Hai Dames het klinkt misschien raar maar ik ben zo ontzettend bang geworden voor een te vroege bevalling.. In het kort. ben afgelopen weekend in t ziekenhuis opgenomen geweest van zat ochtend tot woensdag avond ivm blaas - nierbekken onsteking. Best heftig met ko - lieken aanvallen. Dacht eerst ga bevallen.. Daar begon het al mee.. Bleek achteraf gelukkig mee te vallen heb nog wel antibiotica en nog vreselijk veel last van m`n rug! komt met vlagen.. Nu lag ik op de verlosafdeling. Ik kreeg dames op de kamer die te vroeg aant bevallen waren, of waarvan de weeeen werden opgewkekt e.d. Als ik zag hoe moeilijk deze dames het hadden dacht ik echt... oh jee.. ik moet nog. Nu las ik elders op het forum hier dat iemand bevallen is met 31 weken en dat dit ook begon met rug klachten. Durf niet eens meer te persen op de wc krijg er gewoon zo`n buikpijn van en dan denk ik ooh nee nog niet bevallen.. heel dom eigenlijk.. Maar ik kom er niet vanaf. Sta met de angst op en ga er mee naar bed van wat als ons kindje te vroeg komt! kent iemand dit? en of hoe ga je hiermee om? Groetjes Danielle ( Sorry voor t lange verhaal. )
Ach jeetje wat vervelend zeg . Kan me best voorstellen dat je wat angstig bent geworden na een ziekenhuisopname. Ik zou me er niet te druk om maken, stress moet je toch wat vermijden Naar de wc gaan moet je gewoon doen hoor, niet bang wezen bedoel ik. Als het begint dan begint het daar heeft hard persen niks mee te maken En je moet maar zo denken, tuurlijk is het beter als je kindje tot minimaal 37 weken blijft zitten, maar je bent nu 31 weken en dan kunnen ze ook al heel veel hoor, je mag hem/haar dan alleen nog niet mee naar huis. Als jij gewoon doet wat de arts/vk enz. zegt dan zal het vast goedkomen
Ik had bij de tweede zwangerschap een behoorlijke kans om weer te vroeg te bevallen (ben bij de eerste bij 30.1 week bevallen dankzij pe/HELLP), en mijn gyn wist al dat ik nooit de 40 weken zou halen. Ik heb dus maar de instelling gehad van als het echt gebeurd dan moet ik er het beste van maken. Je kan het dan toch niet tegenhouden!
He, wat de anderen hier ook al zeggen: als het gebeurt, gebeurt het gewoon en daarin hou je niets tegen... Persen op de wc heeft daar niets mee te maken en brengt je weeen echt niet op gang! Hou je gewoon aan de adviezen van de arts en verder kun je echt niets doen. Dan helpt bang zijn of piekeren echt niet: komt het, dan komt het. Komt het niet, dan komt het niet.... Wat jij dan ook verder doet of denkt maakt daarin niets uit, dus probeer het toch van je af te zetten en te genieten. En: als je kindje komt, is dat natuurlijk niet ideaal, maar over het algemeen redden ze het heel goed vanaf deze fase!
Ik ben er ook bang voor, maar weet niet hoe dat komt. Ik ben dolblij als ik over de 30 wkn ben en meer gerust ben dat het kleintje het steeds beter zal gaan redden.
Hai meis, Ik snap precies hoe je je voelt. Lag met 30 weken in het ziekenhuis met vroegtijdige weeen. Ik ben ook zoooooooooo blij dat ik nu de 34 weken voorbij ben... Ik ga nu voor de 37 weken! Elke ochtend dat ik opsta denk ik........pfoeee gelukkig ze zit er nog. Elke harde buik.......elk krampje voel ik en dan sta ik gelijk in de startblokken. Even volhouden meis..... groetjes Debby