Mijn dochter heeft al weken problemen met doorslapen. Ze gaat zonder mopperen naar bed bed en valt dan ook snel in slaap. Op het moment dat ik zelf naar bed ga word ze wakker,het lijkt wel of ze er op ligt zegt maar. En is dan met geen mogelijkheid in dr eigen bed in slaap te krijgen. Ben een beetje ten einde raad heb alles al geprobeerd. Bij haar gaan zitten,laten huilen(waarbij ze zich dan zo overstuur huilt dat ze spuugt). Het middagdustje heb ik ingekort en ook geprobeerd over te slaan. Maar dat maakt ook niet dat ze beter slaapt. Nu ben ik alleen dus ben op een gegeven moment zo bekaf dat ik ze maar bij me in bed neem, de ene keer valt ze dan gelijk in slaap maar ook vaak dat ze blijft klieren en gerust dan tot 2 uur of langer wakker is. Ben gewoon ook bang dat we in een cirkeltje zitten en ze slaap tekort komt. Heb ook melantonine tabl geprobeerd voor kinderen va 2 jaar en dat helpt ook niet. Iemand tips???
Heb ik ook heel lang gehad bij de oudste Ik ben er toen gewoon steeds naast gaan zitten en heb haar in slaap geaaid. Dat was meestal binnen 15 minuten klaar. Maar dan zei ik verder niks tegen haar. Hier was het namelijk altijd in een soort slaapwandel moment. Ze was nooit echt wakker. Ik dacht vroeger van wel maar ze slaapt dan gewoon nog...ook al lijkt ze klaarwakker.
Ik heb er weleens anderhalf uur naast gezeten en heb echt het idee dat ze wakker is en over haar eerste slaap heen. Maar bedankt voor het meedenken
Doe je misschien groot licht aan dat ze daarvan wakker wordt? Wat ik al een poosje doe is mijzelf klaarmaken als zij ook naar bed gaat. Meestal hoef ik dan alleen nog maar tanden te poetsen en lenzen uit en dat doe ik zonder licht. Of ik schijn met mijn telefoon haha. Klinkt stom, maar het helpt hier wel. Ze wordt niet meer wakker als wij naar bed gaan.
hier bij de jongste ook een drama met slapen slaapt heel slecht en is smorgens al om 4uur wakker!!! inslapen gaat ook slecht,probeert steeds tijd te rekken roept steeds mama slapen,nooit gebeurd,want bij mij is het gewoon de kids hebben een eigen bed dus of hij roept beneden(dat hij naar beneden wil) ik leg hem steeds terug maar meneer is echt eigenwijs heel de week zit ik gewoon al om 4uur smorgens beneden
Lastig he! Herken het. Misschien een fase? Die heel vermoeiend is.Met mijn zoontje naar een homeopaat geweest voor het slechte slapen en 3 nachten later sliep hij weer als een roosje!
Hier slaapt ze vanaf 6 maanden niet meer door, tenminste af en toe een nacht wel maar meestal wordt ze wakker. Als ze huilt, is ze te troosten. Anders kruipt ze bij ons. Laatste weken slaapt ze steeds vaker door . Ze mag hier bij ons slapen maar moet dan wel stil zijn en gaan slapen, anders moet ze naar haar eigen bed. Dat weet ze en eigenlijk slaapt ze altijd zo. Het in slaap komen is hier geen probleem en de tijden dat ze wakker wordt is wisselend. Ik heb hier liever dat ze bij ons slaapt dan dat ik halverwege de nacht al beneden zit. Voor 6 uur kom ik in elk geval m'n bed niet uit, ze mag er hier pas uit als papa naar het werk is (half 7) en als ik vrij ben probeer ik dat wat te rekken. Ze stopt nu met middagslapen en slaapt nu s morgens ook weer wat langer.
Onze oudste had dat ook rond die leeftijd en na een paar weken zijn erachter gekomen dat ze op de gang een lamp aan wilde hebben. Sindsdien was het bij haar opgelost en slaapt ze als een tierelier. Bij onze jongste hebben we net die fase gehad. Hij slaapt al heel slecht door, maar normaal is het ff wat te drinken geven en meneer slaapt verder. Tot aan 3 weken geleden, toen was niets goed en ik pas er echt voor om hem bij ons in bed te leggen. Dus troosten, laten huilen, ook lichtje gegeven, niets hielp. En wat ik nu ga zeggen klinkt heel zielig (was het ook trouwens) maar na 1 nacht was het over. ALs meneer wakker werd was het niets anders proberen dan om bij ons te liggen, dus de hele nacht huilen huilen en nog meer huilen. En op avond waren wij het beiden zat. Wij hebben overdag een strafplek in huis en hij wil daar totaal niet heen en als wij zeggen moet je naar de berging wordt het ineens een prinsje. Dus toen hebben wij meneer midden in de nacht een paar minuten in de berging gezet, hij was over zijn toeren en zo verdrietig. Daarna vroeg ik, ga je nu slapen, zei hij ja. natuurlijk mislukte het toen ik hem in bed legde en begon hij meteen weer te huilen. Ik pakte hem op keek hem aan en zei een beetje boos, wil je weer naar de berging, hij zei nee. ik dus, dan wil ik je niet meer horen. Sindsdien hoor ik hem niet meer. Sinds die nacht wordt hij nog steeds vaak wakker, maar dan is het weer als vanouds, wat laten drinken en weer verder slapen. Het is een fase, een slopende fase. Het is zoeken naar een oplossing want ieder kind is anders.
Hoe lang heb je alles geprobereerd? 1 methode kiezen en consequent blijven, is de beste oplossing.. Hier is het slaapprobleem opgelost sinds een aantal weken, waar het nou precies aan heeft gelegen is voor ons nog steeds een raadsel maar wij hebben haar 3 weken consequent teruggelegd in haar eigen bed en een traphekje in de deuropening zodat ze niet de kamer af kan (ze ging s nachts boven rommelen) en een kidsleep wekker aangeschaft.
heb ook altijd een lamp aan in de badkamer waar ze een klein beetje licht van heeft. En moet wel toegeven dat ik het lastig vind om consequent hierin te zijn. Ook omdat ik het altijd alleen moet doen en op een gegeven moment zo bekaf ben dat ik denk kom er maar bij liggen dan en natuurlijk weet madammetje dit ook. Gister ineens een hele nacht in haar eigen bedje geslapen dus vanmorgen natuurlijk helemaal de hemel in geprezen. Hoop dat ze nu volhoud zodat ik ook weer eens bij kan tanken