@mariska Irritant he, al die mensen die het beter weten. Dat ze zeggen dat je meisje laat is. Hallo! Denk even na, ze is te vroeg! Dus is ze voor haar doen normaal in haar ontwikkeling! Meiden, allemaal heel veel sterkte met het verwerken van alles wat er gebeurd is, mooi dat we zo steun bij elkaar kunnen zoeken. Het doet mij in ieder geval erg goed om ervaringen met premature kindjes en zware zwangerschappen en bevallingen te lezen. Voel je je niet zo alleen en even iets minder onbegrepen!
ja is echt heerlijk dit topic.....ik reageer niet iedere dag, dus zal wel veel bij moeten lezen, maar probeer zoveel mogelijk mee te lezen... * Jolanda, je meissie ligt nog steeds in het ziekenhuis dus? mocht je van jouw verzekering wel langer blijven? Ik ben tot de 10 dagen, wat mijn verzekering vergoedde bij mijn mannetje in het ziekenhuis gebleven, ik had verschrikkelijke heimwee, maar voor mijn kleine vent wilde ik blijven. * Janelle, jeetje das wel echt schrikken hoor, wat een klein mini meisje hebben jullie gekregen, hoop dat alles goed blijft gaan met de kleine, is allemaal wel een hoop emoties wat er nu bij komt he, ook omdat het voor jullie de 2e keer al is. Was er bij jouw beider zwangerschappen een oorzaak? Omdat je er 2 keer mee te maken hebt gehad?! * Senna, en moedr van Colin (sorry weet even je naam niet meer....) lijkt mij ook heel erg heftig hoor een 2e zwangerschap...moetr er op dit moment ook helemaal nog niet aan denken, ferron is ook nog maar 3 maanden, dus sowieso nog even niet. Maar omdast bij ons de kans weer zo erg groot is, vind ik het wel heel eng. Zal in het volgende stukkie hier onder even mijn korte verhaaltje doen wat de oorzaak was, anders leest het zo beroerd.
Oke, hier mijn oorzaak vd vroeg geboorte.... Tijdnes mijn zwangerschap had de Vk het al steeds over een "te smalle baarmoeder" bij mij, Ik heb nooit echt veel buik gehad, en veel mensen zagen het bij mij pas met 6,5 maand. Ik vroeg nog bij de vk praktijk of het kwaad kon een te smalle baarmoeder, er werd niet veel over gezegd...dus ja dan zal het wel goed zijn. Wist ik veel, het was mijn 1e zwangerschap. Bij de nacontrole in het ziekenhuis 5 weken terug had ik het er met de gyn over van die smalle baarmoeder. Hij wlde wel een inwendige echo doen. En ineens complimenteerde hij mij met wat hij op het beeld zag Ik had geen idee, dus ja. Hij liet zien dat ik 2 baarmoeders had, normaal is je baarmoeder flesvormig, bij mij is die hartvormig, en zie je aan 2 kanten een ronde bol, 2 baarmoeders dus. Ik denk dat de gyn dacht dat ik daar al vanaf wist, want hij vroeg aan welke kant Ferron gelegen had. ja dat wist ik dus niet. Hij keek en zag dat het de rechterkant was. Hij heeft toen gezegd dat als we voor een 2e zouen gaan, en het in de linkerkant gaat groeien, het kindje nog kleiner en eerder zal worden geboren. Omdat die linkerkant de baarmoeder kleiner is. Ook schijn ik meer kans te hebben op miskramen en op stuitbevallingen, en dus op weer een vroeg geboorte. naderhand dat ik thuis was kwamen pas de vragen....hadden ze dit niet kunnen zien bij de 12 en 20 weken echO? En gelukkig wist ik dit eigenlijk niet voordat ik zwanger wilde worden....want nu weet je het, en voor