Ik krijg hier wel een beetje het gevoel dat als je als ouder zijnde af en toe je kind een tik geeft, dat je je eigen niet in de hand hebt, dat je het allemaal niet meer weet....De ouders die het anders oplossen, kunnen jullie garanderen dat je nooit een tikje zult uitdelen? Ik ben nog geen moeder, maar ik durf er m'n hand niet voor in het vuur te steken hoor. Tuurlijk probeer ik en mijn vriend het ten alle tijde anders op te lossen, maar er zal heus wel eens een klein tikje op het vingertje of de luier uitgedeeld worden hoor. En ik weet zeker dat ik zielsveel van ons kind ga houden.... edit: ik zag dat ik het niet echt helder op had geschreven, dus even wat aangepast
quote] Sorry hoor maar ik vindt het gewoon etterbakken van kinderen vooral als je op een verjaardag zit en het kind met zijn vingers in alle salades zit om alles te willen proeven (lekker fris) de moeder maar als een langspeelplaat blijft herhalen dat mag niet jantjejantje niet doen jantje pas erop dat mag nietetc etc etc . [/quote] Dit is zoooooooo herkenbaar...Daar kan ik me dus ook zo mateloos aan irriteren! Ik vind dat je een kind echt wel een keer mag waarschuwen, eventueel aangeven dat je dit en dat doet als het nog een keer gebeurd en het dan ook DAADWERKELIJK uitvoert als het dan nog gebeurd. Niet 20 x waarschuwen, zulke kinderen zijn die waarschuwingen allang gewend en zien het volgens mij ook gewoon als een spelletje. Als bij het kind duidelijk is wat de gevolgen zijn als ze iets verkeerd doen (en dat kan vanalles zijn, op de gang zetten bijv.), zullen ze het echt niet zo snel proberen. Natuurlijk blijven het kinderen die van tijd tot tijd toch lekker dwars zijn
Oh maar daar erger ik me net zo goed aan, aan kinderen die òveral met de tengels aan zitten. Dat hoeft Milan maar twee keer te proberen en het is afgelopen. Met vingers in de salade zitten bijv. dat zou tie al hélemaal niet moeten doen. Wat thuis niet mag, mag bij een ander zeker niet. En toch hoor ik vaak van bijv. opa's en oma's ach laat hem maar doen, geeft niet. Dan zeg ik, niet mee bemoeien dat bepaal ik zelf. Als ik niet consequent ben dan zal hij nergens luisteren. Dan krijg je idd van die ettertjes die oostindisch doof zijn. Jammer dat je alleen negatieve voorbeelden hebt van kinderen die niet een tik hebben gehad. Ik denk dat het om het even is. Er zijn net zoveel ettertjes onder de ouders die niet een tik geven, als de ouders die het wel doen. Uiteindelijk bepaal je de basis voor je kind. Maar een goede opvoeding wil lang niet altijd zeggen dat je kind ook goed terrecht komt. Door de keuze van 'verkeerde' vrienden kan het al mis gaan. Tja en uiteindelijk is het de maatschappij en de omgeving die bepalend is hoe je kind uiteindelijk in het leven terrecht zal komen. Niet eens zo zeer de opvoeding.
