Dat doet Mira ook, haha.. Dan wilt ze bijvoorbeeld de afstandbediening pakken en schud ze al met haar hoofd naar mij kijkend en zegt dan altijd "Neeeeeeee"
Ja, gelukkig heb ik daar best een makkelijk kind in. Ze weet absoluut wat wel en niet mag, betekend niet dat ze me zo nu en dan uitprobeert hoor
Ik heb ook heel veel geduld, maar als ik het dus op ooghoogte heel geduldig uitleg en ik krijg een klap in mijn gezicht, dan is het hier toch echt tijd voor de gang. Het werkt bij verschillende leeftijden (en verschillende kindjes) toch anders. Hier overigens ook een deur met raam, dus helemaal afgesloten zijn ze niet. Ze vinden de gang ook niet zo erg, maar het is een goede plek om af te koelen en na te denken. Maar ik zet ze ook wel eens gewoon aan de andere kant van de kamer. Nu lijkt het misschien net of ze de hele dag in de gang/hoek zitten ofzo, maar het gebeurt maar 1 of 2 keer per week ofzo. En soms in een lastigere periode wat meer.
Oh ik ben ook absoluut niet tegen de gang hoor! Daar ben ik juist voor! Maar het is hier nog te vroeg, daarom noemde ik dat niet..
Ik zie dat onze zoon het heel slecht heeft. ;p Nee zonder gekheid. Wij gebruiken de gang om af te koelen en daar zit hij soms wel heel vaak op een dag, en ook krijgt hij een tik als die te ver gaat. Dat betekend niet dat hij om alles een tik krijgt en hij wordt ook niet geslagen, maar hij zit momenteel in de fase dat niets doordringt als hij eenmaal dwars is is het dwars en verder niets. Ja dan krijgt hij soms een tik op zijn vingers. ow en als het heel ver gaat een tip op zijn luier maar dat is meer aaien, maakt wel indruk! Helaas zie ik veel van mezelf in onze zoon terug en ik hoop door heel streng te zijn niet net zo een rotjong te krijgen als ik zelf was!
ik was ook altijd tegen het uitdelen van een tik.. Nooit nodig geweest ook, tot ze 2 werd en vreselijk ging peuterpuberen. Ik wist niet wat me overkwam, omdat ze vantevoren echt een lief doetje was. De meeste dingen kon ik gewoon oplossen met een strafstoeltje, maar ze ging steeds de dieren hier in huis pijn doen en ook haar babyzusje slaan. Het ene moment kwam ze er gezellig bij zitten om dr te aaien en het volgende moment kreeg haar zusje een harde klap op dr pasgeboren hoofdje. Strafstoeltje hielp niet en na een paar keer vertrouwde ik dr absoluut niet meer bij de beestjes of haar zusje.. Toen heb ik dus de regel ingevoerd dat als ze de beestjes of haar zusje pijn zou doen ik het terug zou doen. Na 1 keer (best wel zachtjes) terugslaan was het voorbij. Een achterliggende gedachte was ook, dat ze zich vreselijk liet ondersneeuwen op het kdv en dat ze nu kindjes die duwen of slaan even een waarschuwing geeft, het tegen de juf gaat vertellen, maar als het kindje doorgaat, slaat ze terug. En daar kan over gediscussierd worden, maar ik heb liever dat mijn kind leert terug te slaan, dan zich steeds maar weer te laten meppen. Dus even een nieuwe invalshoek.... Wat voor voorbeeld geef je je kind als je je steeds maar weer laat slaan of schoppen? Zet je hem na een jaar peuterpuberen dan nog steeds iedere keer op het strafstoeltje, terwijl dat blijkbaar niet werkt?