een volgende zwangerschap heb je dan denk ik een wat onzekere zwangerschap. want oeh...aan welke kant zit de beeb, en oeh hoe lang duurt de zwangerschap. Moet je eerder met verlof? Ik wil dan ook onder begeleiding van een gyn staan, en van tevroen weten aan welke kant de beeb ligt. dan kan ik me alvast voorbereiden..... vaag verhaal he? Dus ik kan me net als Senna en de moeder van Colin wel indenken dat een 2e zwangerschap best eng is..... Verder een vraagje voor jullie allemaal.... Mocht jullie kindje ook zo weinig voeding in de flesjes? en hadden jullie speciale voeding? Ferron krijgt nu nog steeds Nutrilon Nenatal1 voor prematuren/dysmaturen.moest een half jaar lang. We krijgen het gelukkig vergoed,dus ja waarom overstappen naar een "normaal" merk.. Sinds 2 weken mag hij nu volgens het 150x het gewicht voeding in de flesjes, en heeft hij nu 6 voedingen per dag van 100cc. de nacht voeding mocht eruit, maar doorslapen wil hij echt nog niet, dus zijn we flink aan het medderen met het speentje s'nachts om het een beetje te rekken tot 6uur de fles. Sliepen jullie babies ook zo laat pas door? En zijn jullie na jullie gewonen verlof weer gewoon gaan werken, of hebben jullie nog langer verlof aangevraagd, vooral voor diegenen waarvan hun kindje heel lang in het ziekenhuis moesten blijven?
Danili wat een vaag verhaal! Doet me denken aan grey's anatomy van vorige week, daar wa sook een vrouw met twee baarmoeders Maar sta jij niet sowieso onder begeleiding van een gyn dan, nu ze dit weten? Kaylee heeft nenatal gekregen tot ze 3.5 kg woog en daarna gewoon de nutrilon I en later de nutrilon Omneo. Ze is gaan doorslapen met 4.5 maand ongeveer. En ik ben thuisblijfmama dus ik kan je niet helpen ivm verlof
@ danili Met Tymen hebben we de voeding ook heel langzaam op moeten bouwen. Normaal krijgt een pasgeboren baby er elke dag 10 cc bij tot hij op 80 cc per fles zit. Toen wij Tymen na twee weken mee naar huis kregen mocht hij max. 65 cc per voeding hebben. Toen ik na 6 weken bortsvoeding overging op de fles kreeg hij 165 in de fles op advies cb, en daar dronk hij vaak zo'n 120 cc van over 6 a 7 voedingen. Volgens het cb mocht hij toen al die150cc x gewicht hebben, maar toen was hij nog heel licht. Overigens was Tymen vrij snel hongerig en dus kreeg hij meer dan hij officieel hebben mocht, op aanraden van cb omdat hij wat in had te halen. Inmiddels zit ik op 4 flessen van 240 cc water met 8 schepjes voeding. Grote eter dus! Ik mocht met drie maanden de 23.00 uur voeding eraf halen, omdat ik hem daar wakker voor moest maken. Hij kwam toen een aantal weken 's nachts nog en sinds een week of drie slaapt hij door van 19.00 uur voeding tot 7.00 uur. Maar nu is het natuurlijk wel zo dat Tymen "maar" 4 weken te vroeg was. Tymen heeft overigens nooit speciaal prematuurvoeding gehad, maar dat was omdat ik (afgekolfde) moedermelk gaf, met het flesje of door de sonde. Hij krijgt nu Friso normaal gemengd met comfort (voor spugen en krampjes). Ik ben nu de comfort aan het afbouwen. Wij zijn overigens vanmorgen weer bij het cb geweest en hij is in een maand tijd meer als een kilo gegroeid! 5760 gram en 62,5 cm was hij nu! Hij krijgt nu echt van die vetrolletjes, ha ha!
