Lieve vlindermama's, Net zoals de meeste van jullie ben ik mijn mooie dochtertje verloren na 28 weken zwangerschap. Ik kreeg van de één op andere dag weeen en na een controle bij de verloskundige was ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. Vanaf toen is alles in sneltrein vaart gegaan en is de dag erna ons dochtertje in mijn buik overleden. Na de emotionele en harde klap moest ik ook nog eens gaan bevallen, want de doktoren hadden de bevalling al op gang gezet d.m.v weeen opwekkers. Na onderzoek is gebleken dat ons dochtertje vocht vasthield in haar lichaampje. Ook wel HYDROPS genoemd. Dit kan volgens de kinderarts 3 oorzaken hebben; - Hartafwijking bij het kindje (dit was niet het geval) - Open ruggetje (ook niet het geval) - Bloedarmoede bij het kindje (ook niet het geval) We zijn toen naar huis gestuurd met de mededeling ... pure pech wat jullie is overkomen. Nou, het verdriet en de pijn wordt er niet milder door! We zijn na een paar maanden weer gaan proberen om zwanger te worden. De kinderwens is gewoon zo groot. Ik ben nu een aantal weken zwanger en ik geniet er geen enkele seconde van . Ik ben constant bezig in mijn hoofd om mezelf erop voor te bereiden weer hetzelfde mee te maken (moge God het behoeden). Nu heeft het ziekenhuis opeens contact met mij gezocht, omdat ze een onderzoek willen gaan doen bij mij en mijn partner. Ze vermoeden misschien dat hij of ik een bloedziekten hebben, waardoor hydrops is ontstaan bij het kindje. Maar de kans is erg klein, want anders hadden ze het wel eerder ontdekt. Maar goed, dan hebben hun alles afgesloten voor hun gevoel. Ik kan en wil niet meewerken aan dit onderzoek, omdat ik hier emotioneel niet te sterk voor ben om de uitslagen te horen. Want als dit weer het geval is zullen ze de zwangerschap moeten afbreken. Ik wil gewoon rust in mijn leven, we hebben al een flinke trauma opgelopen toen we ons dochtertje zijn verloren en het wordt er niet minder op door al die onderzoeken en bellerij vanuit het ziekenhuis. Heeft iemand ons verhaal ook een keer meegemaakt, of heeft er iemand ook eens een kind verloren aan hydrops (of ander familielid/kennis)? Ik wil graag positieve verhalen horen van lotgenoten die na een overlijden gewoon weer gezonde kinderen hebben gekregen. Ik weet anders niet hoelang ik dit nog ga volhouden. Is mijn verhaal een beetje herkenbaar voor iemand? Hoe gaan jullie om met een volgende zwangerschap na overlijden van je zoon/dochter? Bedankt dat ik mijn verhaal mocht doen.
Moderator: Kunt u dit bericht verwijderen aub? Ik heb 'm al geplaatst bij vlinderlounge. Ik hoop dat ik daar meer reacties zal krijgen. Alvast bedankt.
Lieve Amelen, Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en heel veel suc6 met deze zwangerschap. Heb een vriendin van mij gesms-t, zij is ook van het forum, om te vragen of zij jou zou willen helpen door haar verhaal te doen. Liefs en een dikke knuf Senn