo rustig verder. Die dieren vormen ook best vaak een plaag. Ze hebben zich een beetje te goed aangepast. Maar als kinderen (of volwassenen) echt gericht naar die dieren schoppen of takken / stenen gooien e.d. vind ik dat niet kunnen. Ik zou daar zeker wat van zeggen. Ik maak dus onderscheid tussen 'wegjagen' en 'pijn doen'. Andere beestjes dan duiven moet hij van mij met rust laten. Vooral broedende vogels moet je van mij echt met rust laten. Maar los van de vogels in onze tuin die het even te verduren hebben gehad, heeft onze zoon ook nooit een poging gedaan om dieren weg te jagen. Bij een peuter zou ik nog niet boos worden als hij de fout in gaat. Ze snappen het nog niet en kunnen zich nog niet in een ander verplaatsen. Ik zou het wel bespreken zodat ze het leren. Oudere kinderen weten dit echt al wel. Daar zou ik dus wel boos op worden als ik zie dat ze dieren pijn proberen te doen.
Tja, als ze in de weg lopen, mogen ze ze van mij wel even aan de kant jagen, als ik een eend op de weg heb, dan toeter ik bijv. ook als ik in de auto zit, anders moet ik 3 x zo lang wachten tot hij de weg over gewaggeld is. Verder moeten ze dieren niet lastig vallen, slaan, duwen, dingen er naartoe gooien, maar dat doen ze eigenlijk al niet. Ze zijn met huisdieren opgegroeid en weten wel hoe je er mee om moet gaan.
Nee geen aanval, maar ik vind het erg ver gaan om te denken dat vogels, eenden en konijnen zich psychisch gekwetst of onrespectvol behandeld zouden vinden omdat kinderen achter ze aan rennen. Dat ze dan bang worden, prima! Ik heb meerdere malen uitgelegd waarom ik het juist goed vind dat dieren in het wild bang zijn en blijven voor mensen. Alleen denken sommigen in hun omgang met dieren te veel uit zich zelf, en niet zozeer in het belang van het beest. Ik heb het absoluut niet over het pijnigen van dieren voor de lol. Als mensen overgaan tot doden van dieren moeten ze die tenminste opeten.