@Kiz, welkom! @Mariska, Tja mannen ze komen soms echt van een andere planeet . BI pffft da's kl*te, inderdaad je hebt dan natuurlijk ook een kleine rondlopen. Ik kan me voorstellen dat je daar bang voor bent. Ik ben zelf voor de ks een hele hoop bloed verloren (2.5 liter) en voelde me zoooo slecht, ik was echt zooo bang dat het helemaal mis zou gaan. Dan heb ik natuurlijk ook nog een klein mannetje rondlopen. @Vicky, Je hebt helemaal gelijk, het heeft gewoon tijd nodig, zoals ik er nu over denk, tja misschien is dat over een jaar wel heel anders (of niet ) We zien het wel op dit moment geniet ik heerlijk van mijn kleine man! @Setteke, heerlijk hoor om met elkaar ervaringen te delen, vind het echt een top topic Colin heeft tm januari afgekolfde melk gehad, je mannetje groeit goed zeg! @danili, Jeetje 2 baarmoeders ,Je zal echt bij een volgende zwangerschap onder controle zijn bij een gyn! Dit is niet iets wat je iedere dag tegen komt lijkt mij, ik had er nog nooit van gehoord. Achteraf misschien inderdaad wel goed dat je het niet wist voor je zwanger raakte. Colin krijgt gewoon Nutrilon 1, 6x120 ml per dag. Colin slaapt sinds hij uit het ziekenhuis komt door, ik moest hem alleen in het begin om de zoveel uur wakker maken voor zijn voeding ivm zijn glucosespiegel. Op dit moment mag er 8 uur tussen zitten, Colin slaapt dan van 24.30 tot 8.00. Na mijn verlof ben ik de ziektewet in gegaan, daar zit ik nu nog in. Ik hou mijn gezicht in de plooi maar er gaat geen dag voorbij zonder tranen. Ik kan gewoon nog niet werken. Tot snel weer!
Ik heb trouwens gevraagd of er een apart kopje kan komen voor ons prematuurmama's onder na de bevalling.
Hallo, heel wat leeswerk alweer! Ik ben toch zo blij met dit topic ! Jibbe Jens heeft alleen de eerste paar weken in het ziekenhuis prematurenvoeding gehad. De eerste drie weken heeft hij afgekolfde melk gehad, daarna gecombineerd met prematurenvoeding. De laatste week in het ziekenhuis zijn ze begonnen met normale nutrilon. Dus toen Jibbe naar huis ging hoefde ik geen speciale voeding meer. Wel zijn we na een tijdje overgegaan naar Omneo, omdat hij veel mondjes teruggaf. Nu ben ik deze week begonnen met opvolgmelk 2 en nu gaat de normale wel weer goed. Doorslapen deed Jibbe pas met 4,5 maand. Toen hij uit het ziekenhuis kwam kreeg hij 7 flesjes. In het ziekenhuis kreeg hij de laatste om 00.30 en de volgende om 5.30. Eenmaal thuis zat hij op 8 en soms wel 9 flesjes. En hij kwam iedere 2,5 á 3 uur. Met kerst sliep hij voor de eerste keer door . Twee weken later kreeg hij de laatste voeding om 20.00 en sliep hij door tot 7.00 (op advies van de kinderarts). Alleen is hij flink verkouden geweest, begon 3 weken terug, en was zijn ritme helemaal verdwenen. Het begint nu weer wat te komen, maar hij slaapt de nachten nog steeds wat minder goed door. Ik heb na de bevalling de 16 weken zwangerschapsverlof gehad. Ik zag er heel erg tegenop om Jibbe Jens achter te laten als ik moest werken. Ik vond hem nog zo klein... . Ik heb toen met mijn baas afgesproken dat ik mijn vakantiedagen nog zou opnemen (was eind van het jaar) en de overige dagen tot 1 januari kreeg ik van de baas. Ik heb in totaal na de 16 weken verlof nog zo'n 2,5 week extra gehad. Toen was ik er eigenlijk ook wel weer aan toe om te gaan werken hoor! (ben er bijna een half jaar uitgeweest) Mijn baas en op het CB zeiden ze trouwens dat ik me ziek mocht melden, net zolang Jibbe 's nachts nog kwam. Want met gebroken nachten kun je niet werken... Maar dat hangt denk ik ook heel erg af van de instelling van het werk. Bij mij waren ze eigenlijk best verbaasd dat ik alweer wou werken, dat hadden ze niet verwacht. Dus als ik langer thuis had willen blijven dan was dat geen probleem geweest. Nou ik laat het eerst maar even zo... anders wordt het wel een erg lang verhaal Groetjes Minke
Nadine doet het geweldig! Ze heeft sinds gisteren 5 voedingen en slaapt van 1 uur tot 7 uur door. Ik ben zo blij! Wanneer lachten jullie babys voor het eerst?
