Geïnspireerd door @Nimue: Wat was je droombaan als kind? En ben je daar ook voor gaan studeren? Wat doe je nu en ben je daar tevreden mee? Of werk je vooral voor brood op de plank en heb je dromen moeten laten varen? Zou je jezelf nog eens willen laten omscholen? Kortom, een topic over werk, verwachtingen en realiteit
Ik wilde graag kapster worden. Mocht niet van mijn vader, volgens hem betaalde dat niet genoeg Ben nu verpleegkundige.
Ik heb wel de opleiding gevolgd om mijn droombaan te kunnen gaan doen, maar tijdens mijn afstuderen in een andere branche gerold en omgeschoold. Wat ik nu doe, daar droomde ik als kind niet van, mijn is mij op het lijf geschreven
Ik wilde graag SEH verpleegkundige worden, maar kwam er tijdens mijn stage achter dat dit niets voor mij was dus heb de opleiding beëindigd en ben de opleiding secretaresse gaan volgen. Daar zit ik meer op mijn plek, maar wil en kan nog zoveel meer, dus wil weer een studie oppakken als mijn jongste naar school gaat. Twijfel alleen nog tussen 2 studies, maar heb nog een jaartje om te bedenken.
Ik wilde heel graag archeologe worden. Ik vond die programma's over opgravingen zo interessant! Of politieagent, dan kon ik de boef vangen die dan iets gestolen had. Beide dromen zijn niet uitgekomen.
Ik wilde vroeger altijd arts worden. Uiteindelijk werk ik nu in een zwembad. Haha. Ik heb Door mijn stoornis mijn middelbare school niet af kunnen maken. Ik deed havo maar ben van school gegaan met een vmbo t certificaat. 2x blijven zitten in havo 4 en geen examen kunnen doen door mijn stoornis. Vervolgens moest ik noodgedwongen een sportopleising gaan doen. Om mijn stoornis onder controle te houden noest ik zo veel sporten dat dat niet te combineren was met een normale studie. Op die opleiding kon ik maar 1 richting op en dat was ortobewegingsagogie. Stages etc was een Ramp want door stress van mijn mentor ( die vond dat ik maar moest stoppen met mijn opleiding en een jaar naar een psychiatrische dagbehandeling moest) werd mijn stoornis niet minder. Heb met heel veel moeite af kunnen studeren en heb gratis een bak onzekerheid meegekregen dat ik toch niet geschikt was voor het vak want er werd me bij de diploma uitreiking nog wel even goed op mijn hart gedrukt dat ik vooral nog maar even niet moest gaan werken in dit vak.. Ik had totaal geen zin meer om door te studeren. Amders had ik fysiotherapie gaan doen. Dus nu werk ik in een zwembad. Heb het wel echt maar mijn zin. Zot te twijfelen om misschien opleiding verpleegkunde te gaan doen. Maar ben een beetje bang dat dat te veel wordt in combinatie met gezin. En dan zou ik werken leren doen. Maar dan zou ik wel 36 uur (dacht ik) in de zorg moeten werken en daarbij 1 dag school en dan nog huiswerk enzo. Ben bang dat ik dat niet aan kan. Misschien later. Als mijn gezin compleet is en de kinderen op school zitten ofzo..
Ik wilde heel graag dierenarts worden. Lijkt mij nog steeds een geweldige baan. Ik heb op de middelbare school de moeilijke vakken moeten laten vallen, omdat ik maar halve dagen naar school ging de laatste drie jaren. Dit waren net de vakken die ik wel nodig had voor de opleiding. Ik vond dat toen echt vreselijk, maar het lukte mij niet in deze paar uur. Ik ging steeds verder achterlopen. Ik ben uiteindelijk pedagogiek gaan studeren en later nog neuropsychologie ernaast gaan doen. Weer later de opleiding tot gz-psycholoog. Vorig jaar wel een werkdip gehad, maar inmiddels doe ik mijn werk weer met heel veel plezier. Het waren vooral de omstandigheden die voor een dip zorgden en niet de inhoud gelukkig. Omscholen zal ik niet doen. En jij @Manque ?
