Dat klopt ongeveer wel. Degenen die geen tikken uitdelen vinden dat een tik onder een klap geven valt of slaan. En degenen die tikken geven denken dat degenen die dat niet doen een hele dag in discussie zijn met hun kind.
Kan jij belachelijk vinden, maar dan heb jij de kinderen niet meegemaakt die ik heb meegemaakt dus uit dat punt van ervaring dat ik met dat soort kinderen heb is mijn uitspraak gebaseerd en ik baseer iets liever op iets wat ik uit eigen ervaring heb meegemaakt dan maar in het wilde weg dingen te roepen, en daarmee wil ik heus niet ieder kind over 1 kam scheren maar het zijn er nogal wat hoor .. En dat jij het nog niet meegemaakt hebt dat andere mensen hun spullen weg moesten zetten omdat jij op visite kwam is of omdat dat doorgaans gebeurt zonder dat je erbij bent,want laten we wel zijn, ze gaan jou niet met je neus erop drukken dat ze hun spullen opbergen voor die kleine van je (is ook zo lekker lullig he, en mensen zijn doorgaans niet zo eerlijk om zulke dingen rechtuit in je gezicht te zeggen want waarschijnlijk zie jij als moeder het anders) of je hebt je kind gewoon zo opgevoed dat het uit zichzelf gewoon nergens aankomt en of dat nou komt doordat je het wel eens een tik op de vingers hebt gegeven met de welbekende nee dat mag niet want of dat je het op een andere manier straf hebt gegeven, het gaat er in beide gevallen natuurlijk om hoe jou kind is want elk kind is anders .. Dus ja belachelijk of niet, dat is nou eenmaal mijn mening en mijn ervaring .. Ik weet niet van wie die uitspraak kwam dat je irriteren aan het kind schadelijker kan zijn, maar ik kan me voorstellen dat het een kind niet echt een goed gevoel zal krijgen als het in de gaten heeft dat het zijn ouders irriteert .of dat de ouders het kind bewust negeren maar goed ieder zijn eigen opvattingen en ik denk dat je pas ergens echt over kunt spreken als je zelf ervaring hebt op bepaalde vlakken . Als jij nog geen kinderen hebt kun jij wel zeggen dat je je kind nooit een tik zal geven maar pas over een paar jaar kun je daadwerkelijk zeggen of je het wel of niet ooit eens gedaan hebt want ook die moeders waar ik over spreek die van die kolere kinderen zijn uiteindelijk wel eens overstag gegaan voor die welbekende corrigerende tik
als je je kind een tik geeft als je het niet meer aankunt geef je je kind het verkeerde voorbeeld. dus als jou kind vind dat je niet luisterd naar hem mag hij jou ook slaan? als je kindje weer wie de baas is luisterd hij ook wel hoor, laat gewoon niet over je heen lopen.\ maak afspaken met je kind. bijv. als je niet luisterd moet je een stuk speelgoed inleveren. of als je lief bent krijg je aan het eind van de dag een sticker heb je er 10 dan mag je iets leuks doen samen met papa of mama.
Niet iedere opvoeder, maar ik hoop dat als mijn kind enigzins op mij gaat lijken als peuterpuber, dat mijn moeder die 2 dagen per week gaat oppassen mijn kind dan even flink bij de arm neemt en het dan corrigeert. Mijn moeder voed dan dus 2 dagen per week op, en je kan niet zeggen die 2 dagen mogen ze alles wat fout/slecht is. En nogmaals een tik is heeeeel wat anders als slaan. Maar ik mag aannemen dat iedereen hier dat verschil toch wel begrijpt.
Ik begrijp wel hoe de corrigerende tik hier bedoeld wordt hoor, maar ik wilde ook mijn ervaring delen. En mijn reden geven waarom ik het nooit zal doen. Ik beticht niemand van slaan, ik vind dat je je op een forum ook niet hoeft te verantwoorden voor de opvoeding van je kind. En je kan zeggen dat wat mijn pa deed, niets met een corrigerende tik te maken had, nou kennelijk is die interpretatie voor iedereen anders want hij vond van wel.
Belachelijke vergelijking! heeft totaal niets maar dan ook niets met opvoeden te maken, geen appels met peren vergelijken aub... Mijn vriend is vroeger ook mentaal en lichamelijk mishandeld door zijn vader (incl zijn moeder) en toch is ie VOOR de opvoedkundige tik hoor die twee dingen hebben absoluut niets maar dan ook niets met elkaar te maken, een tikje (waar je niets zelfs geen striemetje aan overhoud) kan je niet vergelijken met slaan.