* Ferron lachte gericht toen hij 8 weken oud was. "normaal" geboren baby's lachen rond de 6 weken voor het eerst. * dus nu mogen we naar een aparte topic bij "na de bevalling?" of kunnen we voorlopig hier nog even kletsen? * Ik heb het aan de gyn gevraagd of ik bij een evt.volgende zwangerschap onder controle van hem moet staan, maar hij zei van niet. Vaag! Ik wil het dus wel, misschien eerst een paar keer bij de vk, en dan wil ik ook extra echo's om te kijken welke kant de beeb zal zitten, en als het idd de linker kant zal zijn (de kleinste kant) dan wil ik wel begeleiding hoor. Maar goed we zijn nog niet zover.....ik moet nog ff niet aan een tweede denken hoor, haha! * Gister nog even gewogen bij het Cb....deden/doen jullie dat ook wat vaker? Hij is in 2 weken tijd 450 gram aangekomen, ik schrok me rot, had ik niet verwacht! Hij is nu 4400 gram. Ze hebben hem niet gemeten, dat doen ze niet altijd, was ook erg druk. Denk zelf dat hij nu zo'n 57cm is. Hij zit net een weekje in maatje 56, maar sommige shirtjes die lijken al wel weer te klein......herkenbaar meiden? * dat doorslapen gaat bij ons denk ik nog wel ff duren....hij mag nu wel iets meer voeding hebben, maar hij huilt s'nachts evengoed nog hoor, we geven hem dan geen drinken, maar zijn speentje. van het CB mocht hij wel 5 flessen, maar ik wil eerst dat hij door gaat slapen. * hebben jullie ook al gezwommen met jullie kindjes?
Ongelofelijk: Veel te vroeg geboren baby overleeft je moet hier even kijken bij deze topic hierboven. staat onder de groep: "de bevalling" das echt heeeeel raar!
Hoi hoi, Hier nog een mama van een prematuur meisje. Sam is geboren met 30w1dag met een gewicht van 1218gr. Gisteren woog ze 2345gr. Sam heeft wel een aantal tegenslagen gehad, ze heeft NEC gehad en daarom nu 2 tijdelijke stoma's (worden binnen nu en 1,5 week weer aan elkaar gemaakt, dus nieuwe operatie). En ze heeft hersenvliesontsteking gehad. Daarnaast de gebruikelijke dingetjes, als lichte problemen met de ademhaling (dipjes). Ze heeft wel een paar keer aan de beademing gelegen, maar ze kon het wel zelf toen ze geboren werd, alleen had ze wat hulp nodig. @Natasja, ik denk ook wel dat het handig is om een appart topic te krijgen ook voor toekomstige mama's van prematuurtjes. Wat vinden jullie van een lijstje? (met zwangerschapsduur, geboortegewicht, lengte, eventuele tegenslagen, zoals in ons geval NEC/Stoma's) Groetjes Daphne
Kaylee lachte toen ze 11 weken was, dus 5 weken gecorrigeerd. Daphne, wat jammer dat jullie kleine Sam zo'n tegenslagen heeft gehad Hoe gaat het nou met haar? Lijstje is een goed plan. Een apart onderdeel vind ik niet nodig, een apart topic vind ik eigenlijk wel genoeg. Wat willen jullie allemaal in een apart onderdeel voor topics openen dan? Danili, ik ging Kaylee ook heel veel wegen. Ook vooral omdat ze erg weinig aankwam (aankomt). Vanaf 4 maand ongeveer is ze heel langzaam gaan groeien: met 4 mnd woog ze 5125 gram, met 11.5 mnd woog ze 7590 gram... Zwemmen ben ik met Kaylee gaan doen na de eerste prikjes, ze vond het meteen heerlijk en we gaan nou nog bijna elke week op zondag naar t zwembad. Mariska, wat fijn dat Nadine het zo goed doet!