Leuk topic, ik ben alleen een beetje bang voor herkenbaarheid als ik daar iets specifiek over vertel. Daarom wat vaag: Ik wilde altijd secretaresse worden maar dat ben ik niet geworden. Daarna wilde ik “iets met mensen” doen en ben toen een vrij algemene hbo studie in die richting gaan doen (en afgestudeerd) Ook een poosje in gewerkt maar dat was het niet helemaal. Toen op advies van een vriend bij een commercieel bedrijf gaan werken en daar heb ik veel geleerd en ben ik zo goed gecoacht dat ik erachter kwam waar mijn kracht, passie en energie echt lag. Ik ben nog een specialistische hbo gaan doen naast mijn werk en na nog wat ervaring op te hebben gedaan bij wat bedrijven werk ik nu al een aardig tijd in een specialistische HR functie bij een heel leuk bedrijf. En ik ga er elke dag met zoveel plezier heen dat ik kan zeggen dat dit mijn droombaan is
Ik wilde vroeger kinderarts worden. Op een gegeven moment kwam het besef dat dat niets zou gaan worden (toen ik naar vmbo-kader moest van mijn groep 8 leraar) dus vanaf toen werd het doel kinderverpleegkundige. Inmiddels werk ik als niveau 4 verpleegkundige in een algemeen ziekenhuis en hoop ik nog steeds ooit de specialisatie te kunnen doen.
Grappig ik ben nu onderweg naar een opendag voor de studie biologie en medisch laboratorium medewerker. Ik wou als kind altijd actrice worden maar daar lagen toch niet mijn ambities. Nu lijkt het mij al jaren fantastisch om op genetisch vlak bezig te zijn met complex medische vraagstukken. Maar daardoor zou ik ook nog universitair moeten door studeren (wat ik nu ga doen is hbo) en weet niet of dat financieel en met (kleine) kinderen mogelijk is. Dat vind ik het enige nadeel dat ik op mijn 18e zwanger ben geworden. Fantastisch om een jonge moeder te zijn maar mis het echt dat ik nooit heb kunnen studeren.
Ik wilde altijd ontzettend graag in de dierentuin werken. Nog steeds ben ik lichtelijk jaloers als ik door Burgers Zoo loop en daar medewerkers van de dierentuin zie. Ik werk nu in het basisonderwijs. Gelukkig heb ik daar ook zo mijn draken en apen tussen zitten
Ik wilde vroeger altijd strafrechtadvocate worden. Uiteindelijk dit niet doorgezet omdat ik erachter kwam dat ik dan mogelijk ook kinderverkrachters zou moeten verdedigen én de studie enorm lang zou duren. Uit zelfbescherming dus van gedachten veranderd. Nu doe ik iets wat leuk is, maar niet voor al te lange tijd. Het bezorgd ons wel een lekkere boterham en ik vermaak me prima, daar niet van... Eigenlijk is voor mij niets leuk genoeg voor langer dan 5 jaar Momenteel ben ik bezig met een studie en hoop dan op een plek terecht te komen waar ik wel langer plezier heb. Uiteindelijk zou ik terecht willen komen op een plek als hr-adviseur, recruiter of (moet ik wel een master voor doen hierna) juridisch bedrijfsadviseur.
Heel vroeger wilde ik schapenmoeder worden wat inhield dat ik moeder wilde worden en een boerderij wilde. Maar ik ben toch geen boerin geworden en dat vind ik prima. Toen ik iets ouder was wilde ik in een eetstoornis-kliniek te werken. Ergens zou ik dat nog steeds wel willen, maar ik denk niet dat ik dat kan. Hoewel ik dat met mijn opleiding wel zou kunnen worden. Dus misschien ooit. Een van de banen die ik nu heb, had ik waarschijnlijk als kind niet eens van durven dromen dus op dit moment ben ik wel tevreden.
Ik had vroeger geen droombaan geloof ik. Kan me niet herinneren in elk geval. Doordat mijn moeder erg ziek werd op mn 14e, heb ik er op school met de pet naar gegooid. Zat psychisch erg in de knoop jarenlang. Ternauwernood mn Havo gehaald. Van alles en nog wat begonnen en niet afgenaakt. Veel baantjes gehad. Uiteindelijk binnen een jaar opleiding doktersassistenteopleiding afgerond en dat werk doe ik echt met veel plezier. Ik ben er goed in en de patienten lopen met me weg bij wijze van. Maar het is wel echt beneden mn niveua en ik mis uitdaging. Dus met mn werkgever om tafel binnenkort om het te hebben over een cursus op HBO-niveau. SOH. Spreekuurondersteuner huisarts. Dan kan ik 15 kleine kwalen, zoals keelpijn, allergische reacties zelf afhandelen. Dat lijkt me echt superleuk en weer wat uitdaging.