Ik roep niks in het wilde weg. En natuurlijk zijn de kinderen die wél een tik krijgen schatjes en geen kolere kinderen? Ahum, ik ben moeder en er is een tweede op komst... Dus ik denk dat ik wel degelijk over een hoop dingen hier kan meepraten. Bovendien zit mijn kind in de peuterpuberteit wat zoals je zult weten zeker niet de gemakkelijkste periode is. En jij denkt dat een kind wel een goed gevoel heeft als het een tik krijgt?
Ik maak geen vergelijking, in de openingstopic wordt gevraagd of je voor of tegen een tik bent, ik ben tegen en geef mijn persoonlijke reden. Geen discussiepunt toch?
daarin verschillen we dan van mening, want geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om mijn kind op die manier bewust pijn te doen. Daarnaast heeft astrid zich al eens verbrand aan een hete bron (namelijk de gashaard in de woonkamer). Haar hele handafdruk stond in het glas en haar handje was natuurlijk helemaal glad van de hitte. Maar.. niet lang daarna... hoppa, weer naar de gashaard. Toen heeft ze dus wel een tik gekregen en sindsdien loopt ze met een boog voorbij die haard. Mocht ze nu toch de wil hebben om er naartoe te gaan, is NEE nu dus wel voldoende. Ik vind het zelfs een weerzinwekkend idee om mijn kind op die manier te leren dat iets heet of gevaarlijk is. Het doet vele malen meer pijn dat mijn tik en komt in haar geval niet over. STERKER NOG het zal haar uitnodigen om eerst maar eens te voelen of het echt zo is, voordat ik luister naar mam.
Hmmm misschien kun je het anders zien. Ik denk dat ze juist probeert uit te leggen wààrom ze er niet voor kiest om haar kind te tikken en andere oplossingen zoekt. Er zijn meer wegen die leiden naar Rome. Ik heb een vergelijkbare jeugd gehad als jou partner. Ik kan alleen maar minachting voelen voor wat zij mij hebben aangedaan. Maar ik ben niet voor de opvoedkundige tik. Ik ga mijn kind waar ik zelf voor heb gekozen waar ik ontiegelijk veel van hou niet 'opvoedkundige tikken' uitdelen.
Jij geeft je kindje geen tik omdat je zelf mishandeld bent maar DAT heeft niets te maken met een opvoedkundige tik. Dus heeft je verleden een beetje weinig mee te maken behalve dat je het misschien een beetje huiverig maakt in hoever die opvoedkundige tik gaat.
Hmz..jah dat is idd erg verantwoordelijk! Je kind het handje met opzet verbranden... Ook al is het een seconde, dat doet meer pijn dan die tik op een luier...
Ik ben ook zwanger maar mijn nederlands is toch best redelijk ondanks de mindere raportcijfers van vroeger: slaan en tik zijn niet hetzelfde toch? Ook ik ben zwanger maar ten eerste: Je kind moet respect voor jou krijgen, het moet dus jou gaan geloven op je woord en jou vertrouwen dat jij het beste met hem voor hebt. Als dat soms gepaard met een tikje moet gaan tegen de luier of op de vinger (met 1 vingertje tikken dus niet meppen met de vlake hand... groot verschil) zie ik daar geen kwaad in. Ik wind me er totaal niet over op wat een ander van er van vind als ik mijn kind straks terechtwijs midden in de supermarkt, ik denk dat de meeste zoiets zullen hebben van: he he eindelijk iemand die zijn kind weer met beide beentjes op de grond zet. Je moet een kind namelijk corrigeren waneer het de fout begaat, en in de gemiddelde supermarkt hebben ze geen trap of gang. Eer dat je met je kind thuis bent is het allang vergeten wat het fout deed.
Als dit alles nou allemaal niet meer werkt? En je hebt al het mogenlijke al geprobeerd en het gaat maar door en door en een kind is dermate dominant en aanwezig dat de andere kinderen daar last van hebben wat zou je dan doen? Ik bedoel ik heb hier een jongen van 8 jaar lopen die het bloed onder je nagels vandaan trekt en continu uit is op een discussie en doet waar hij zelf zin in heeft. Praten heeft dan op een gegeven moment geen zin meer ook al zou je denken van wel met een kind van 8. Moet ik als ouder dan maar toe staan dat hij onbeschoft is en de meest gevaarlijke fratsen uit haald ? Dacht het niet ! Noem mij maar ouderwets dan maar op een gegeven moment is de koek op hoor en die tik is niet uit onmacht maar wel om blijk te geven wie het hier voor het zeggen heeft PUNT. iedereen is het er nu wel over eens dat ieder het op zijn of haar manier doet en het ieder voor zich of dat de juiste is , dat zal later blijken als de kinderen groot en volwassen zijn. Ik bedoel als je alles van te voren weet in dit leven. De perfecte manier van opvoeden bestaat namelijk niet zo blijkt hier namelijk wel weer. Ik wil alleen benadrukken dat die tik die ik ( op een hand te tellen ) wel eens geef mij niet tot een slechte ouder maakt. als ik mijn kind niet waarschuw en hem zijn gang maar laat gaan en geen grenzen duidelijk aan geef dan voel ik mij als ouder tekort gedaan als het fout loopt. Die tik is niet het enigste wat telt hier maar een beloning voor positief gedrag en vooral veel liefde een luisterend oor etc.