Ik ben zo trots! Nadine heeft net haar eerste prikjes gehad en ze huilde niet! Bij de eerste gaf ze helemaal geen kik en de tweede alleen een schreeuw. Stoere meid vinden jullie ook niet? Ze is nu 9,5 week oud. In 3 weken tijd is ze 1 cm (lengte nu: 50,7) en 770 gram (gewicht nu 4380) gegroeid. Anders zou ze nu 2,5 week oud zijn. Ze gaat dus als een trein. Ik heb haar nu 2 weken 56 aan. 50 werd zo krap. Ik had boxpakjes en daar kon ze niet lekker meer in trappen. 56 passen de truitjes goed maar de broeken zijn nog wat lang. @ Daphne: Lijst is een goed idee. Verzorg jij die? Nadine is geboren met 33 w en 3 d. Ze woog 2500 gram. Ik had zwangerschapsuiker waardoor zij zwaarder was. Ze heeft geen complicaties gehad. Kon alleen niet zelf drinken dus kreeg sonde en oh ja ze heeft geel gezien.
Hoi mama's Ik ben moeder van een zoontje die ook te vroeg is geboren. Mijn zwangerschapsverhaal gaat als volgt voor degene die het willen lezen. Ik kon in het begin moeilijk zwanger worden omdat ik een te traag werkende schildkier heb. Na een paar maanden werd ik toch zwanger van een mooi klein wondertje. Mijn gehele zwangerschap verliep prima tot de 32ste week..... Ik begon vocht vast te houden...maar ja ik dacht dat hoort er dan toch allemaal bij... En ik heb mijn eigen schoonheidssalon dus ik dacht dat ik al wel toe was aan mijn zwangerschapsverlof... Ben toe voor de wekelijkse controle bij mijn verloskundige geweest en daar had ik een bloeddruk van 150/100, maar ik voelde me voor de rest wel goed..geen klachten. Moest gelijk daar in een potje piesen om te kijken of ik eiwitten in mijn urine had... Gelukkig zat daar niks in maar ik moest wel gelijk even naar het ziekenhuis naar de gynacoloog, alles na laten kijken..gewoon voor de zekerheid.. Daar aangekomen had iknog steeds die hoge bloeddruk en werd er een hartfilmpje gemaakt van de baby. Alles was gelukkig goed maar de gynacoloog was er niet gerust op en zei dat ik om de twee dagen naar het ziekenhuis moest komen om mijn bloeddruk te laten meten en mijn urine na te laten kijken.. Dit deed ik trouw om de twee dagen en ik mocht ook niet meer aan het werk en moest veel rusten. Maar mijn bloeddruk bleef of gelijk of steeg... Maar tot twee controle's toe geen eiwitten in mijn urine.. Nou de laatste keer toen ik ging was ik 33 weken zwanger en had ik een bloeddruk 180/110...en eiwitten in mijn urine (een 3tje). Nou jullie raden het al mama moest blijven..... En er werd mij al verteld dat mijn baby eerder dan 40 weken geboren zou worden... Dat was voor mij al een schok.... Ik bleek pre-eclampsie te heben wat tegen het HELLP syndroom aan zat. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis werd ik gelijk aan infusen gelegd met bloeddruk verlagende medicijnen en werd er snachts om de kwartier mijn bloeddruk gemeten....dus van slapen kwam niks... De volgende dag dachten ze dat ik misschien al ontsluiting had en daarom misschien een hoge bloeddruk..dus even een inwendige onderzoek...nou dat vond ik echt vervelend omdat mijn baarmoedermond nog niet rijp was en de gynacoloog wel even goed ging voelen. Toen hij klaar was kreeg ik ene katheter om mijn urine voor 24 uur te sparen om dan zo te kijken hoeveel eiwit ik uitscheid. Ook kreeg ik magnesium omdat ze dachten dat mijn bloedvaten ging lekken in mijn lichaam dus ook mijn hoofd...daar