Maak je borst maar nat dan, want volgens mij werkt dat averechts Kindjes gaan zich alleen maar meer verzetten tegen strenge regels. Of gaan dingen stiekem doen. Naar mijn idee kun je beter praten met hem. Alles bespreekbaar maken. Vooral als hij ergens mee in de knoop zit. En zorg dat hij zijn energie op een andere manier kwijt kan - sport, muziek, dans etc. Zorg dat je naast hem staat ipv tegenover hem. Sterkte alvast
o, en ze kreeg absoluut heel veel positieve aandacht toen haar zusje was geboren, was absoluut niet jaloers en vond haar zusje fantastisch. Dat slaan was puur bedoeld om te kijken hoever ze bij mij kon gaan..
nou hier krijgt mijn dochter echt wel eens een tikje hoor (let op: ze word dus niet afgeranseld maar krijgt wel eens een tik op de hand en eerder ook op de luier maar nu niet meer want ze is zindelijk) ik weet zeker dat die tikken van mij geen pijn doen en meestal zorgt de schrik al voor het gewenste effect mijn dochter krijgt overigens niet meteen een tik als ze wat fout doet hoor maar toen ze mijn jongste hardhandig weg duwde om dat die ergens aanzat wat zei niet wilde gaf ik haar wel even een tik op der hand! ik kreeg vroeger ook wel eens een tik als ik het te bont maakte en ik ben er niet dood aan gegaan ik vind persoonlijk dat we tegenwoordig snel te soft zijn en dat werkt ook niet altijd als opvoedmethode..
Is niet nodig vind ik, er zijn genoeg andere middelen om een kind even uit het gedrag te halen, zoals op een strafstoeltje, op de gang, dat soort dingen.
sorry hoor maar praten werkt niet altijd, onze dochter is nog al een pittig ding en als ik met haar zou praten als ze iets zou doen wat echt niet kan, dan zou ze me nog net niet uitlachen (ze is heel lief maar kan soms echt een darm zijn!) dus dat geld niet voor alle kinderen hoor, overigens regels zijn juist goed dat biedt duidelijkheid aan een kind, en vind het eigenlijk een beetje een domme opmerking, (vet), want straf geven doe je ook voor zijn bestwil en niet omdat je er een lekker gevoel van krijgt ofzo.. maargoed dat is mijn mening
Ik kan niet tegen het argument "ik kreeg ook weleens een tik en ik ben er niet aan doodgegaan/heb er niks aan overgehouden". Dat maakt het niet ok. Mijn moeder rookte vroeger tijdens haar zwangerschappen, in huis bij al haar kinderen, in de auto met de kinderen achterin. Ik heb daar niks aan overgehouden, maar no way dat ik dit met mijn kinderen doe. Je kinderen slaan is onnodig. Een tik bagataliseren door te zeggen dat het geen slaan is, is bullshit. Je gaat een grens over als jij je kind op die manier aanraakt. Het is slecht voor de gehechtheid en voor de band met je kind. Trust me, ze worden er niet liever door. Wel banger.
Ik heb ook niet gezegd dat je geen regels moet stellen. Dat hoort bij opvoeden. Ik had het over een "strenge" opvoeding. Ik ben niet tegen regels, ik ben tegen straffen. Al snap ik straffen heel goed, alleen zie ik niet in waarom dit fysiek moet gebeuren. Beetje domme opmerking om te denken dat ik insinueer dat mensen zouden straffen omdat ze dat leuk vinden??
En als je oudste straks gaat puberen en dan opeens besluit dat ze mama weleens uit kan gaan testen door de jongste keihard te slaan? En als je strafstoeltje / gang / praten / positieve benadering niet helpt en ze doet het voor de 10e keer? Laat je dan je jongste die nog helemaal weerloos is gewoon maar iedere keer de dupe zijn...
Maar daar zit hem het verschil: wij geloven niet in straffen en belonen, maar in regels en ervaren en hier hoort geen tikken en strafstoeltje bij. Dat is gewoon een andere manier van opvoeden, niet zozeer een ander soort kind
Voor meer inside in het "niet-straffen", lees artikels als: Tien alternatieven voor straf Peuters: temmen of vertrouwen? – Naomi Aldort Het breken van de weerbarstige kinderwil | Kiind
Dan probeer ik er met haar achter te komen waarom ze dat gedrag vertoont. We zullen het zien. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt haar een tik te geven!
Heb ik in de kast staan Net als Luisteren naar kinderen van Gordon. Misschien tijd om eens door te nemen nu ik laatst toch een keer een afkoelplekje heb gebruikt