ja ik vind dat een tikje op de vingers als een kind ergens aan komt wat niet mag best met kunnen bij mijn dochter hielp het prima nee zeggen heeft vaak geen effect omdat ze het woord niet goed begrijpen nee zeggen bij de tik heeft meer effect want dan begrijpen ze tenminste dat iets niet mag ik heb dit overigens alleen gedaan in het begin toen madammetje ging lopen en grijpen naar alles wat op tafel stond daarna is het niet meer nodig geweest
Ik deel dezelfde mening als Patrieske en Anabella, wij zijn allemaal uit persoonlijke ervaringen tegen de corrigerende tik. @Ponyville je kan wel zeggen dat het appels met peren vergelijken is, maar als je dat niet zelf hebt meegemaakt kan je er niet over oordelen. En mishandelt zijn en niet keizen voor de opvoedkundige tik hebben wel degelijk met elkaar te maken. Als ik een ouder een kind een tik zie geven, hoe zacht t ook is, ik krijg er de rillingen van en het herrinnert me aan t verleden en dat is wat Patrieske en Anabella ook hebben geprobeerd duidelijk te maken, voor ons heeft t wel degelijk met elkaar te maken en het onderscheid daartussen kunnen wij gevoelsmatig niet maken. Ponyville schreef: Het verleden heeft er alles mee temaken en gevoelens kan je niet veroordelen. Gelukkig zijn de littens daarvan nu geheeld en ik heb van t verleden geleerd hoe t niet moet en daar hoort bij dat ik mijn kind nooit een tik zal geven hoe zacht of pedagogisch verantwoord het ook is. Betekent niet dat ik vindt dat een ouder die dat wel doet een slechte ouder is, maar ik ga het op andere manieren doen en ben ook echt niet een type dat eindeloos gaat discussieren met een peuter. Bedoel dat is voor mij het tegenovergestelde van mishandeling en daartussen in zitten genoeg manieren om een kind wat duidelijk te maken. Maar ik vindt het heel vervelend dat Anabella, Patrieske en ik heel eerlijk zijn in het vertellen van waarom we zelf nooit een tik zullen uitdelen en dat er dan zo op gereageerd wordt. Wij zeggen duidelijk dat voor ons het verleden er wel mee te maken heeft, en iemand die niet in onze schoenen heeft gestaan heeft niet het recht te zeggen dat dat niet zo is.
Sanny, dat heb je heel goed en heel mooi verwoord. Ik had het niet duidelijker kunnen doen. Wat je schrijft, zo is het precies. Ik wil daar nog aan toevoegen dat jij, Annabella en ik trots op onszelf mogen zijn dat we niet in hetzelfde gedrag vervallen als dat van onze ouders, maar de vizieuze cirkel doorbreken. En een andere manier kiezen om onze kinderen op te voeden.
Mijn moeder is vroeger ook seksueel en met slaag mishandeld door haar vader en toch heeft ie ons nog steeds een tik op onze handen gegeven hoor als we iets deden wat niet mochten, bovendien kan jij niet bepalen of ik nooit iets heb meegemaakt ik zie het alleen als 2 heel verschillende dingen (opvoeden of mishandelen zijn niet hetzelfde) Ik ben haar dankbaar voor mijn opvoeding en zij is ook uit de cirkel gestapt maar heeft ons wel opgevoed zodat we precies weten wat wel en niet mag en dat met zo weinig mogelijk gezeik (lees discuseren met je kind) Mijn vriend ziet het ook als twee heel verschillende dingen ondanks zijn ervaringen (ik mag geeneens aan zijn neus komen omdat het vroeger daar zo vaak op geslagen is) dus ook hij zal het altijd in zijn hoofd hebben maarja opvoeden en mishandeling mag NOOIT in hetzelfde straatje vallen, soms kan je je kind beschermen door het een tik te geven zoals gupsie en smoekie ook zeggen....
Er wordt toch niet gezegd dat jij niks hebt meegemaakt? Er wordt hier gezegd door sommigen van ons dat we juist door ons verleden de keus hebben gemaakt om niet te kiezen voor de tik. Zijn we nu duidelijk?