kon ik dan een epilept. aanval van krijgen waar ik en mijn kindje aan konden overlijden. Dit krijg je eerst door een spuit en dan wordt je hele lichaam warm ene dan is het net of je hele lichaam in de brand staan....ook niet fijn. Nou daar lag ik dan aan elke arm een infuus en een katheter... Na 5 dagen zo te hebben gelegen zonder zekerheid of wat dan ook.. Kwam ook nog telkens een andere gynacoloog die allemaal iest amders zeiden.. Zat ik er zo doorheen dat ik niet meer fatsoenlijk hebben kunnen slapen...en overal pijn had van het liggen.. Na die 5 dagen kwam er een gynacoloog die zei dat alleseraf mocht want ik was een enge patient! Ik had geen eiwitten meer in mijn urine? en ook mijn bloedtesten waren allemaal weer goed... Had alleen nog hoge bloeddruk maar daar mocht ik wel mee naar huis... Nou ik snapte er helemaal niks meer van... De volgende dag dacht ik ik ga naar huis...maar nee ik had nu weer in 1 nacht eiwitten in mijn urine gekregen (3tje) en ook mijn bloed was weer slechter..ze gingen mij de volgende dag inleiden zeiden ze... Nou ik mijn man en moeder opgetrommeld de volgende dag...maar toen zeiden ze weer nee we gaan toch maar niet inleiden de baarmoedermond is er niet klaar voor! Nou hierna werd mij nog een keer beloofd naar huis te gaan..maar ja hoe graag ik dat ook wilde ik dacht straks gebeurt er wat en gaat het niet goed met mijn kindje.. Toen hebben de met hormoonstrippen de ontsluiting op willen wekken en de baarmoedermond dus weker te maken. Ik was nu na een paar dagen 4 hormoonstripjes verder en toen had ik eindelijk 2 cm ontsluiting ik was toen 34 wekene ne 5 dagen. Ze hebben mij toen ingeleid, en de vliezen gebroken... Maar mijn bloeddruk steeg zo dat ik weer met twee infusen lag... Na 4 cm was ik zo zwak omdat ik al erg ziek was..dat ik het niet meer vol hield... Mijn bloeddruk was tijdensde bevalling 160/110 en ik had nu ook kans op een hersenbloeding. Kreeg weer een spuit waar je hele lichaam warm van werd en dan zou die kans minder worden... Heb toen een ruggeprik gehad en dat was echt een verademing alhoewel ik daar ook best bang voor was...want je hoort wel eens van die enge verhalen... Nu kreeg ik alleen wel weer die rotkatheter in i.v.m met die ruggeprik... Nu kreeg ik alleen in een uur tijd 5 cm ontsluiting waardoor ik persdrang kreeg... Alleen tijdens de persweeen daalde de hartslag van de kleine van 150 naar 90...waardoor ik echt in paniek begin te raken... De gynacoloog dacht nu dat de kleine te weinig zuurtsof kreeg en bracht via een slangetje water in de baarmoeder in waardoor de kleine meer ruimte zou krijgen... Ook werd er tijdens de persweeen een koker ingebracht en daar een hele lange naald doorheen om zo bloed van de baby af te nemen als die nog in mij zit. Ik mocht dus niet persen maar had wel erge drang... Nadat dit klaar was moest ik gelijk persen, werd ingeknipt omdat het toch nu wel snel moest gaan gebeuren... Dit inknippen hebbe ze met een botte schaar gedaan...wat eigenlijk dus nooit zo mocht gebeuren... De baby werd met 20 minuten persweeen geboren en had de navelstreng een paar keer om het hoofdje die ook gelijk af werd geknipt. Wat als gevolg was dat hij en ik samen veel bloed hebben verloren.. Ik heb mijn kindje misschien al met al 10 minuten gezien en vast gehouden... Dit vond ik echt verschikkelijk en