Dan roep je hulp in , als je het echt niet meer zou weten. Het is nooit verkeerd om eens iemand anders mening te horen. Maar ik zie de "tik" niet als laatste redmiddel, dat vind ik het allemaal wat TE dramatisch maken. Het is MAAR een tik, Je slaat je kind niet zomaar een blauw oog ofzo. Ik vind dat je van n tikje niet meer moet maken als dan dat het is.
Wat is er zo goed aan die tik op de billen? en wie bepaald wat een harde tik is? is dat blijvend fysiek letsel ? of is een tik waardoor het kind bang van jou word al erg genoeg? wie zal het zeggen... Ik geloof niet dat er beter geluisterd word wanneer er lijfstraffen gegeven worden dat is toch middeleeuws?
Ik vind het slecht omdat het juist mijn ervaring is dat 'men' zich verschuilt achter 'ach, het is maar een tik kan geen kwaad' terwijl het kind er wel degelijk schade aan kan ondervinden. Het kind leert er naar mijn mening niets mee, behalve dat papa/mama een tik uitdeelt als het niet goed luistert, dit zou mij geen veilig/geborgen gevoel meer geven.. Ik mag het dan dramatiseren, er zijn toch voldoende alternatieven?
Hahaha, ik ben wel eens boven gekomen vroeger zonder ook maar één tree zelf aan te raken! Ik heb ook best wel eens een flinke tik voor mijn pamperkontje gehad, en in mijn pubertijd was ik alles behalve lief! En ik ben er écht niet psychisch slechter van geworden hoor! Ik vind een corrigerende tik best kunnen. Het wordt eigenlijk alweer een hele andere discussie als men hier vraagt over wat ze dan onder een corrigerende tik verstaan. Iedereen heeft daar een andere defenitie van...
Kinderen vertonen immitatie gedrag dus als ze gaan schoppen of slaan hebben ze dat dus ergens anders gezien. Moet je dat dan corrigeren door ook een tik te geven?
Ik kan hier puur uit eigen ervaring spreken: Ik beet vroeger altijd mijn zusje, en mijn ouders hadden mij al meedere malen gewaarschuwd dit niet meer te doen want dit deed pijn. Ik bleef mijn zusje bijten, en mijn moeder heeft mij toen een keer ZACHT in mijn arm terug gebeten. Maar wel op zo'n manier dat ik kon voelen dat het inderdaad pijn doet als je andere mensen bijt. Bij mij kwam de boodschap écht wel over en ik heb daarna mijn zusje nooit weer gebeten....
ze had jou ook kunnen vragen het een bij jou zelf te doen dan had je precies gevoeld wat je zusje voelde.
Maar wat had je gedaan als niet je moeder maar je zusje jou gebeten had, het gaat namelijk om de wisselwerking tussen een kind en een volwassene.
Ik geloof niet dat er ook maar iemand is die zichzelf dan echt zo hard zou bijten zodat het bij jezelf pijn doet.....
Maar je moeder beet toch ook zachtjes zei je net zelf Het was dus niet nodig om jezelf hard te bijten.
Nee, maar stel dat ze dat wel had gedaan, of anders een meisje op school als jij haar had gebeten en zij bijt terug, had je dan gezegd 'Dank je wel, hier heb ik iets van geleerd en ik zal het nooit meer doen?'
Ik moest mezelf ook niet bijten.... Mijn moeder liet mij op die manier blijken dat andere mensen bijten pijn doet. Heb het daarna nooit weer gedaan.
Haha, volgens mij spreek je jezelf nu tegen Minyaweth, ik geloof dat mijn standpunt wel duidelijk is gelukkig heb je nooit meer iemand gebeten.
Ok, mijn mening dan Ik ben van mening dat een tik zinloos is en voortkomt uit wanhoop, maaarrrr ik doe het ook wel eens, uit wanhoop dus en ik weet dat dan ook wel en heb er altijd ook spijt van maar goed, I'm only human.
Wij zijn echt hardhandig groot gebracht en het heeft echt niet geholpen. Ik zou als mijn kids onder de +/- 10 jaar zit wel een tik geven als ze echt niet luisteren. Maar echt niet slaan.