Ik wilde advocaat worden, maar dat is het dus niet geworden. Via omwegen ben ik nu ruim 2 jaar social worker. In de toekomst zou ik graag nog iets met psychologie willen doen.
Eerst wilde ik kapster worden tot een jaar of 13. Daarna wilde ik de zorg in en ik ben dat ook gaan doen. Ik werk met heel veel passie in de thuiszorg en het is altijd weer een uitdaging zo sta je iemand een injectie te geven en wordt je gebeld dat je met grote spoed gebeld omdat een cliënt gevallen is en het is ernstig. Ik hou daar van het onvoorspelbare. Ik wil nog wel mijn verpleegkundige diploma halen daar wilde ik dit jaar mee starten maar dan moet ik 24uur werken en daarnaast school etc. Voor nu vind ik dat teveel. Haar doen vind ik nog steeds super leuk en doe ik genoeg bij onze dochter en zus/vriendinnen maar ben blij dat dit niet mijn werk is.
Vroeger wou ik lo docent worden of patholoog anatoom... Tot ik hoorde hoe lang je er voor moet leren. Op Instagram volg ik er wel een die gekke dingen deelt. Blijft machtig interessant. Voor de klas staan was mijn ding niet. Heb met stages ervaren na sport en bewegen fysiotherapie gedaan en werk nu in de gehandicaptenzorg. Daar kom ik dan wel weer bijzondere casussen tegen wat mijn werk heel boeiend maakt. Mijn droombaan? Dit, maar dan in het buitenland in Thailand of Indonesië Buiten leven, de zee als je therapie bad lijkt me helemaal geweldig
Ik wou vroeger altijd docent Engels worden. Ik heb toen een opleiding gevolgd voor onderwijsassistent en wou daarna verder studeren, alleen ik moest zoveel verslagen maken dat was echt niks voor mij. Ik heb toen een opleiding Detailhandel gedaan omdat mijn (toen) beste vriendin die ook deed en je een gratis laptop kreeg Tijdens de opleiding raakte ik zwanger van de eerste, dus ik heb heel snel niveau 3 afgerond. Ik werkte toen al in een winkel en nu 10 jaar later werk ik er nog steeds. Ik wil graag doorgroeien naar Manager. Iedereen zegt dat ik het in me heb en het kan, alleen iedereen met wie ik op gesprek moet (mijn manager, dan rayonmanager, dan recruiter/directeur) hebben andere "eisen" voor ik mag starten. De 1 zegt dat ik alleen de basis hoef te beheersen van het leidinggeven, de ander dat ik alles moet weten, dus ook achter de schermen en me bezig moet houden met alle cijfers etc. Kortom; ze verwachten allemaal iets anders van mij en ik krijg veel loze beloftes waardoor alles heel lang duurt. Ik was heel serieus bezig, mocht ook op gesprek komen maar ik werd zwanger van nr 3 dus heb gekozen een pauze in te lassen. Nu ben ik nog met verlof, maar ik wil zodra ik terug ben meteen de draad weer oppakken. Ondertussen ga ik ook elders solliciteren voor een leidinggevende functie omdat ik niet nog jaren aan het lijntje gehouden wil worden. Enige nadeel is dat ik dan mijn vaste contract opgeef en ik best goed verdien voor ongeschoold werk.
Ik heb nooit een droom van een bepaalde baan gehad. Ik wilde altijd moeder worden. Ik werk als pedagogisch medewerker, een prima ‘baantje’. Verdient genoeg en ik zie mijn kinderen op de opvang.
Vroegah wilde ik kinderrechter worden. Dat werd het niet Na werkervaring en studies kwam de behoefte om voor de grootste werkgever van nl te werken, alleen niet op straat (dat komt echt niet goed hahaha). Dat is uiteindelijk gelukt en ik heb daar nu een soort van leidinggevende functie. Ik denk maar zo: ook nu draag ik mijn steentje bij in het totale rechtssysteem (alleen zonder het salaris van een kinderrechter whaha)