heb daar het af en toe als ik daaraan terug denk nog moeilijk mee. Mijn zoon Ruben was 2136 kg en 43 lang. Hij moest naar de couveuseafd. maar kom gelukkig wel in een warmtebedje liggen,kreeg een sonde en een infuus.. Ik werd terug gebracht naar de afdeling en daar moest ik erg lang wachten om naar mijn kindje toe te gaan omdat ze personeel te kort hadden. Mijn zoontje had geen zuigeflex waardoor de borstvoeding die ik wilde gaan geven haast niet wilde...ik kolfde om de twee uur omdat de borstvoeding bij mij niet op gang wilde komen i.v.m medicijnen die ik kreeg voor mijn hoge bloeddruk... Ik heb deze geslikt tot sinds kort.. Ik voelde me wel erg zwak en naar mijn zoon toe gaan was dan ook een beste onderneming...maar als ik hem zag dat was alles goed en voelde ik me op en top moeder... Ik kon het allen niet laten dat ik me ook wel een beetje schuldig voelde want door mij lag hij hier dacht ik. Ik mocht na 6 dagen naar huis maar moest mijn kindje achterlaten... Eenmaal thuis gekomen barste ik geregeld uit in tranen... Ik wilde ook graag thuis bevallen en borstvoeding geven,.....maar dat was allemaal een droom geweest... Ik keek snacht vaak in het wiegje naats mijn bed en dan was die leeg en kreeg ik weer een koud en eenzaam gevoel over mij heen. Mijn zoon mocht na 2,5 week hard vechten mee naar huis... Kreeg uitgestelde kraamzorg 3 dagen van 16 uur...waarvan ik er maar 9 heb gehad.. We hadden natuurlijk al veel geleerd in het ziekenhuis.. Nu gaat alles goed met onze kleine jongen en ook met moeders. Alleen ik merk wel dat alles anders is dan dat je baby ''gewoon'' ter wereld komt. Hij is vaak verkouden...... En de ontwikkeling is nu niet 3 maanden maar eigenlijk is hij nog maar een babytje van7 weken.... Als ik andere mensen zei met een kindje van 3 maand dan lijken het allemaal van die reuzebaby's...en lijkt mij Ruben wel een klein porseleinen manneke.... Nou ik heb denk ik al genoeg leestof getypt voor nu... Vind het wel erg fijn dat ik nu met andere moeders kan praten over onze kleine vechters die toch eerder dan gepland zijn gekomen. Liefs Mama van Ruben www.rubenovermars.beebiesite.nl
Hallo Allemaal, Hier nog een moeder met een te vroeg geboren dochter. Dit is mijn verhaal. Met 35 weken is onze dochter Demi geboren. De dag van de bevalling zou ik eigenlijk naar het ziekenhuis moeten om te bespreken of ik een keizersnede zou krijgen ja of nee, want Demi lag in een stuit. De avond daarvoor brak om 21 uur mijn water en aangekomen in het ziekenhuis vertelde ze me dat het nog wel 2 weken gerekt zou kunnen worden, dus kreeg een spuit om in te slapen en moest dus wachten tot zowieso de volgende dag. Demi woog 2530 gram en de lengte was 44 cm ongeveer. Nu is Demi 2 maanden en 1 dag en vorige week woog ze 4318 gram dus groeit goed. Alles gaat eigenlijk redelijk goed, maar zit voorlopig nog met gebroken nachten ! Ben zo blij als ik daar vanaf ben, want dat breekt je toch wel op op een gegeven moment. Hebben jullie tips hoe je het beste van die nachtvoeding af kan komen ? Liefs Natasja
Angela: Wat een verhaal. Denk dat we bijna allemaal wel weten hoe je je voelde wanneer je baby naar de kinderafd gaat en jij alleen achter blijft, thuis een leeg bedje etc. Daarom is het zo fijn dat je dat hier kunt delen met mensen die het begrijpen. Hoe heeft je man/vriend het ervaren?