@Ponyville jij gaf zelf aan dat je als kind niet mishandelt was, dus daarom zei ik dat. Maar gevoelens kan je niet veroordelen en ieder mens is anders. Dat jouw moeder en vriend ondanks hun verleden wel voor een tik hebben gekozen is hun recht. Toevallig hebben Patrieske, Anabella en ik door een soortgelijk verleden er voor gekozen om het niet te doen. En je kan met de allerbeste redenen komen waarom een tik af en toe goed is, ik begin er niet aan. En zoals ik al zei ik weet verstandelijk het verschil tussen een opvoedkundige tik en mishandeling, maar gevoelsmatig niet. En gevoel kan je daarin niet beinvloeden. En je zegt dat een opvoedkundige tik en mishandeling nooit in het zelfde straatje mogen vallen, maar door ons verleden associeren wij dat wel met elkaar. Jouw moeder en vriend kunnen dat onderscheid wel maken, maar wij dus niet. Zoals ik al zei kan je met de allebeste redenen komen, maar dit is ons gevoel, accepteer dat.
en zo kijkt iedereen op zijn eigen manier ergens tegen aan en of dat nou komt door ervaringen uit het verleden of principes of hoe ze zijn opgevoed ieder doet het anders.....
Daar heb je helemaal gelijk in smoekie. Tussen de 2 uiterste slaan en discussieren met je kind zitten nog zoveel mogelijkheden om je kinderen op te voeden en de een kiest voor een tik en de andere niet. En dat ik geen tikken geef betekent niet dat ik eindeloze discussies met mijn kind ga voeren, het lijkt nu wel of er maar 2 manieren zijn of tikken geven of praten, maar er zijn nog zoveel andere manieren om je kinderen op te voeden zonder dat je een tik geeft en zonder eindeloze discussies.
Sanny, ik ben het helemaal met je eens. Het lijkt hier soms wel alsof men elkaar ervan probeert te overtuigen dat ze het beter aanpakken dan een ander.
Ik kan mij 100% inleven dat er hier mensen zijn die moeite met een tik hebben als ze zelf mishandeld zijn of dat er paar ''tikken'' bij hen is gebleven en daarom geen tikken uitdeeld aan je eigen kind. Ik persoonlijk vind wel dat er best een ''tik'' gegeven kan worden. Niet hard, of pijnlijk maar wel dat hij/zij ervan bewust is dat het echt te ver is gegaan. Maar ja wat is een TIK. Iedereen heeft daar een eigen beeld van. En er zijn inderdaad heel veel andere manieren om je kind te laten zien, dat het te ver is gegaan.
gaan we het toch eindelijk met elkaar eens worden dat de ouder die niet "tikt" per definitie ettertjes groot brengt...evenals dat degene die er wel voor kiezen af en toe een "tik" uit te delen geen getraumatiseerde kids voorbrengt....
goh dat we daar toch altijd zoveel pagina's voor nodig hebben om erachter te komen dat er aan 2 kanten 2 kanten zit....
Het is toch niet relevant om te zeggen jij kan niet bepalen voor mij of ik niet genoeg heb meegemaakt? dat weten wij ook niet . Het is ieder voor zich om hier een mening over te mogen geven en ik geloof ook niet dat zowel Sanny als Anabella zeggen dat wij dan slechte ouders zijn althans zo heb ik het niet zien staan zeker bij Sanny niet. Zo voeden of gaan zij hun kinderen opvoeden en dat is toch prima . Ik en anderen doen dat zo nu en dan met een corigerende tik en dat maakt ons niet tot slechte ouders. ik neem aan dat we ( zeker ik) het verschil weten tussen een tik en mishandeling cq slaan en ik ben dan ook niet meer van plan duidelijk te moeten gaan maken tegen over wie dan ook dat ik een verantwoordelijke ouder ben die naar mijn inziens mijn kinderen goed opvoed met die corigerende tik. Ik kan nu ook wel erg hard roepen ik ben 30 en voed twee kinderen op van een andere moeder die de benen heeft genomen naar het buitenland voor een andere vent en heeft afstand gedaan van haar kinderen en die hebben de nodige geestelijk klappen moeten verwerken dus heb ik het moeilijk en zwaar want ik voed er binnenkort 5 op . Ieder zo zijn manier van opvoeden en daar heb ik dan ook respect voor. Zo voor mij is het nu klaar .