Nee, ik ga het handje niet verbranden. (zou mooi wezen zeg ) Maar even laten voelen dat t warm is... Ik zie het al voor me, kind helemaal onder de brandblaren, want mama wil geen tik uitdelen! Maar ik bedoelde ermee te zeggen dat er meerdere wegen zijn die naar rome leiden. Deze tip heb ik gekregen van een respectabele psychologe. Zij was tegen de tik en bood dit alternatief... O enne gupsie, t was geen aanval op jouw corrigerende tik, maar meer een voorbeeld, dat er opties zijn! (maar dat snap je wel)
Ik zeg ook niet dat een tikje en mishandeling met elkaar te maken hebben maar mijn visie hierop is bepaald door wat me gebeurd is. En een tik blijft een tik, ik wil dat niet, het haalt bij mij persoonlijk herinneringen naar boven die me pijn doen.
Nee hoor je ziet mij niet tikken dat kinderen die af en toe wel een tik krijgen schatjes zijn, want dat bepaald de opvoeding in zijn algemeen hoe jij verder met je kind omgaat, alleen en nogmaals daar schijnen sommige overheen te lezen, ik baseer mijn mening op de ervaringen die ik meemaak van moeders met kinderen die er geen heil inzien(zagen) hun kind een tik op de vingers of billen te geven en waarmee alleen maar mee gepraat werd (lees gediscussieerd) Sorry hoor maar ik vindt het gewoon etterbakken van kinderen vooral als je op een verjaardag zit en het kind met zijn vingers in alle salades zit om alles te willen proeven (lekker fris) de moeder maar als een langspeelplaat blijft herhalen dat mag niet jantjejantje niet doen jantje pas erop dat mag nietetc etc etc . De mijne zijn ook klein geweest hoor, maar als ik 3x zei dat ze er van af moesten blijven en ze deden het nog een keer kregen ze een tik op hun vingers en het was afgelopen, moet ik de rest van de visite gaan irriteren door mezelf te blijven herhalen? Ik ben niet achterlijk, en die kleine ook niet hoor want ze weten dondersgoed dat het niet mag maar als jij jezelf maar blijft herhalen door te zeggen dat het niet mag ze bleven doorgaan tot grote ergernis van de rest van de visite die toch echt geen stokkie salade meer naar binnen kreeg . En zo zijn er tig voorbeelden die ik aan kan halen van dingen die ik met dat soort kinderen (moeders) heb meegemaakt, en wil daarmee niet al die moeders-kinderen over 1 kam scheren maar dat is gewoon mijn ervaring ermee er zullen aan beide kanten uitzonderingen zitten Er zijn kinderen die perfect gedrild zijn en waarbij er geen haar op hun hoofd is om iets te doen wat niet mag maar er zullen ook kinderen zijn die al tig tikken hebben gehad en die er ook schijt aan hebben waarschijnlijk hebben die dan net ff iets te veel tikken gehad waardoor zon tik het nut dus voorbij schiet .. Weet je ik denk dat het puur kind afhankelijk is hoe een kind opgevoed moet worden elk mens en daarmee kind is anders, het ene luistert goed en de ander blijft de grens opzoeken en desgewenst overschrijden en het is aan jou om te kijken hoe ver het kind de grens over mag Zelfde is met die gasten in de lik, sommige doen na een gevangenisstraf niets meer en zijn omgeslagen tot heilig boontje omdat ze dat nooit meer willen, en bij de ander heeft het een averechts effect en zal diegene door blijven gaan dingen te doen die niet mogen (lees strafbaar) Hoe dan ook we kunnen op elkaar blijven afgeven wat we willen de ene zijn ervaring is de ander zijn ervaring niet, en de ene zijn opvoeding is de ander zijn opvoeding niet . Ieder doet zoals hij-zij het goeddunkt en beste is voor het kind zowel de praters als de tikkers ..