Tymen lachte voor het eerst echt met 9 weken, gecorrigeerd 5 weken. @ Angela: Wat een verhaal meid! Zoals je bij mij misschien wel hebt gelezen heb ik net zoiets meegemaakt, alleen is Tymen met 36 weken geboren, valt dus mee. Fijn dat Ruben het nu zo goed doet! Tymen draagt nu inmiddels maat 62. 56 was hij ineens zo uit! En ik vind dat deze truitjes ook alweer wat kort worden. Maatje 50 hebben we heel lang mee gedaan, maar dat komt ook omdat wij nooit kleiner dan dat hebben gekocht.. @danili: Wat vaag dat jij niet op controle hoeft bij de gyn. Je zou toch zeggen na zo'n zwangerschap en bevalling. En met twee baarmoeders is toch altijd een reden! @minke: Ik werk weer sinds een paar weken therapeutisch, terwijl ik daar eigenlijk nog niet aan toe ben. Alleen zijn ze bij mijn werk niet zo begripvol. En dat je kind niet doorslaapt? Jammer dan wordt er gezegd, jij wilde een kind! Nou ja... Ik ben vandaag bij de assistente vande huisarts geweest voor mijn bloeddruk. Ik voelde me sinds een paar weken weer niet zo lekker en bam, weer te hoog! Pff houdt dit nooit op? Moet vrijdag weer voor een meting en dan gaan ze overleggen met de huisarts. Met Tymen gaat het gelukkig heel goed, dat scheelt. Ik kan echt van hem genieten!
@ Angela, wat een verhaal! In sommige lijnen lijkt het wel wat op mijn verhaal... Ik ben ook opgenomen met een ernstige vorm van pre-eclampsie. Ik had het daar wel heel moeilijk mee, omdat ik mezelf helemaal niet ziek voelde. Alleen dachten ze daar in het ziekenhuis anders over . Ik kreeg dagelijks wel te horen dat ik echt heel erg ziek was... Na een paar dagen ziekenhuis begon ik me trouwens wel ziek te voelen... @ Setteke, balen dat ze op jouw werk zo reageren! ALsof je er zelf om gevraagd hebt om de zwangerschap en bevalling zo te laten verlopen . Bij mij op het werk zijn ze echt heel begripvol. Werk in de kinderopvang, dus mss dat dat bijdraagt? Maar ik heb het denk ik wel heel erg getroffen hoor, vooral als je nagaat dat ik er dus nog maar net een jaar werk. En van dat jaar heb ik dus een half jaar thuisgezeten... Mijn bloeddruk is trouwens ook nog steeds te hoog. Waarschijnlijk zal dat dus ook wel zo blijven, zei de dokter. Ik krijg nu medicatie hiervoor en moet elke drie maanden voor controle. Ik heb er niet echt last van, alleen wat vaker hoofdpijn, maar dat is het... Een volgende zwangerschap zal hoogstwaarschijnlijk op dezelfde wijze verlopen. Ik moet sowieso onder controle van de gyn. Die is heel hoopvol en zegt dat we een volgende zwangerschap mss wel wat langer kunnen rekken en mss zelfs op de natuurlijke wijze bevallen... Niet echt opbeurend nieuws dus, maar ik weet in ieder geval waar ik aan toen ben. @ Natasja, dat doorslapen komt vanzelf. In enen is het zover en schrik je 's ochtends wakker. Bij Jibbe Jens was het met kerst zover, hij was toen 4,5 maand. Ik denk niet dat je er heel veel aan kunt doen om het doorslapen te bevorderen. Wij hebben ook vanalles geprobeerd, maar dat werkte vaak alleen maar averechts. Hij werd alleen maar onrustiger en daardoor uit zijn ritme. @ Danili, ik ben per januari begonnen met babyzwemmen. Dit is echt SUPER! Ik vind het heerlijk om zo met Jibbe Jens bezig te zijn, en Jibbe Jens vind het heerlijk in het water! Een aanradertje dus! Lijstje vind ik ook een leuk idee! Als iedereen zijn eigen gegevens toevoegt...? Naam: Jibbe Jens Geboren: 18-08-06 Reden: Pre-eclampsie Zwangerschapsduur: 32,4 weken Lengte en gewicht: 36 cm en 1395 gram Complicaties: geen, alleen sonde voor voeding Wie volgt? Groetjes Minke